علیرضا شریفی یزدی؛ فوق دکترای روانشناسی اجتماعی در این خصوص اظهار کرد: اگر این وام بهعنوان یک ابزار کمکی برای تسهیل روند ازدواج در نظر گرفته شود، میتواند در حد خودش اثرگذار باشد و روند ازدواج در حال وقوع را راحتتر و سادهتر کند اما این وام موجب افزایش ازدواج نمی شود چراکه مسئله ازدواج دارای پیچیدگی و مشکلات است.
وی ادامه داد: این وام ها به سه دلیل کارگشا نیست؛ یکی از این دلایل مبلغ وام ازدواج است که در برابر هزینههای سنگین مراسم عروسی و مقدمات زندگی مشترک بسیار ناچیز است، دومین دلیل این است که پرداخت اقساط وام میتواند فشار مضاعفی به زوجین وارد کرده و منجر به ایجاد مشکلات بیشتر در زندگی مشترک آن ها می شود، سومین دلیل این است که بسیاری از بانکها برای پرداخت وام ازدواج زمانهای طولانیتری اختصاص میدهند که در برخی موارد، بهطور کلی اثر اصلی وام را از بین میبرد.
این روانشناس اجتماعی بیان کرد: بهطور کلی، اگرچه وام ازدواج میتواند بهعنوان یک ابزار کمکی جزئی، به روند ازدواج کمک کند اما نمیتوان انتظار داشت که این وام بهتنهایی موجب افزایش چشمگیر ازدواجها در جامعه شود. این وام برای ازدواج انگیزه ای ایجاد نمی کند.
شریفی یزدی درباره تبدیل این وام ها به کارت جهیزیه بیان کرد: این سیاست ممکن است برای افرادی که وضعیت مالی خوبی ندارند، مفید باشد، اما باید در نظر داشت که این برنامهها باید با دقت بیشتری طراحی شوند. از سوی دیگر، سیاستهای پولی و مالی بهطور کلی به حرکت درآوردن چرخهای تولید داخلی و تشویق به مصرف کالاهای ایرانی هدف دارند ولی نمیتوان تنها به این اقدامات بهعنوان راهحلی برای افزایش آمار ازدواج نگاه کرد.
وی ادامه داد: دختر خانمی بخواهد از وام ازدواج در جای دیگر به غیراز جهیزیه استفاده کند، ممکن است باعث شود که دختران قدرت انتخاب خود را از دست بدهند، بهتر است این پول به صورت مستقیم در اختیار افراد قرار گیرد تا خودشان تصمیم بگیرند چگونه آن را هزینه کنند.
نظر شما