درباره تحولات اخیر و گستاخی رژیم صهیونیستی در حمله به خاک کشور عزیزمان نکته‌ای که نباید فراموش کرد این است که چنین حماقتی بدون چراغ سبز آمریکا قطعاً امکان‌پذیر نبود. به اعتقاد من، آمریکای دونالد ترامپ و استیو ویتکاف، پس از دور دوم مذاکرات که در رم اتفاق افتاد با غنی‌سازی در ایران موافقت داشت. این رویکرد واشنگتن به سرعت با واکنش صهیونیست‌ها مواجه شد به گونه‌ای که شخص نتانیاهو با سفر به واشنگتن سعی کرد رأی مقامات واشنگتن را بزند. با این حال اظهارات ترامپ در حضور نتانیاهو و بیان اینکه به دنبال مذاکره با تهران است مانند آب سردی بر پیکر مقام صهیونیست بود. پس از این اتفاق لابی اسرائیل در دولت کنگره و رسانه‌ها برای تغییر دیدگاه واشنگتن در قبال ایران به شدت فعال شد. در پی آن شاهد افزایش فشار بر ترامپ و وتیکاف بودیم که نتیجه آن تغییر لحن مقامات آمریکایی و مطرح کردن ایده غنی‌سازی صفر بود.

این چرخش البته محسوس مواضع کاخ سفید به دلیل تلاش نتانیاهو برای بر هم زدن راه‌های دیپلماتیک بود. نتانیاهوی خبیث نگران از به نتیجه رسیدن مذاکرات حال تیر آخرش را از ترکش رها کرده که قطعاً برای او هم کم‌ هزینه نخواهد داشت. ایالات متحده که از ابتدای جنایت‌های رژیم صهیونیستی همراه آن بوده طبیعی است که در این وضعیت جنگی هم پشت این رژیم درخواهد آمد. نوع عملکرد ترامپ و توییت‌های او که ابتدا مدعی شد آمریکا از حمله مطلع نبوده، سپس گفت مطلع بوده اما مشارکت نداشته و در نهایت با طرح تهدیدهای بیشتر، تهران را به راه حل مسالمت‌آمیز و مذاکره فرامی‌خواند گواه این مدعاست.

فارغ از نوع هماهنگی میان تل‌آویو و واشنگتن بر سر حمله جاری به کشورمان یک نکته مهم که نباید درباره آن بی‌تفاوت ماند غافلگیری کشورمان در قبال حمله مذکور بود. نیت نتانیاهو برای ضربه زدن به جمهوری اسلامی از مدت‌ها پیش مشخص و لازم بود تمهیدات جدی‌تر در مقابل آن وجود می‌داشت. در این جنایت‌ها ما فرماندهان بزرگی مانند سرلشکر باقری، سردار سلامی، حاجی‌زاده و... را از دست دادیم و به بسیاری از پایگاه‌های ما خسارت وارد شد که این به راحتی قابل جبران نیست. با این حال اکنون وقت اختلاف نیست. کشور در وضعیت جنگی قرار گرفته و اندیشیدن تمهیدات برای این وضعیت بحرانی و هر گونه پاسخ به جسارت دشمن به عهده مسئولان است. در اینجا ما به عنوان تک‌تک شهروندان جامعه هم باید به تصمیم‌گیران اعتماد کنیم؛ چرا که هر گونه اختلاف‌انگیزی در این محیط چیزی جز آب به آسیاب دشمن ریختن، نیست.