برخی تحلیلگران معتقدند ارسال این سیگنال‌ها، با هدف مهار جمهوریخواهان و معدود سناتورهای دموکرات ناراضی و در راستای افزایش تمرکز تیم مذاکره‌کننده آمریکا در وین روی نقاط اختلافی صورت گرفته است. با همه این اوصاف، برخی نشانه‌های مخابره‌شده ازسوی رابرت مالی نشان می‌دهد که واشنگتن کماکان درصدد تقویت برای «گزاره‌های نادرست» در فضای مذاکرات با هدف امتیازگیری از تهران است.
در یکی از این موارد، رابرت مالی مدعی شده است که «به دلیل مطالبات زیاده‌خواهانه ایران» شانس شکست مذاکرات وین بیشتر از اتمام موفقیت‌آمیز آن است. واقعیت امر این است که تمامی مطالبات ایران در مسیر احیای توافق هسته‌ای، ناظر بر «رفع عملیاتی تحریم‌ها» طراحی شده است. از سوی دیگر، مطالباتی مانند خروج سپاه پاسداران از لیست تحریم ادعایی آمریکا نیز از ابتدا (به‌عنوان یک پیش‌شرط) در آغاز مذاکرات وین در دوران ریاست‌جمهوری بایدن مطرح شد. به عبارت بهتر، این پیشنهاد نه‌تنها ماهیت فرابرجامی ندارد، بلکه تحقق آن در پروسه رفع عملیاتی تحریم‌های ضد ایرانی لازم است.
طی یک‌سال اخیر، دولت بایدن با فرسایشی کردن مذاکرات و اصرار بر تاکتیک «بازگشت پوچ به برجام» تلاش کرده است تا مانع از رفع عملیاتی تحریم‌ها علیه ایران شود. اظهارات اخیر رابرت مالی یکی از آخرین حلقه‌های این نمایش محسوب می‌شود. فارغ از تفاوتی که میان رویکرد اعلامی و رویکرد پنهان آمریکا در مذاکرات وین وجود دارد، باید تاکید داشت که «خرید زمان ازسوی غرب» دردی را در مسیر احیای توافق هسته‌ای برای آن‌ها دوا نخواهد کرد! در جریان سفر اخیر امیر قطر و انریکه مورا، نماینده ویژه اتحادیه اروپا به ایران، مقامات آمریکایی از «رویکرد منعطف» خود برای حل‌وفصل نقاط اختلافی باقیمانده خبر داده بودند.
درهرحال، رابرت مالی اکنون ازسوی بایدن ماموریت پیدا کرده است تا فضای سلبی کنگره در قبال احیای توافق هسته‌ای را تا حدودی مدیریت کند. در دوران ریاست‌جمهوری اوباما و زمانی که ایران برخی امتیازات (امتیازاتی محدودتر از آنچه اکنون بر سر آن‌ها بحث است) را از طرف آمریکایی دریافت کرد، این مساله نارضایتی بسیاری از سناتورها و نمایندگان کنگره را برانگیخت. در آن زمان، جان کری، وزیر خارجه اسبق آمریکا بارها در نشست استماع سنا حاضر شد و شانس رسیدن به توافق هسته‌ای را مبهم و حتی در مواردی پایین دانست. بخشی از سخنان رابرت مالی و مواضع سلبی وی در قبال مذاکرات وین را نیز باید در این چارچوب مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. پیوند میان برجام و موضوعات منطقه‌ای و موشکی همچنان به‌صورت پررنگ در اظهارات و مواضع سناتورهایی مانند لیندسی گراهام، تد کروز، رابرت منندز و ... مشاهده می‌شود. ازجمله انتقادات این گروه از قانونگذاران آمریکایی این است که برجام به همه حوزه‌های اختلاف آمریکا با ایران ازجمله فعالیت‌های منطقه‌ای و برنامه موشکی ایران نمی‌پردازد!
منبع:صبح نو
نظر شما