دکتر مرتضی انفرادی، مدیرگروه مطالعات اجتماعی اعتاب مقدس بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی به مناسبت سوم اردیبهشت، روز بزرگداشت شیخ بهایی، به معرفی این شخصیت بزرگ پرداخت و گفت: همواره در سیره ائمه معصومین(ع)، علم الهی تبلوریافته و زندگی این بزرگواران مملو از قله‌هایی است که جایگاه دانش و اندیشه را، به منصه ظهور، رسانده است.
این پژوهشگر، تصریح کرد: امام رضا (ع) در حدیثی معروف با این بیان که «رحم الله عبدا احیا امرنا...»، خدا رحمت کند فردی را که امر ما را زنده می‌کند، وقتی در این حدیث از حضرت سؤال شد که چگونه امر شما احیا می‌شود، امام در پاسخ فرمودند: «یتعلم علومنا و یعلمها الناس»، یعنی دانش ما را فراگیرد و به مردم آموزش دهد که نشانگر توجه ایشان به علم و علم‌آموزی، است.
وی افزود: امام رضا (ع) به عالم آل محمد (ص) ملقب هستند، از همین رو پس از شهادت این امام همام، حرم مطهر رضوی ملجا و پناهگاه بسیاری از اندیشمندان علوم اسلامی شده و تشکیل و گسترش حوزه‌های علمیه، حضور علمای برجسته از قرون اولیه تاکنون و... حاکی از توجه بزرگان به این مکان مقدس، است.
انفرادی، خاطرنشان کرد: مرکزیت حرم مطهر رضوی در عرصه علم و دانش باعث شده، تعداد زیادی از این اندیشمندان، در جوار مضجع شریف امام رضا (ع) دفن شوند که یکی از این نوابغ بی‌نظیر، بهاءالدین محمد بن حسین عاملی معروف به شیخ بهایی است.
وی ادامه داد: شیخ بهایی، دانشمندی متبحر در علوم فقه، حدیث، ریاضی، هندسه، طب، معماری، شعر و ادبیات، فلسفه، منطق، فیزیک، عرفان و نجوم، بود.
وی، تصریح کرد: این عالم بزرگ شیعه، حدود ۵ قرن قبل، در سال ۹۵۳ هجری قمری دیده به جهان گشود و سپس در شهر اصفهان کرسی تدریس گسترده‌ای را شکل داد؛ به‌گونه‌ای که شاگردان نامداری مانند ملاصدرا، محمدتقی مجلسی، ملامحسن فیض کاشانی و... از دریای دانش وی، بهره گرفتند.
به گفته مدیرگروه مطالعات اجتماعی اعتاب مقدس بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، علاوه بر تبحر شیخ بهایی در علوم طب و معماری، او در بحث ستاره‌شناسی نیز از معدود و اولین کسانی بود که حرکت زمین را مطرح کرد و خدمات علمی این اندیشمند در علم ستاره‌شناسی و نجوم تا حدی بود که سازمان یونسکو در سال ۲۰۰۹ این سال را، به نام سال نجوم و شیخ بهایی، ثبت کرد.
وی افزود: از این نابغه دوران، حدود ۱۰۰ رساله و کتاب در علوم مختلف به‌یادگارمانده است .
سرانجام این بزرگ‌مرد در ۷۶ سالگی در شهر اصفهان از دنیا رفت و مطابق وصیتش، در حرم مطهر رضوی و در محلی که خودش تدریس می‌کرد، آرمید و هم اکنون مقبره وی، رواق شیخ بهایی، نام دارد.