۱۷ مرداد ۱۳۹۵ - ۲۰:۱۵
کد خبر: 409655

قدس آنلاین: ما باید بسیار مراقب اندیشه خود باشیم؛ نگوییم خود زحمت کشیده ایم و عالم شده ایم، این قرآنی فکر کردن و قارونی عمل کردن است و با توحید سازگار نیست، ما به هر جا رسیده ایم از برکت و لطف الهی بوده است.

چگونه قرانی فکر و قارونی عمل می کنیم؟

به گزارش قدس آنلاین، مراسم آغاز سال تحصیلی جدید حوزه علمیه امام صادق علیه السلام شهرستان دماوند با سخنرانی آیت الله العظمی جوادی آملی برگزار شد.

آیت الله جوادی آملی در این مراسم با اشاره به وظایف حوزه های علمیه در زمینه تعلیم و تعلّم اظهار داشت: خداوند در قرآن خود را به عنوان «معلّم» معرفی می کند؛ خداوند خود بهترین معلم است و از این رهگذر وظایف اصلی حوزه های علمیه را مشخص کرده است.

وی ادامه داد: دو مطلب جزء رهاوردهای تازه انبیاست، یکی معرفت شناسی یعنی؛ چطور عالم شویم؟ و دیگری معروف شناسی یعنی؛ به چه علم پیدا کنیم؟

معظم له در بیان تفاوت علوم تجربی و علوم الهی اذعان داشت: انسان اگر حسی از حواس خود را از دست داد در حقیقت راه کسب تجربه هایی که از طریق آن حس به دست می آید را از دست داده است؛ علوم تجربی با این اصل اداره می شود.

وی خاطرنشان کرد: اما در جریان معرفت شناسی، حرف تازه انبیاء این است که اگر کسی تقوایی را از دست داد، علوم حاصل از راه آن تقوا را از دست خواهد داد یعنی همانگونه که چشم و گوش راه کسب علوم تجربی است تقوا نیز راه کسب بسیاری از حقایق الهی و معنوی است.

آیت الله جوادی آملی با بیان این مطلب که انسان بی تقوا هرگز روحانی نخواهد شد بیان داشت: تقوا، راه کسب معرفت شناسی انبیاست، کسی که از تقوا دور شد قطعاً از آن معرفت شناسی که از راه تقوا حاصل می شود نیز دور خواهد شد.

معظم له تاکید داشت: کار حوزوی بدون تقوا خروجی نخواهد داشت، چرا که تقوا یک بصیرت عمیق در درون انسان ایجاد می کند که به برکت آن بسیاری از علوم برای انسان حاصل می شود.

معظم له در خصوص مقام عالم اظهار داشت: مومن عالم به جایی می رسد که می تواند در قیامت هم وارد بهشت شود و هم عده ای را شفاعت کند و با خود به بهشت وارد نماید که مقام، مقام بسیار بالایی است.

وی در خصوص توصیه قرآن به آموختن علم بیان داشت: قرآن فرمود چهار عنصر در جهان هست که حوزه های علمی رسالتشان آموختن آن چهار عنصر است: چه هست و چه نیست که از آن به «حکمت نظری» یاد می شود، چه باید باشد و چه نباید باشد، که از آن به «حکمت عملی» یاد می شود و شامل بخش های فقهی، اخلاقی و اجتماعی است.

معظم له خطر شرک پنهان را یادآور شدند و فرمود: بسیاری افراد از مشرک بودن خود بی خبرند؛ وظیفه انسان آن است که از این شرک رقیقی که گرفتار اوست خلاص شود تا از برکات اعتقاد به توحید طرفی ببندیم.

وی ادامه داد: ما باید بسیار مراقب اندیشه خود باشیم؛ نگوییم خود زحمت کشیده ایم و عالم شده ایم، این قرآنی فکر کردن و قارونی عمل کردن است و با توحید سازگار نیست، ما به هر جا رسیده ایم از برکت و لطف الهی بوده است.

معظم له موحد بودن را از بهترین برکات الهی ذکر کرد و ابراز داشت: آن مومنی که از خشیت الهی مشفق است و شرک را از جان خود زدوده است و همه امور را در دایره مقدرات الهی می بیند به درجه موحد بودن که از بهترین برکات الهی است رسیده و وظیفه حوزه های علمیه پرورش افراد در همین مسیر است، چرا که این امر می تواند جامعه را اداره کند.

آیت الله جوادی آملی در فراز پایانی فرمایشات خود به انتظارات مردم از روحانیت اشاره کرد و بیان داشت: مردم طبق سرمایه فطرت که خداوند به همه داده است، به یک روحانی که عملش مطابق با سخنش و سخنش مطابق با عملش باشد جذب می شوند لذا باید به این نکته بسیار توجه داشته باشیم.

مهر

انتهای خبر/

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.