۳۱ تیر ۱۳۹۸ - ۰۹:۴۱
کد خبر: 664356

چندی است که مافیای داروهای تاریخ گذشته از کوچه برلن و استانبول و ناصرخسرو تهران به حاشیه خیابان احمدآباد مشهد نقل مکان کرده‌اند.

رد پای «ناصر خسرو» در داروخانه‌های مشهد

با این تفاوت که درآنجا داروهای تاریخ گذشته به طور مخفیانه، یواشکی وشبانه در پستوها و انبارهای تاریک و پنهان ردو بدل می‌شود اما اینجا در روز روشن و البته در بعضی از داروخانه‌های رسمی به فروش می‌رسد!

 و اما ماجرا

۲۲ تیرماه جاری بیماری که از درد زانو آرام و قرار ندارد با نسخه پزشک معالج به داروخانه‌ای در حوالی بیمارستان قائم مشهد مراجعه و پس از دریافت دارو (ژل تزریق زانو) آن هم به قیمت یک سوم حقوق ماهیانه‌اش، بدون درج قیمت دارو در نسخه و بدون پوشش بیمه به کلینیک برگشته و تزریق برایش انجام می‌شود.

اما پس از تزریق با کنجکاوی و برای مطلع شدن از فرمول دارو و اینکه تا چه حد می‌تواند به درمان و تسکین دردش امیدوار باشد، جعبه دارو را برداشته و به دنبال فرمول دارو می‌رود که چشمش به تاریخ مصرف دارو می‌افتد که ۱۳ روز از انقضای آن گذشته است.

بیمار اول از خودش عصبانی و ناراحت می‌شود که چرا پیش از تزریق به تاریخ مصرف آن نگاه نکرده و نکند با این همه هزینه و تحمل درد بی‌اثر باشد؟

اما پس از چند لحظه به فکر بیمارانی می‌افتد که سواد ندارند یا از روستا به شهر آمده تا درمان شوند و آن‌قدر گرفتار درد، ناراحتی و سرگردانی و مشکلات مختلف هستند که هرگز به فکر کنترل تاریخ دارو نمی‌افتند. آن‌ها چه وضعی دارند.

بعد به دفترچه‌اش نگاه می‌کند که نه قیمت دارو درج شده و نه بیمه کمکی کرده و فقط با مهر داروخانه که روی نسخه دفترچه خودنمایی می‌کند، داروی گران‌قیمت تاریخ گذشته خریداری کرده است.

وی افسرده و پریشان از خود می‌پرسد چرا کسب درآمد، سودجویی و زیاده‌خواهی بعضی انسان‌ها، انسانیت و حتی علم و دانش را کمرنگ بلکه بی‌رنگ کرده است؟

و چرا هیچ ارگان و سازمانی نظارت و کنترل این مسائل به ظاهر ساده اما با اهمیت را به عهده ندارد؟

چرا به سلامت جسمی، روحی واقتصادی جامعه هیچ توجهی نمی‌شود؟

و چرا کاری می‌کنیم که به خاطر بی‌اعتمادی به یکدیگر، مردم به رمال، دعانویس، دکترهای قلابی و داروهای خانگی و... پناه می‌برند؟

و بالاخره چرا دربعضی کشورها حتی دستمال توالت و دستمال کاغذی مصرفی‌شان تاریخ انقضا دارد و دارو و غذای حیواناتشان اگرتاریخ مصرفش بگذرد، معدوم و با عرضه‌کننده برخورد قانونی می‌شود.

اما در کشور ما با این همه پیشرفت در علم پزشکی به ساده‌ترین نکات مرتبط با سلامت بیماران اهمیتی نمی‌دهند.

و پرسش آخر اینکه آیا به همه تخلفات باید با شکایت و مراجعه به مراکز ذی‌صلاح قانونی رسیدگی شود یا بهتر است با کنترل و نظارت مستمر و قانونی و بدون رودربایستی آرامش و سلامت جامعه و مردم را تأمین و تضمین کرد.

منبع: روزنامه قدس

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.