پژوهشگر تاریخ معاصر ایران گفت: پادشاهان پهلوی به دلیل عدم برخورداری از پایگاه مردمی، به دنبال تکیه گاهی در خارج از مرزها بودند.

وابستگی و استبداد، عناصر تشکیل دهنده رژیم پهلوی 

دکتر مصطفی جوان در گفت و گو با قدس آنلاین، درباره عدم مشروعیت حکومت پهلوی گفت: نبود مشروعیت، پادشاهان پهلوی را به استبدادگرانی وابسته و قدرت طلب تبدیل کرده بود؛ به همین علت آنان به دلیل نداشتن پایگاه مردمی، به دنبال تکیه گاهی در خارج از مرزها بودند. بنابراین مشروعیت پهلوی وابسته به بیگانگان بود.
وی ادامه داد: در دوره پهلوی، رضا شاه طی کودتا به قدرت می رسد و فرزندش محمدرضا پهلوی نیز دست نشانده متفقین و سران خارجی است و حتی زمانی که از کشور متواری می شود بیگانگان، طی کودتایی انگلیسی- آمریکایی مجدد او را به قدرت می رسانند. بنابراین در چنین نظام وابسته و استبدادی، مردم نقشی نداشتند و به تبع آن مجلس، دولت و سایر نهادهای دولتی مردمی نبودند و در واقع هویت و رسالت واقعی خود که نگاه مردمی و حمایت از مردم بود را از دست داده بودند.
نویسنده تاریخ معاصر ایران با اشاره به سخن امام خمینی(ره) خاطرنشان کرد: انقلاب اسلامی یک انقلاب مردمی است که همه طبقات اجتماعی به ویژه جریان مذهبی در آن نقش شایانی داشته و در واقع با پیروزی انقلاب، مردم در رأس امور قرار گرفتند و به تعبیر امام خمینی(ره)، مردم ولی نعمتان انقلاب بودند و نقش واقعی خویش را در تعیین سرنوشت خودشان به دست آوردند.
جوان اضافه کرد: در بیان نقش مردم در مشارکت سیاسی، همین بس که پس از پیروزی انقلاب تا به امروز شاهد برگزاری ده ها دوره انتخابات بودیم که مردم با حضور و مشارکت خود در انتخاب نوع نظام، تصویب قانون اساسی، انتخاب ریاست جمهوری، انتخاب نمایندگان مجلس و سایر انتخابات در واقع نقش خود را در حاکمیت و مشارکت سیاسی به خوبی نشان دادند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.