بی تردید با اندکی کنکاش در تصمیم گیری‌های سال‌های گذشته به موارد متعددی از این قبیل اتفاقات برخواهیم خورد اما در این نوشته به یک نمونه از این موارد اشاره می‌کنیم چراکه به نظر اکثر کارشناسان اگر چاره اندیشی نشود روزهای ترسناکی در انتظار نسل‌های بعدی ایرانیان است.
پازل اول: شعارهای اشتباه
ماجرا مربوط به رشد جمعیت است و اینکه روند افزایش جمعیت ایران نامطلوب است، اما باید به سال‌ها قبل بازگشت به سال‌هایی که در ودیوار شهرها پر بود از شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر...» آن سال‌ها دانسته یا ندانسته تصمیم‌سازان جمعیتی کشور کاهش رشد جمعیت را مایه افتخار خود می‌دانستند و به اشکال مختلف سعی در کوچک کردن خانوارها داشتند و کار را به جایی رساندند که آن‌هایی که یک فرزند داشتند احساس می‌کردند فرهنگ بالاتری نسبت به همسایه خود دارند که ۳یا ۴بچه دارد.
اما از چند سال گذشته تلاش و تشویق‌ها برای فرزندآوری آغاز شده است.
پازل دوم: بهانه‌های ترسیدن
بخش دیگر موضوع مربوط به نوعی ترس عمومی نسل جوان از داشتن فرزند بیشتر است چراکه به دلایل کوچک و بزرگ و فراوان خود و دیگران را توجیه می‌کنند که شرایط لازم برای بیش از یک فرزند را ندارند.
با نگاهی به ترکیب خانوارهای اطراف خود خواهید دید تعداد زوجینی که تنها یک فرزند دارند بسیار زیاد است و به نظر می‌رسد متولیان جمعیتی باید به هر شکل ممکن این بهانه‌ها را از بین ببرند چراکه با اندکی تأمل در سرنوشت فرزندان این دسته از خانوارها انسان را می‌ترساند و تصور اینکه در سبک زندگی پر مشغله امروز ما که هر ساله بیشتر می‌شود یک نفر تنها بدون خواهر و برادر در مواقع بروز مشکلات ریز و درشت زندگی بویژه در بخش مشکلات عاطفی و روانی چه خواهد کرد سؤالی است که اندکی انسان را می‌ترساند.
پازل سوم: سونامی پیری
با آنچه ذکر شد می‌توان گفت نتیجه منطقی همان می‌شود که کارشناسان حوزه جمعیتی نسبت به آن هشدار داده‌اند که تا کمتر از ۳۰ سال دیگر یک سوم جمعیت ایران سالمند خواهند بود. با این وصف نیازی به توصیف شرایط زندگی سالمندان نیست و تنها باید سکوت کرد.
پازل چهارم: خانوارهای تک نفره
یکی دیگر از آسیب‌های جمعیتی ما که یکی از تبعات همان رفتارها و تصمیمات اشتباه گذشته است رواج سبک زندگی تک نفره در جامعه است به نحوی که به گفته کارشناسان بر اساس سرشماری سال ۹۵ حدود ۸.۵ درصد از ۲۴ میلیون خانوار کشور یک نفره بودند وبی تردید هر سال در حال افزایش خواهد بود و هر روز نگران‌تر از روز قبل باید بود.
پازل پنجم: ناباروری نگران کننده
علاوه برآنچه ذکر شد متأسفانه برخی اتفاقات طبیعی هم به این روند غیر معمول ترکیب جمعیتی شدت بخشیده که مهم‌ترین آن افزایش آمار ناباروری در جامعه است که خود سرفصل معضلات دیگری است که بحثی جدی و مفصل است، اما اشاره به این نکته که به گفته مسئولان ۹۰درصد ناباروری‌ها منشأ روانی دارد گویای واقعیتی تلخ است که باید عزمی ملی برای مقابله با این پدیده به وجود آید. یکی از پس لرزه‌های این مسئله وجود بیش از۳۰۰۰ متقاضی فرزند خواندگی تنها در خراسان رضوی است و اگر به این رقم تعداد زوجینی را که فرزند ندارند ولی تمایلی هم به فرزندخواندگی ندارند، اضافه کنیم بی‌شک به عددی نگران کننده در این بخش هم خواهیم رسید.
آخرین پازل: تصویر تنهایی
با توجه به آنچه ذکر شد با کنار هم قرار دادن قطعات مختلف این پازل تصویری به دست می‌آید که ترسناک است تصویری که حکایت از جمعیتی پیر و تنها که هرکدام در گوشه‌ای خلوت کرده‌اند و درگیر خود شده‌اند.
هرچند باورش سخت است، ولی باید باورمان بشود که تنهایی سایه شومی است که سال‌های آینده روی دیوار خانه بسیاری از ایرانیان خواهد افتاد.
منبع: روزنامه قدس
انتهای پیام/
نظر شما