هفته گذشته این دادگاه افزون بر صدور حکم زندان، این متهم را به پرداخت 25 هزار یورو برای هر قربانی محکوم کرد که در میان قربانیان 13 جانباز شیمیایی ایران وجود دارد.
شیمیایی... شیمیایی...
شیمیایی... شیمیایی... اعلام خطری که پس از جنگ ویتنام دیگر خبری از آن نبود. بمباران شیمیایی ویتنام توسط آمریکایی‌ها موجب شد در سال 1925 پروتکل منع گسترش سلاحهای شیمیایی تدوین شود. پروتکلی که ذیل آن را 118 کشور جهان غیر از سوریه، رژیم صهیونیستی و مصر امضا کردند. اما صدام از سال 1984 به بعد به طور گسترده از گازهای شیمیایی در جنگ علیه ایران استفاده کرد. بر اساس گزارشهای بازرسان سازمان ملل متحد از سال 1984 تا 1988 در موارد متعددی از گاز خردل و عوامل اعصاب علیه رزمندگان ایرانی و غیرنظامیان ساکن روستا‌ها و شهرهای مرزی ایران استفاده شد. رژیم صدام همچنین در جریان عملیات انفال، علیه مناطق کردنشین شمال عراق حملات شیمیایی وسیعی را در این مناطق انجام داد که حمله شیمیایی به حلبچه در مارس 1988 و کشتار بیش از پنج هزار نفر از مردم این شهر از آن جمله است.
آلمان؛ بزرگترین صادرکننده سلاحهای شیمیایی
به گزارش «مهر» در جنگ تحمیلی شرکتهای آلمانی بزرگترین صادر کننده جنگ‌افزارهای شیمیایی و یا تجهیزات و کارخانه‌های ساخت این سلاحها به عراق بودند. البته آمریکا، فرانسه، هلند و انگلیس در صدور غیرقانونی مواد اولیه ساخت این سلاحها و یا سایر تجهیزات مرتبط به عراق نقش مهمی داشتند. ولی متاسفانه این حملات شیمیایی به مصدوم شدن بیش از یکصد هزار نفر در ایران منجر شد که بسیاری از آنان هنوز به عوارض و بیماری‌های ناشی از مصدومیت شیمیایی مبتلا و نیازمند مراقبتهای پزشکی هستند. این در حالی است که از سوی سازمان ملل 29 آوریل (دهم اردیبهشت) به عنوان روز جهانی مصدومان شیمیایی نامگذاری شده است، روزی که باید برای بیش از 500 هزار کشته و 2 میلیون مصدوم سلاحهای شیمیایی ابراز تاسف کرد.
یک میلیون قربانی ایرانی
دکتر شهریار خاطری، مدیر روابط بین‌الملل انجمن حمایت از قربانیان سلاح شیمیایی می‌گوید: براساس آمار یکی از بازرسان سازمان ملل در طول هشت سال جنگ، 1800 تن گاز خردل، 600 تن گاز سارین و 400 تن گاز صابن و مقادیر قابل توجهی ترکیب‌های شیمیایی دیگر حداقل یک میلیون نفر را در ایران دچار مصدومیت کرده است. امروز 23 سال از جنگ تحمیلی می‌گذرد و صد‌ها هزار جانباز شیمیایی در کشور از مشکلات پوستی و تنفسی و حتی ضایعه چشم رنج می‌برند. گران شدن دارو، عوارض داروهای چینی و هندی، اثبات احراز جانبازی، مشکلات معیشتی و اقتصادی از مهم‌ترین دغدغه‌های جانبازان شیمیایی پس از جنگ و در این روز‌هاست. ولی در اینجا یک سؤال مطرح می‌شود، اینکه آیا حقوق جانبازان شیمیایی ایران تاکنون پیگیری شده است؟
7هزار میلیارد؛ کمترین بدهی
سردار محمد باقر نیکخواه معاون صنایع هوایی ایران و فرمانده ش. م. ه دوران دفاع مقدس می‌گوید: از این دهم اردیبهشت ماه‌ها سالها در حال برگزاری است و تنها به خواندن پیام دبیرکل و چند مراسم و همایش بسنده می‌شود. این در حالی است که هیچ گاه مسؤولان کشور به دنبال احقاق حقوق از دست رفته قربانیان سلاحهای شیمیایی ایران نبودند.
وی افزود: هر چند دادگاه هلندی هم حکم خوبی نداده است، ولی با وجود 60 هزار جانباز شیمیایی بدحال در کشور می‌توان گفت دلالان بمبهای شیمیایی و کشورهای تولید کننده بیش از 7 هزار میلیارد تومان به جانبازان ایرانی بدهکار هستند و باید محکوم شوند. این فرمانده دوران جنگ افزود: نباید از موضوع غرامت جنگی به آسانی گذشت. حتی بر اساس قوانین مدنی کشور هم می‌توان شکایت کرد و بنیاد شهید، وزارت دادگستری، وزارت امور خارجه و حتی هلال احمر هم می‌توانند در این خصوص وارد شوند، زیرا 12 تاجر و 4 کشور در تولید و عرضه بمبهای شیمیایی به عراق مقصر هستند.
کوتاهی وزارت خارجه
گفته‌های سردار نیکخواه در حالی است که عثمان مزین وکیل، حقوقدان و سخنگوی انجمن حمایت از جانبازان شیمیایی سردشت در گفت و گو با مهر می‌گوید: موضوع دادگاه هلند و دادن خسارت به 13 جانباز ایرانی را وزارت امور خارجه به نام خود تمام کرد، در حالی که شکایت از سوی 83 قربانی عراقی صورت گرفته بود. سپس ایران متوجه شد و نام 13 جانباز شیمیایی به جای 100 هزار جانباز شیمیایی را ارایه کرد، زیرا هزینه رفت و آمد آنها به هلند را نداشت. نکته قابل تأمل این است که 40 جانباز شیمیایی سردشتی هم به دادگاه عراق شکایت کردند، ولی اساسنامه دادگستری عراق تغییر کرد و در آن نوشته شد که تنها شهروندان غیرعراقی عرب زبان می‌توانند شکایت کنند. حتی این شهروندان سردشتی 2 وکیل خوب عراقی هم گرفتند، ولی وزارت خارجه حمایتی نکرد. انجمن حمایت از قربانیان سلاحهای شیمیایی سردشت بار‌ها به وزارت خارجه نامه نوشت تا موضوع غرامت پیگیری شود، حتی کار به مجلس هم رسید و 8 نماینده مجلس هم نامه‌هایی نوشتند.
این وکیل دادگستری اظهار داشت: سؤال من از وزارت امور خارجه این است که شما هر سال در ردیف بودجه خود بودجه کلانی برای طرح شکایت جانبازان شیمیایی در محاکم بین المللی دارید، حالا این بودجه کجا می‌رود؟ تاکنون چند شکایت تنظیم کرده‌اید؟ متأسفانه این وزارتخانه بر خلاف وظایفش حقوق از دست رفته قربانیان سلاحهای شیمیایی را دنبال نمی‌کند.
نظر شما