اجلاس اکو

۷ خرداد ۱۴۰۱ - ۱۴:۰۸
کد خبر: 800843

نایب رئیس انجمن علمی حقوق کودک ایران در یادداشتی با اشاره به خبر مرتبط با یک نوزاد رها شده در سطل زباله به بررسی برخی جنبه های این رویداد پرداخته و با تاکید بر حقوق کودکان تصریح کرده که باید فرزندآوری به مثابه یک امر به ذاته ارزشی در جامعه انسانی و در عین حال راهبردی در چارچوب سیاست‌های جمعیتی، با نظرداشتِ اقتضائات حمایتی خاص در همه ساحت‌ها توأم با مساعدت‌های قانونی، اجرایی و نظارتی، مد نظر باشد تا غایت مقدس حفظ کرامت انسانی کودکان و خانواده‌ها محقق شود.

سر راه گذاشتن نوزادان، نقض حق حیات

به گزارش قدس آنلاین، محمود عباسی در این نوشتار با اشاره به اینکه «انتشار تصاویر دلخراش و پرالتهاب نوازدی رها شده در زباله‌دانی، تألم و تأثر عمیق هر بیننده‌ای را برانگیخت تا ناباورانه نظاره‌گر ناهنجاری دهشتناکی در جامعه باشیم که به اعتقاد وی زیر هجمه سنگین بی‌اخلاقی‌ها و رسوب سرمایه‌های فرهنگی و شکاف نیروهای اجتماعی، بیرون خزیده و تابلوی کرامت انسانی را این چنین در برابر افکار عمومی مخدوش و مشوه می‌کند، آورده است: «این واقعه تلخ به رغم آن که خوشبختانه با لطف و توجه الهی و آگاهی شهروندان مسئولیت‌پذیر که مستحکم ترین، مهمترین و آخرین دژ زیست اخلاقی و کرامت‌دار در هر نظام اجتماعی به شمار می روند، پایانی التیام‌بخش داشت و نجات این نوزاد و رسیدن او به جایگاه امن، تسکینی بر جراحت اندیشه دغدغه مندان اخلاق و فرهنگ این مرز و بوم شد، لیکن همچنان زنگ هشدار افزایش مخاطرات این چنینی و لزوم آگاهی‌بخشی و حمایت مضاعف اجتماعی و اقتصادی و بهداشتی از خانواده ها و به ویژه افرادی را که به‌ هر طریق در جایگاه مادری قرار می‌گیرند برای مسؤلان و نهادها و کنشگران حوزه های مربوطه به صدا درآورد.»

عباسی در ادامه این یادداشت با اشاره به اینکه کودکان، مرکز ثقل کرامت بشری هستند و لذا، اولویت بی چون و چرای نظام های اجتماعی باید کیفیت زیست آنان باشد، آورده است: «قرار گرفتن نوزاد انسانی در چنین شرایطی توأم با بازتاب آن در رسانه‌ها، علاوه بر ارتکاب خشونت و نقض حق حیات، تخدیش شخصیت و کرامت او و زمینه اضطراب و سرافکندگی اجتماعی و زمزمه نوعی رواداری قبیح اخلاقی در جامعه است. امروزه، جسم و جان، روح و روان، و شخصیت کودکان، نبض حیاتی و از حوزه‌های دفاع تمام قدِ ناوگان حقوق بشری به حساب می‌آید.
وی در پایان تاکید کرده است: « لازم است تا فرزندآوری به مثابه یک امر به ذاته ارزشی در جامعه انسانی و در عین حال راهبردی در چارچوب سیاست‌های جمعیتی، با نظرداشتِ اقتضائات حمایتی خاصه در ساحت های اقتصادی، فرهنگی و اخلاقی توأم با مساعدت‌های قانونی، اجرایی و نظارتی، مطمح نظر باشد تا غایت مقدس حفظ کرامت انسانی کودکان و خانواده‌ها در رأس هرم برنامه‌های کلان بنشیند.»

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.