استقبال درخور از هیئت آمریکایی که با اظهارات متقی، وزیر خارجه طالبان در زمینه نبود مشکلات پیچیده در روابط دوجانبه کابل و واشنگتن همراه شد، می‌تواند گواه آن باشد که طالبان نه تنها دغدغه بروز هرگونه تنش در روابط با ایالات متحده را دارند، بلکه به احیا و ارتقای روابط با واشنگتن نیز می‌اندیشند. دلایل و انگیزه‌های متعددی برای این گرایش طالبان وجود دارد.
در وهله نخست، طالبان نگران پیامدهای منفی وقوع هرگونه تنش با آمریکا بر موقعیت و مناسبات بین‌المللی حساس و شکننده کابل هستند. طالبان پس از چهار سال حاکمیت هنوز تنها از سوی یک کشور (روسیه) کاملاً به رسمیت شناخته شده‌اند و بسیاری از مقامات سیاسی آن‌ها هنوز در شرایط تحریم بین‌المللی قرار دارند. در این راستا اخباری هم منتشر شده که حضور نداشتن طالبان در نشست شانگهای و یا لغو سفر برنامه‌ریزی شده امیرخان متقی به هند، با افزایش تنش‌ها میان کابل و واشنگتن و متعاقب آن، صادر نشدن مجوز سفر برای مقامات طالبان از سوی شورای امنیت سازمان ملل در ارتباط بوده است.
اما نزدیکی دوباره روابط پاکستان و ایالات متحده می‌تواند دومین انگیزه جدی طالبان برای احیای روابط با کاخ سفید تلقی شود. پاکستانی‌ها به مدتی طولانی موقعیت شریک راهبردی ایالات متحده در منطقه را داشتند و واشنگتن نیز در اغلب سیاست‌های منطقه‌ای خود، به‌ویژه در ارتباط با افغانستان، ملاحظات پاکستان را مدنظر قرار می‌داد.‌ با سقوط نظام جمهوریت در افغانستان و خروج مفتضحانه آمریکا از این کشور، انگشت اتهام به سوی پاکستان نشانه رفت و روابط واشنگتن و اسلام‌آباد در مرز فروپاشی قرار گرفت. اما اکنون که اسلام‌آباد موفق به احیای این روابط شده، این نگرانی در میان طالبان به‌وجود آمده که واشنگتن یک‌بار دیگر به افغانستان از عینک پاکستانی‌ها نگاه کرده و سیاست‌ مستقلی را در قبال حاکمیت طالبان در پیش نگیرد.
در نهایت، موضوع تأثیرگذاری تحولات نظام بین‌الملل بر افغانستان هم مطرح است. در شرایط تشدید تنش و رقابت میان آمریکا و بلوک شرق، شناسایی رسمی طالبان توسط روسیه و نزدیکی طالبان با چین، این ذهنیت را تقویت کرده که افغانستان از آمریکا فاصله گرفته و به دامن بلوک شرق غلتیده است. در این شرایط طالبان با استقبال از هیئت آمریکایی، می‌کوشند نشان دهند همچنان به دنبال حفظ توازن و بی‌طرفی در رقابت ابرقدرت‌ها هستند.