در روزگاری که هزینه‌های سرسام‌آور درمان و عمل‌های جراحی، برای بیماران و خانواده‌هایشان سنگین‌تر و دردناک‎تر از رنج ناشی از بیماری است، هنوز بسیارند، انسان‌های شریف و خیّری که به هر شکل ممکن به داد بیماران می‌رسند و وسیله بازگشت سلامتی به آن‌ها می‌شوند.

قصه دوباره اشک‌ها و لبخندها

اما در این بین، آستان قدس رضوی به عنوان حلقه واسط محرومان و گرفتاران با تشکل‌های مردمی و خیران، قوه محرکه بسیاری از حرکت‌های خداپسندانه است و با همراهی و هم‌افزایی جمعی از خادمان و متولیان این نهاد مقدس، پرونده‌ها و مشکلات زیادی ختم به خیر می‌شود. در آخرین تلاش جمعی از خادمان آستان قدس در مشهد و تهران، درمان یک مادر مبتلا به تومور مغزی از خانواده‌ای تنگدست پیگیری شد. ماجرای درمان این مادر بیمار، بلافاصله پس از اطلاع پیدا کردن مدیر اداره توسعه خدمات تربیتی در جامعه بنیاد فرهنگی رضوی آغاز شد. جلال اصغری مطلع می‌شود که مادر یکی از دانش‌آموزان در مناطق حاشیه مشهد گرفتار یک تومور مغزی است.

توموری که برای سلامتی بیمار تهدید جدی محسوب می‌شد و خانواده به دلایل مختلف از درمان مادر خانواده درمانده شده بود. موضوع با معاون خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی مطرح و برای پیدا کردن یک راه حل چاره‎جویی می‌شود.

پیگیری از نوع مسئولانه

حامد صادقی، مسئول این معاونت در رابطه با روند پیگیری امور مربوط به درمان این بیمار بیشتر توضیح می‌دهد: با وجود ویزیت بیمار توسط چندین متخصص در مشهد و تهران، به دلیل خطر بالای عمل این تومور، فقط چند جراح حاضر به انجام عمل با پذیرش عوارض احتمالی حین و پس از عمل از سوی خانواده بیمار شده بودند. تازه پس از پیدا کردن جراح مجرب، ابعاد مالی عمل مطرح بود. این عمل پرخطر مستلزم پرداخت هزینه بسیار بالایی بود که از توان آن‌ها خارج بود. خانواده بیمار پیش از این عمل، هر چه پس‌انداز داشتند خرج فرایند درمان کرده بودند و دیگر توانی برای پرداخت مخارج بیمارستانی و عمل جراحی نداشتند.

آن طور که این مقام مسئول در آستان قدس بیان می‌کند؛ در پی هماهنگی انجام شده میان معاونت خدمات اجتماعی بنیاد کرامت رضوی و بیمارستان بانک ملی تهران، به عنوان محل انجام جراحی برای تخفیف هزینه‌های بیمارستانی هم اقدام شد. ضمناً مقرر شده است که بخشی از هزینه‌ها را آستان قدس رضوی متقبل شود.

اما برای انجام عمل باید بیمار به تهران منتقل می‌شد و برای این منظور، با هماهنگی صورت گرفته از طرف متولیان مدارس امام رضا(ع) با شبکه خادمیاری نوجوان رضوی در تهران، زمینه بستری شدن و حضور آسوده‌تر این خانواده گرفتار در پایتخت مهیا شد. آقای میرزاخانی به عنوان سرپرست این شبکه خادمیاری، در وهله نخست برای اسکان همراهان بیمار که بستگانی در شهر تهران نداشتند، به مدت یک هفته محل اسکان مناسب فراهم کرد.

همچنین پیش از انجام عمل، جمعی از این خادمیاران نوجوان رضوی به همراه پرچم متبرک حرم مطهر ثامن‌الحجج(ع) در بیمارستان حضور پیدا کرده تا به این مادر و خانواده‌اش قوت قلب بدهند. مادر به امید بازگشت سلامتی، با سلام و صلوات از زیر بیرق امام رئوف(ع) راهی اتاق عمل شد.در جریان همین دیدار، خادمیاران با هدایای متبرک رضوی از کادر درمان این بخش هم قدردانی به عمل آوردند. خاصه در این روزهایی که خادمان عرصه سلامت به خاطر همه‌گیری ویروس کرونا، امکانی برای زیارت حرم و مرقد نورانی امام هشتم نداشته‌اند، از راه دور زائر بارگاه رضوی شدند.

بازگشت مادر

پدر خانواده، صاحب سه فرزند و از قشر زحمتکش کارگر است که درآمد چندانی ندارد. برایمان تعریف می‌کند که سال ۹۳ همسرش دچار سردردهای پیوسته و کم‌بینایی از یک چشم شد و با تشخیص نامناسب و عمل ناموفق جراحی، بینایی یک چشم به مرور از دست رفت. پس از چند سال، چشم دوم هم به تشخیص چندین متخصص، نیاز به جراحی فوری پیدا کرد که هزینه عمل جراحی از عهده پدر ساخته نبود.او ادامه می‌دهد: درمانده شده بودیم و روال زندگیمان به هم خورده بود که پس از مطلع شدن یکی از مدیران بنیاد فرهنگی رضوی از شرایط خانوادگی ما، جریان را پیگیری کردند و با کمک دیگر متولیان آستان قدس و ارتباط دادن ما به یک جراح خیر، در محل آسایشگاه فراشان حرم مطهر، خدمت آقای دکتر جباری رسیدم.

صدای پدر می‌لرزد، وقتی می‌خواهد قدردان آقای دکتر و همه کسانی باشد که به نوعی دستشان را برای عبور از این بحران گرفته‌اند. همه آن‌هایی که کمک کرده‌اند که همسر جوانش نابینا نشود و به سلامت سر خانه و زندگیشان برگردد. احساس خود را با بُغضی از سرِ خشنودی در چند کلمه کوتاه بیان می‌کند: «شرمنده همه هستم. امام رضا(ع) دستشان را بگیرد».

این مادر دردمند، پس از گذراندن چهار ساعت عمل سخت و حساس، با نتایجی رضایتبخش از اتاق عمل خارج شد و پس از چند روز بهبودی سرانجام با مشایعت پرستاران و کارکنان خدوم بیمارستان به سلامت مرخص و همراه همسرش راهی مشهد شد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.