‏دکتر علی آقامحمدی، عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام و آیت‌الله محسن فقیهی، از فقهای برجسته، در دیداری مشترک به تبیین شاخصه‌های یک مدیریت موفق و مردمی پرداختند. در این گفت‌وگو که با یادآوری سیره علمی و اخلاقی آخوند ملاعلی همدانی همراه بود، دو طرف «مردم‌داری»، «اخلاص» و «تواضع» را به عنوان اصول بنیادین برای نفوذ کلام و مقبولیت مسئولان و روحانیون در جامعه معرفی کرده و بر ضرورت تداوم خدمات اجتماعی، به‌ویژه در حوزه تسهیل ازدواج جوانان، به عنوان مصداق بارز خدمت خالصانه تأکید نمودند.

پنج‌شنبه ۱۵ آبان‌ماه، جناب آقای دکتر علی آقامحمدی عضو محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام و جناب آقای دکتر امیرگان مدیر قرارگاه تحول و توانمند سازی محلات بنیاد برکت با حضور در دفتر فقیه عالیقدر حضرت آیت‌الله محسن فقیهی دام‌ظله، با ایشان دیدار و گفت‌وگو کردند.

دکتر آقا محمدی در ابتدای این دیدار، از حضرت آیت‌الله فقیهی بابت ارسال پیام‌ تسلیت جهت درگذشت همسرشان، تقدیر و تشکر کردند و آن را تسلی‌بخش دانستند. فقیه عالیقدر نیز ضمن اهدای فاتحه به روح آن مرحومه، از فعالیت‌های دکتر آقامحمدی در خدمت به نظام مقدس اسلامی و مردم شریف ایران تقدیر و تشکر نمودند و دعا کردند که ثواب این خدمات جلیله در میزان حسنات ایشان و همسر مکرّمه‌شان قرار بگیرد.

در ادامه این جلسه، حضرت آیت‌الله فقیهی و دکتر آقامحمدی رئیس کار گروه اقتصادی دفتر مقام معظم رهبری، ضمن بیان خاطراتی از دوران شرکت در درس آخوند ملاعلی همدانی، با اشاره به برخی نمونه‌های تواضع، شاگردپروری، خلوص و مردم‌داری آن عالم ربانی، یاد و نام ایشان را گرامی داشتند. معظم له، در بخش دیگری از سخنان خود، مرحوم آخوند را الگوی خوبی برای علما و روحانیون عزیز دانستند که چون اخلاص، مردم‌داری و تواضع داشتند، محبوب همه مردم شده بودند و سخنانشان در بین همگان، نافذ بود.

آیت الله فقیهی در ادامه، احسان و کمک‌به فقرا و نیازمندان مخصوصا کمک به امر تسهیل ازدواج‌ جوانان توسط مؤسسه خیریه‌ای که به یاد بانوی جلیله همسر مکرمه دکتر آقامحمدی تشکیل شده است را گام‌ مهمی در راستای صدقات جاریه آن فقیده سعیده دانستند که باید با قوت و اهتمام فراوان ادامه پیدا کند.

در پایان این دیدار، دکتر آقامحمدی با تقدیر مجدد ابراز همدردی معظم له، روحیه جوان‌گرایی و مردم‌داری آیت الله فقیهی را ستوده و مایه افتخار و بشارت‌بخش دانستند و ابراز امیدواری کردند که این روحیه در بین روحانیت تجلی بیشتری داشته باشد.