به گزارش قدس آنلاین، آیت الله جوادی آملی در دیدار با جمعی از اعضای خانواده مرحومه مرضیه دباغ ضمن تسلیت رحلت پیامبر گرامی اسلام(ص) همچنین شهادت امام حسن مجتبی و امام رضا(ع)، درگذشت مرحومه دباغ را به خانواده وی تسلیت گفته و اظهار داشت: فقیده سعیده خانم مرضیه حدیدچی معروف به دباغ این فراز دوم شعار رسمی ما شیعیان را به خوبی عمل کرد که «اعظم الله اجورنا و اجورکم بمصابنا بالحسین(ع) و جعلنا و ایّاکم من الطالبین لثاره»؛ این پیام دو بخش دارد، یک بخش عرض تسلیت و ارادت به خاندان اهل بیت(ع) است و بخش دوم جریان مسئولیت پذیری ماست که ما در قبال خون حسین بن علی(ع) مسئولیت داریم و از خدا می‌خواهیم آن توفیق را به ما بدهد که انتقام خون حسین بن علی(ع) را بگیریم.

آیت الله جوادی آملی ادامه داد: مکتب ما ناتمام نیست و جریان مبارزه الی یوم القیامه ادامه دارد اما طبق بیان قرآن کریم خون بهاء متعلق به اولیاء مقتول است لذا اینکه ما در شعار رسمی خود از خدا می‌خواهیم این توفیق را به ما بدهد که خون بهای حسین بن علی(ع) را بگیریم یعنی ما بچه‌های ابااعبدالله(ع) هستیم ولو اینکه از سادات نباشیم، چراکه پیامبر(ص) یک اعلامیه عمومی داد و فرمود «من و علی(ع) پدران این امت هستیم، بیایید فرزندان ما شوید»، ما هم به این دعوت لبیک گفتیم لذا این شعار برای ما رواست.

وی افزود: مرحومه خانم دباغ از کسانی بود که به این دعوت لبیک گفت، در اینکه انسان بخواهد این دعوت را لبیک بگوید فرقی بین زن و مرد نیست چرا که اصل دعوت به روح تعلق دارد و روح نه مذکر است و نه مونث، لذا ایشان در این مسیر تلاش کردند و در این مسیر که خون بهاء حسین بن علی(ع) را با رهبری امام راحل بگیرند موفق بودند.

این مفسر قرآن کریم با اشاره به همراهی خانم دباغ در سفر به شوروی برای ابلاغ پیام حضرت امام(ره) به گورباچف اظهار داشت: ایشان همراهی مودب، متدین و باوقار بودند، گورباچف با آن قدرتی که با آن شوروی بخش وسیعی از جهان را تحت سیطره خود داشت خیال می‌کرد این پیام مربوط به بخش سازندگی کشور پس از جنگ است در حالی که پس از شنیدن متن پیام و تعلیم این پیام به او، چرا که این پیام به او تعلیم شد و نه تسلیم، برافروخته شد و آن را دخالت در امور داخلی کشور خود تلقی کرد. به آن‌ها پاسخ داده شد که این پیام به روح شما متعلق است و نه به آب و خاک شوروی.

وی افزود: در پایان آن جلسه گورباچف جهت مصافحه دست خود را به سوی خانم دباغ دراز کرد، این خانم با کمال ادب گفت از دست دادن با شما معذورم اما به شما احترام می‌گذارم، انشاالله ایشان مشمول رحمت ویژه پروردگار باشد.