یکشنبه یازدهم آبان ماه، صحنهای از شکوه و معنویت در حریم نورانی حضرت علی بن موسی الرضا(ع) رقم خورد. جایی که تاریخ، افتخار و توسل در هم تنیدند تا یادگاری از قهرمانی و ایثار، به موزه مرکزی آستان قدس رضوی سپرده شود. مراسم با حضور مسئولان آستان قدس، ورزشکاران و جمعی از علاقهمندان به ورزش و فرهنگ برگزار شد. آیینی که مدال طلای جهانی حمید خانی را به ویترین افتخارات رضوی افزود و چوب هاکی شهید والامقام حمیدرضا عابدی کوپایی را که نمادی از پیوند ورزش و شهادت و قهرمانی و ایمان است نیز به یادگار گذاشت.
پس از آن، تمام سختیها شیرین شد
حمید خانی متولد ۱۳۵۸، مردی که نامش با ورزشهای رزمی گره خورده، در این مراسم از مسیر پر فراز و نشیب قهرمانیاش گفت. او از دوران راهنمایی پا به دنیای ورزش گذاشت، مسابقات شهرستانی، استانی و کشوری را یکییکی پشت سر گذاشت و عناوین متعددی را به نام خود ثبت کرد. سال ۲۰۰۲ نقطه عطفی در زندگی ورزشیاش بود. سالی که مقام اول مسابقات قهرمانی کشور را کسب کرد و به عضویت تیم ملی درآمد. در سال بعد نیز، در بازیهای جهانی لهستان، مقام سوم را از آن خود کرد، اما این پایان راه نبود. در مسابقات آسیایی امارات، طلای قهرمانی را به گردن آویخت و از همان سال، حضورش در عرصه بینالمللی آغاز شد. هفت عنوان قهرمانی جهان و ۲۷ مقام بینالمللی حاصل سالها تلاش، تمرین و توکل بود. اما شاید مهمترین لحظه زندگی ورزشیاش، فستیوال جهانی ورزشهای رزمی در جزیره کیش بود. جایی که با حضور هزار و ۸۰۰ ورزشکار از سراسر دنیا، حمید خانی مدال طلای مسابقات را کسب کرد. در آن روزها، فرزندش تنها هفت روز داشت. نبود حمایت مالی دولتی، شرایط سخت خانوادگی و هزینههای سنگین، همه بر دوش او بود. اما به گفته خودش شنیدن صدای سرود جمهوری اسلامی ایران پس از کسب مدال طلا در آن رقابتها، تمام سختیها را شیرین کرد.
توسل به امام رضا(ع)، راز آرامش و پیروزی
حمید خانی در روایتش، بارها از نقش امام رضا(ع) در زندگیاش گفت. پیش از اعزام به مسابقات کیش به زیارت بارگاه منور رضوی رفت و از حضرت طلب یاری کرد. بازگشتش از مسابقات، همزمان با تولد فرزندش محمدمهدی در نیمه شعبان بود، همزمانیای که آن را نشانهای از عنایت امام رضا(ع) میدانست. او پس از دریافت مدال، همراه با همسر و فرزندش دوباره به زیارت رفت. سفری که در ذهنش حک شده و آن را یکی از شیرینترین خاطرات زندگیاش میداند. حمید خانی در ادامه مسیر، از میدان مبارزه فاصله گرفت و وارد عرصه داوری شد. در این مسیر نیز خوش درخشید و عنوان بهترین داور مسابقات جهانی را کسب کرد. اما مدال طلای کیش برایش فرق داشت و نمادی بود از ایمان، تلاش و توسل. تصمیم گرفت آن را به آستان مقدس امام رضا(ع) اهدا کند. مکاتباتی انجام داد، اما به دلایلی این امر محقق نشد. با این حال، پیگیریاش را رها نکرد تا همین امسال که به گفته خودش شرایط معنوی بر همه چیز غلبه کرد و پس از پنج ماه تلاش، مراسم اهدای مدال برگزار شد.
جاودانه کردن افتخار در حریم رضوی
در بخشی از مراسم، عبدالحسین ملکجعفریان، رئیس اداره گنجینههای موزه مرکزی آستان قدس رضوی از اهمیت این اهدای ارزشمند سخن گفت. او این اقدام را گامی مؤثر در حفظ میراث فرهنگی و ورزشی کشور دانست. ملکجعفریان با اشاره به دو اثر تازهوارد به موزه، گفت: «امروز دو یادگار ارزشمند به گنجینه آستان قدس رضوی افزوده شد؛ نخست، چوب هاکی شهید والامقام حمیدرضا عابدی کوپایی از ورزشکاران شاخص کشور در رشته هاکی که به درخواست مادر بزرگوار شهید به موزه اهدا شد. دوم، مدال طلای فستیوال جهانی هنرهای رزمی که در مسابقات جهانی کیش سال ۲۰۱۲ توسط جناب آقای حمید خانی کسب و امروز با حضور ایشان، به موزه مرکزی آستان قدس رضوی تقدیم شد». او با نگاهی به ویترینهای موزه، ادامه داد: «موزه مدال آستان قدس رضوی شامل ۶ویترین نمایشی است که یکی از آنها به نمایش مدالها و افتخارآفرینیهای ورزشکاران رشتههای رزمی اختصاص دارد. در این ویترین ۵۶ مدال، نشان، کاپ و جام در معرض دید علاقهمندان قرار گرفته است. نخستین اهداکننده مدال در این بخش، آقای علیرضا نصر آزادانی، قهرمان سابق جهان در رشته تکواندو بود که ۵۱ مدال دوران ورزشی خود را به موزه اهدا کرد. منتخبی از آنها اکنون در معرض دید عموم قرار دارد».
یادگارهایی برای نسل آینده
راز ماندگاری افتخارات ورزشی، در همان لحظهای نهفته است که یک قهرمان، مدال زرین خود را از گردن برمیدارد و به آستانی میسپارد که سالها مأمن دعاها و توسلهایش بوده است. ماندگاری، در آن تصمیمی است که برای جاودانه کردن لحظهای از دل برمیخیزد. تصمیمی که تنها متعلق به خود قهرمان نیست و سهمی از آن به مردم، تاریخ و نسلهای آینده تعلق دارد. این یادگارها، مدالها و نشانها روایتهایی زندهاند از انسانهایی که در دل سختیها، با زخمهای تن و جان و با دلی سرشار از عشق به وطن و توکل به خدا، ایستادند، جنگیدند، افتخار آفریدند و در نهایت، آن افتخار را به آستان امام خود تقدیم کردند. و حالا اینجاست که ماندگاری معنا مییابد. حمید خانی با این اقدام، الگویی از قهرمانی که با ایمان آغاز میشود، با توکل ادامه مییابد و با بخشش به اوج میرسد را به نسلهای آینده سپرد. به گفته او، باشد که فرزندان این سرزمین، با دیدن این یادگارها، با شنیدن این روایتها و با لمس این افتخارات، راه را گم نکنند و پرچم ایران را به اهتزاز درآورند.
نظر شما