از همين رو با ميعاد صادقی، معاون  پژوهش و ارتباطات فرهنگی بنياد شهيد و امور ایثارگران درباره اين جشنواره سراسري به گفت و گو نشسته‌ايم:

  از برگزاري جشنواره تئاتر ايثار بگوييد، از ابتدا چگونه و بر چه اساسي شكل گرفت؟

-  مقدمات برگزاری جشنواره سراسری تئاتر ایثار از چند سال پیش و با یاری گرفتن از استادان با تجربه و کارکرده حوزه تئاتر در بنیاد شهید و امورایثارگران فراهم گردیده. پشتوانه برگزاری 11 دوره جشنواره استانی ،4 جشنواره منطقه ای ،چهار دوره جشنواره سراسری و 8 دوره مسابقه نمایشنامه نویسی ایثار، تهیه و انتشار مقالات علمی و پژوهشی در حوزه تئاتر ایثار، مشارکت هنرمند ان تحصیل کرده و باتجربه هنر نمایش در حوزه تولید، جلسات متعدد و تخصصی با مدیران فرهنگی، برگزاری کارگاه‌های آموزشی، هنرمندان فعال تئاتر کشور و استادان برجسته دانشگاهی... زمینه‌هایی را به وجود آورد که جشنواره تئاتر ایثار نه به عنوان یک حرکت مقطعی و شتابزده، بلکه به صورت رویدادی با پشتوانه‌های علمی و تجربی و دارای  ظرفیت‌های قابل توجه پژوهشی و علمی، در میان جشنواره‌های متعدد تئاتر کشور و نیز در میان رویداد‌های  متعدد فرهنگی و هنری کشور خود را معرفی و ثبت کند.

 هم اکنون جشنواره تئاتر ایثار تجربه برگزاری چندین دوره استانی، منطقه‌ای و چهار دوره سراسری را در کارنامه دارد. اجرای عمومی سالانه بیش از 3 هزار شب نمایش صحنه‌ای و حضور چندین نمایش در جشنواره‌های بین المللی داخل و خارج از کشور، همچنین حمایت در عرصه تولید و ارایه مشوق‌های حمایتی از جمله فعالیت‌ها و راهکارهایی بوده اند که معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی با به کارگیری آنها همواره به دنبال رشد و تعالی ابعاد معنایی و محتوایی و نیز پرورش و اشاعه فرهنگ ایثار در جامعه بوده است.

 با توجه به جشنواره‌هاي رنگارنگي كه در ايران در عرصه تئاتر وجود دارد، چه لزومي براي برگزاري چنين رويدادي مي‌بينيد؟

-  در درجه اول برگزاری جشنواره تئاتر ایثار را با هدف تداوم یک جریان فرهنگی ناب در جامعه در نظر گرفتیم. برگزاری یک مأموریت هم مسلماً با سنجش بسیاری از ویژگی ها، نکته‌ها و امتیازها همراه است. ایثار یک مقوله ناب فرهنگی است و اتفاقاً جایگاه اصلی طرح آن در حوزه فرهنگ و هنر است، مخصوصاً هنر تئاتر. شیوه پردازش این فرهنگ در هنر به عهده هنرمندان است و من فقط می توانم بگویم که اگر در هنر تئاتر به صورت صحیح و اصولی پرداخت شود، امکانی است برای احیای تئاتر ملی کشور همان تئاتری که می تواند آینه تمام نمای هویتهای فرهنگی، مذهبی و دینی و اجتماعی ایران ما باشد؛ البته باید اضافه کنم گسترش هنر نمایش به عهده بنیاد نیست، اما اینکه از هنر نمایش برای بیان مفاهیم و معاریف فرهنگ ایثار بهره بریم، وظیفه ای است که در این زمینه تمام تلاشمان را خواهیم کرد.

  تا كنون با چه بازخوردهايي مواجه شده ايد؟

-  به منظور دستیابی به نقطه نظرهای هنرمندان و مخاطبان برنامه‌های مرتبط با هنرهای نمایشی، معاونت پژوهش و ارتباطات فرهنگی، اقدام به تهیه پرسشنامه کرده است تا با استفاده از نظرهای آنها بتواند در برنامه ریزی‌های آینده راهکارهای بهتری را پیش بینی نماید. براساس بررسی نتایج حاصل از نظر سنجی صورت گرفته 83 درصد از پاسخگویان جشنواره سراسری تئاتر ایثار را در مجموع خوب و خیلی خوب ارزیابی کردند، 75 درصد از پاسخگویان میزان موفقیت جشنواره در انتقال مفاهیم ایثاروشهادت را زیاد و خیلی زیاد ارزیابی نمودند و 93 درصد نیز برگزاری آن را «ضروری» دانسته اند.در این زمینه حضور بیش از 470 اثر متقاضی در جشنواره چهارم نیز دلیلی بر صحت این ادعا می باشد.

  در خصوص توسعه تئاتر و تقویت جایگاه هنرنمایش به نظر شما دولت از چه طریق می‌تواند موفق عمل کند؟

-  توسعه تئاتر کشور در درجه اول جدی گرفتن هنر تئاتر است. در سبد خانواده‌های ما تئاتر هم باید جایی داشته باشد. در مدارس ما در آسایشگاه‌های ما و ... به بیان دیگر در جامعه ما البته این جدی گرفتن فقط وظیفه قشر بخصوصی نیست، اتفاقاً مسوولیت اصلی بدوش هنرمندان و برنامه ریزان تئاتر کشور است. تقویت این بنیه‌ها در استانها نیز از جمله راه‌های مؤثر توسعه تئاتر کشور است. مهم، برنامه ریزی درست است، اینکه بدانیم چرا می خواهیم تئاتر باشد و از تئاتر چه می خواهیم؟ مظاهر تئاتر نه فقط در اجراهای نمایشی که قابل دسترس برای عموم نیست خلاصه نشود، بلکه باید در تمام جامعه به صورت زیبا و مؤثر تجلی نماید. موزه‌ها و نمایشگاه‌های تئاتر همچون موزه تعزیه هنر نمایش بومی و سنتی ایران باید سازمان دهی و احداث شود. جای تأسف است که هنوز به روایت تاریخ نقل کنیم که تکیه دولتی داشتیم. چرا درصدد احیای آن برنیاییم. در اکثر جلسات، سخنرانی‌ها و مصاحبه‌ها و ... صحبت از گردشگری و صنعت توریسم است. خوب یکی از جاذبه‌های فرهنگی و هنری برای توریسم وجود تئاتر و اجرای نمایشهای ایرانی است.

این امر باید جدی گرفته شود (تولید تقویت تئاتر انسانها) و اتفاقاً باید در اولویت هم باشد. سالنهای تئاتر ما باید به نوعی جهت بخش تقاضاها و ایده آل‌های جامعه ما باشد. با این کار می توان کمک بزرگی به تولیدهای تئاتر کشور نمود، اما مسأله مهم و قابل تأمل اینکه ایثارگران را نیز باید در نظر داشت، حداقل برای دیدن تئاتر؛ مناسب سازی محیط‌های تئاتر برای آنان از جمله راه هایی است که باید برنامه ریزی گردد.