امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام:

اَلْکَریمُ یَری مَکارِمَ أَفْعَالِهِ دَیْنًا عَلَیْهِ یَقْضِیهِ، وَ اَللَّئیمُ یَری سَوَالِفَ إِحْسَانِهِ دَیْنًا لَهُ یَقْتَضِیهِ.

انسان بزرگوار، نیکی‌های خود را دِینی بر گردن خویش می‌بیند که باید أدا کند؛ و انسان پست، احسان‌های گذشته‌اش را دِینی بر گردن دیگران می‌داند که باید از آنان پس بگیرد.

غررالحکم، ح۲۰۳۱ و ۲۰۳۲