به گزارش قدس آنلاین، مراسم تشییع و خاکسپاری پیکر زنده یاد «ناصر تقوایی» کارگردان فقید سینمای ایران امروز در امامزاده طاهر کرج برگزار شد.

امامزاده طاهر از نوادگان امام زین العابدین(ع) است. امامزاده ای که در کرج واقع است و گورستان همجوار با آن محل دفن بسیاری از چهره های سرشناس هنری شده است.

این گورستان، موزه بی‌جان تاریخ فرهنگ و هنر معاصر ماست. یک عمر خاطره است و یک عمر یادگار. گنجینه‌ای که در آن مفاخر، شاعران، نویسندگان و موسیقیدانان بسیاری را در خاک خویش جا داده است. غلامحسین بنان، دلکش، عبدالعلی وزیری، علی اصغر بهاری، حسین قوامی، حبیب الله بدیعی، مرتضی حنانه، احمد عبادی، حسن کامکار، جلال ذوالفنون، امیر ناصر افتتاح، عزت روح بخش، حسن گل نراقی و ... از خوانندگان و موزیسین‌های مدفون در این امامزاده هستند.

در لیست نویسندگان و شاعران بنام نیز نام کسانی چون احمد شاملو، محمود مشرف آزاد تهرانی (م. آزاد)، سیدکریم امیری فیروزکوهی ، احمد اعطا معروف به احمد محمود، هوشنگ گلشیری، محمد مختاری و محمدجعفر پوینده و ... دیده می‌شوند و از این نظر امامزاده طاهر را می‌توان به نوعی پاتوق نسلی از شاعران، نویسندگان و هنرمندان ایران دانست.

اما در این فهرست یعنی - فهرست هنرمندانی که در امامزاده طاهر دفن نخواهند شد- باید نام تمام نویسندگان، شاعران و غیره‌ای را که زنده‌اند و می‌خواهند در این مکان دفن شوند، اضافه کرد چرا که از سال 93 و درگذشت سیمین بهبهانی که علیرغم وصیتش اجازه دفن او در این مکان داده نشد و پیش از او البته منوچهر آتشی، تقریبا طومار دفن نام‌آوران و هنرمندان در این آرامستان درنوردیده شده است. طبق گفته مدیر وقت اداره اوقاف و امور خیریه شهرستان کرج و مدیرعامل سازمان آرامستان‌های کرج اکثر قبور امامزاده طاهر (ع) از چندین سال پیش فروخته شده، بنابراین امکان دفن افرادی که از قبل قبری برای خود خریداری نکرده‌اند در این امام‌زاده وجود ندارد. به گفته این مسوولان فضای قبرستان امامزاده طاهر تکمیل شده و هیچ جای خالی برای تدفین وجود ندارد مگر اینکه از قبل پیش خرید کرده باشند. یا اینکه اقوام درجه یک شان که در اینجا دفن شده‌اند طبقه‌های خالی داشته باشند. با این تفاسیر با اعلام خبر مراسم تشییع و خاکسپاری «ناصر تقوایی» در روزگذشته احتمالا مرحوم ناصر تقوایی چنین مشکلی نداشته و امروز مراسم تشییع و تدفین برگزار شد.

اما بیان یک نکته خالی از لطف نیست.

سال 93 طرح همسان‌سازی امامزاده طاهر منتشر شد و اقداماتی هم در این زمینه انجام شد. اطلاعات ارائه شده در این اخبار حاکی از آن بود که سنگ قبر اصلی اکثر بزرگان ادب و هنر ایران که در امامزاده کرج به خاک سپرده شده‌اند به بهانه همسطح‌سازی بخش‌هایی از امامزاده توسط متولیان ویران شده است. البته رسانه‌هاهمان سال پیگیر این مساله شدند. ساماندهی سنگفرش‌های خیابان و روشنایی فضای امامزاده اجرایی شد و بهسازی فضای سبز محوطه هم انجام شد. فارغ از قضاوت درباره تاریخی بودن یا نبودن بافت این قبرستان یا میزان اهمیت آن، از گذشته تا به امروز همواره چنین رویه‌ای مرسوم بوده است که مزار هنرمندان با مزار افراد عادی متفاوت باشد و این در معماری و نوشته‌های روی سنگ قبر آنها به خوبی دیده می‌شود اما بر اساس طرح جامع بهینه‎سازی امامزاده طاهر، به خاطر همسطح‌سازی بخش‌هایی از صحن این بقعه متبرک سنگ قبر اصلی برخی از هنرمندان آرمیده در این گورستان ویران شد و سنگ قبرهای ساده که تنها اسم مدفونان در آن نقش بسته بر آن جای گرفته است که البته باز هم به گفته مسوولان این اقدام هم با مشورت و اجازه از سمت خانواده‌های متوفی بوده است. به هر حال در کشور ما ، تکریم بزرگان هم ریشه در آموزه‌های دینی دارد و هم تمدن ایرانی‌مان و طبیعی است که هر خبری مبنی بر خدشه وارد شدن به جایگاه مفاخر فرهنگی و مذهبی دلمشغولی و تشویش اذهان عمومی و علاقه‌مندان به فرهنگ این مرز و بوم را در پی داشته باشد.

امامزاده طاهر و هنرمندانی که در این صحن و سرا آرمیده‌اند موزه بی‌جان تاریخ فرهنگ و هنر معاصر ماست همانطور که پاریس را به عنوان شعر عشق و هنر می‌شناسند، امامزاده طاهر و قبور آنجا، مامن کسانی است که در هیاهوی زندگی روزمره به آن‌جا می‌روند تا حال و هوایی تازه کنند.

در پاریس رسم است وقتی آدم‌های مشهور یک کافه را پاتوق خود می‌کنند یک صندلی و میز مخصوص برای همیشه به آنها اختصاص می‌یابد و با تابلویی منقش به نام‎شان جایگاهشان مشخص می‌شود؛ هنوز در کافه دوفلور پاریس نیمکت ژان پل سارتر با تابلویی که بالایش نصب شده، میز آندره ژید، صندلی سیمون دوبوار و خیلی‌های دیگر برقرار است و از جاذبه‌های توریستی این شهر هم محسوب می‌شود و علاقه‌مندان ادبیات به عنوان مثال می‌توانند پشت میز آلبر کامو بنشینند و چیزی سفارش دهند.

در کشور ما با وجود تنوع مفاخر و چهره ‌های فرهنگی‌اش هیچ گاه چنین موزه‌ای نبوده که علاقه‌مندان بعد از درگذشت هنرمندان به آنجا بروند پس باید قدر صحن و سرای امامزاده طاهر که گنجینه مفاخر، شاعران، نویسندگان ایران است، دانسته شود.