محسن هاشمی رفسنجانی در سرمقاله روزنامه سازندگی نوشت: مفهوم «ناترازی» در سال‌های اخیر به ادبیات سیاسی کشور وارد شده و بسیاری از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و حتی فرهنگی را به ناترازی در حوزه‌هایی چون بودجه، انرژی، مسکن، حمل‌ونقل و سرمایه‌گذاری نسبت می‌دهند. اما ریشه این ناترازی‌ها، ناترازی در ساختار سیاسی کشور است. راهکار حل این مشکلات، اصلاحات بر پایه ساختاری مشروع و کارآمد است که تنها از مسیر مردم‌سالاری می‌گذرد.
مردم‌سالاری دینی که بر پایه مشروعیت (از مسیر جمهوریت و انتخابات سالم) و کارآمدی استوار است، یکی از مهم‌ترین دستاوردهای انقلاب اسلامی بود. با این حال، تداوم آن با چالش‌هایی روبه‌رو شده که بخشی از آن به دلیل ضعف نهادهای نگهبان مشروعیت و کارآمدی است. هرچند در چهار دهه گذشته بیش از ۴۰ انتخابات برگزار شده، اما کاهش مشارکت و ایجاد فضای انتخاباتی غیرمتکثر مشروعیت سیاسی را تضعیف کرده و بر کارآمدی حکومت تأثیر منفی گذاشته است.
از مهم‌ترین موانع مردم‌سالاری می‌توان به دخالت نهادهای انتصابی، فقدان بی‌طرفی در فرآیند انتخابات، حذف احزاب، ردصلاحیت چهره‌های مؤثر مانند آیت‌الله هاشمی، جهانگیری، و لاریجانی و سنگ‌اندازی در مسیر تحقق وعده‌های منتخبین اشاره کرد. این ناترازی سیاسی حتی پس از انتخابات ادامه می‌یابد و مانع تحقق سیاست‌های اجرایی و آرمان‌های انقلاب می‌شود.
اگر فضای مشارکت عمومی احیا نشود و نشاط اجتماعی بازنگردد، تهدیدات داخلی و خارجی تشدید خواهد شد. نمونه موفق سال ۱۳۹۲ و خلق حماسه سیاسی با وجود ردصلاحیت هاشمی، اثبات کرد که مشارکت حداکثری می‌تواند کشور را از بحران عبور دهد. بنابراین، توصیه می‌شود در انتخابات شوراهای پیش‌رو شرایط برای حضور حداکثری فراهم شود.
در پایان نیز به یک مصداق از ناترازی کارکردی در حوزه حمل‌ونقل اشاره شده؛ جایی که در ده سال گذشته میلیون‌ها خودرو وارد یا تولید شده، اما توسعه مترو و ناوگان اتوبوس‌رانی تقریباً متوقف مانده است.