زهره پوراحمدی با تأکید بر نقش نان سالم در ارتقای سلامت جامعه گفت: نان‌های کامل و تخمیرشده به دلیل دارا بودن فیبر، ویتامین‌ها و مواد معدنی، نقش مؤثری در پیشگیری از بیماری‌هایی مانند دیابت، یبوست، چربی خون و چاقی شکمی دارند.

وی با بیان اینکه نان غذای اصلی سفره ایرانیان است، اظهار کرد: متأسفانه بسیاری از نان‌های رایج در کشور از آردهایی تهیه می‌شوند که بخش عمده سبوس آن‌ها در فرآیند آسیابانی جدا شده و همین موضوع موجب کاهش ارزش تغذیه‌ای نان می‌شود.

وی با اشاره به میزان سبوس‌گیری آردهای مصرفی افزود: آرد بربری معمولاً ۱۵ تا ۱۸ درصد، آرد تافتون ۱۳ تا ۱۵ درصد و آرد سنگک حدود ۷ تا ۱۰ درصد سبوس‌گیری شده‌اند، در حالی که نان کامل از آردی تهیه می‌شود که کمتر از پنج درصد سبوس آن جدا شده و به همین دلیل رنگ تیره‌تر و ارزش تغذیه‌ای بالاتری دارد.

پوراحمدی با تأکید بر اهمیت فیبر غذایی تصریح کرد: سبوس گندم منبع غنی فیبر است که به تنظیم عملکرد دستگاه گوارش کمک کرده و در پیشگیری از بیماری‌های غیرواگیر نقش اساسی دارد. علاوه بر فیبر، سبوس حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری برای بدن است.

رئیس اداره نظارت و ارزیابی غذاهای ویژه سازمان غذا و دارو با اشاره به اهمیت تخمیر نان گفت: نان سالم حتماً باید فرآیند تخمیر را طی کرده باشد. تخمیر مناسب که حداقل دو ساعت زمان می‌برد، موجب بهبود عطر، طعم، قابلیت هضم نان و کاهش ترکیبات مضر می‌شود. نان‌هایی که بدون تخمیر پخت می‌شوند، ارزش تغذیه‌ای پایین‌تری دارند.

وی همچنین نسبت به مصرف نان‌هایی که روی آن‌ها سبوس خام، سبزی خشک یا افزودنی‌های بدون مجوز پاشیده می‌شود هشدار داد و گفت: سبوس خام خوراکی نیست و می‌تواند مانع جذب مواد مغذی شده و حتی منجر به کم‌خونی شود. سبزی‌ها و افزودنی‌هایی که بدون مجوز سازمان غذا و دارو استفاده می‌شوند نیز ممکن است آلوده و برای سلامت مضر باشند.

پوراحمدی درباره استفاده از کنجد و سیاه‌دانه در نان‌ها تأکید کرد: این مواد باید تازه و دارای بوی طبیعی باشند، زیرا کنجد کهنه و مانده می‌تواند حاوی ترکیبات مضر ناشی از فساد چربی‌ها باشد.

وی در پایان با بیان اینکه بهترین ناظر بر کیفیت نان، خود مصرف‌کنندگان هستند، گفت: مردم با انتخاب نان‌های تیره‌تر، معطر، تخمیرشده و سالم می‌توانند نانوایی‌ها را به سمت تولید نان کامل و باکیفیت سوق دهند. مصرف نان‌های سفید و فاقد فیبر، خطر ابتلا به دیابت، چاقی شکمی و مشکلات گوارشی را به‌طور قابل توجهی افزایش می‌دهد.