۱۶ خرداد ۱۴۰۱ - ۰۲:۵۵
کد خبر: 802084

حضرت امام خمینی(ره) ارادت خاصی به امامان معصوم و از جمله امام رضا(ع) داشتند و پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، چند بار در فرصت‌های مختلف به زیارت ایشان شتافتند.

زیارت امام ثامن (ع) در کلام پیر خمین

به گزارش قدس آنلاین، شهید محراب آیت‌الله صدوقی می‌گوید: «ما مسافرت‌هایی با امام به مشهد مقدس برای انجام زیارت کرده‌ایم. ایشان در آن مسافرت‌ها، اخلاق پدرانه‌ای با ما داشتند». حضرت امام با ارادت قلبی به اهل بیت(ع) همواره به آن بزرگواران متوسل می‌شد و در مواقع حساس، از آنان کسب تکلیف می‌کرد. از جمله یکی از رابطان ایشان درباره رساندن پیام امام در مورد لایحه ضد اسلامی انجمن‌های ایالتی و ولایتی به شهرهای استان خراسان می‌گوید: هنگامی که برای آخرین بار به حضور ایشان برای دریافت آخرین پیغام‌ها و سفارش‌ها رسیدم، حضرت امام به من فرمودند: «شما مستقیماً قبل از هر کاری در مشهد به محضر علی بن موسی الرضا(ع) مشرف شوید و از حضرت کمک بخواهید».

پس از شروع حوادث مربوط به انقلاب اسلامی و با وجود نقش محوری حضرت امام(ره) در رهبری ملت و هدایت این جریان عظیم الهی، مسائلی از قبیل زندان، تبعید ۱۵ ساله و سپس مشکلات مربوط به پیروزی انقلاب اسلامی و محدودیت‌های ناشی از رهبری از یک سو و کهولت سن و برخی بیماری‌ها، همه سبب شد حضرت امام(ره) نتوانند به سایر شهرها از جمله مشهد مقدس مسافرت نمایند. هر چند ایشان همواره در بیانات و مناسبت‌های مختلف، ارادت و علاقه خویش را به امام رضا(ع) و بارگاه ملکوتی ایشان ابراز می‌کردند تا آنجا که در فرمایشی می‌فرمایند: «پایتخت حقیقی ایران مشهد است» که این موضوع بیانگر اوج ارادت و علاقه ایشان به آن امام همام است.

آنچه در ادامه می‌خوانید بیانات حضرت امام خمینی(ره) ناظر بر جایگاه مشهدالرضا و منزلت خدمتگزاری و زیارت حضرت رضا(ع) است که در مناسبت‌های گوناگون توسط ایشان بیان شده است. بخش مهمی از این بیانات در خصوص حسرت زیارت و عتبه‌بوسی آستان امام هشتم(ع) به‌واسطه داشتن مسئولیت زعامت رهبری انقلاب است. 

میهمانانی از مرکز علم و ملائکه الله
من از شما آقایان که از راه دور و از مرکز ولایت و از محل قدس ملکوتی آمدید تشکر می‏کنم. چه سعادتی دارید که چشم‌های شما به آن بارگاه عظیم ملکوتی باز می‏شود و در آن حرم شریف؛ مرکز علم و مرکز ملائکة الله می‏روید و ما حسرت آن را داریم‏.(صحیفه امام؛ج ‏۱۲، ص ۱۰۶)

در آرزوی پابوسی
شما مهمان‌های عزیزی هستید که از محل تجلی نور، از محل توجه ملائکة الله، از آستان قدس رضوی آمدید و خوش آمدید. خداوند شماها را حفظ کند و اسلام را به جدیت‌های شما و همه ملت به پیش ببرد. من امیدوارم که با دعای شما در آستان قدس رضوی موفق بشوم به پابوس آن حضرت. (همان؛ ص ۴۲۶)

مرکز ایران آستان قدس است
این میهمان‌های عزیز از جایی می‏‌آیند که دل‌های ملائکة الله به آنجا متوجه است. اصلاً مرکز ایران آستان قدس است. ما امیدواریم که همه ما را خداوند از خدمتگزاران آستان قدس رضوی قرار بدهد. شماها چقدر خوشبخت هستید که در آن آستان زندگی می‏کنید، چه آن‌هایی که خدمتگزار مستقیم آستانه هستند و چه آن‌هایی که در آستان مقدس، خدمتگزار به ملت و اسلام و جمهوری اسلامی هستند. همه نیروها، همه قدرت‌ها در هر جا هستند، محتاج به توجه خاص حضرت رضا(ع) هستند. استاندار و نیروی هوایی و انجمن‌های اسلامی و همه این‌ها جزو کارمندان آن آستان مقدس‌‏اند.

شما برادرانی که در آستان مقدس مستقیماً کار می‏کنید، از خوشبختی بزرگی برخوردارید که شاید خیلی به او توجه نباشد. من امیدوارم که ان‌شاءالله تعالی، به برکت آن آستان مقدس، جمهوری اسلامی همان طوری که تاکنون پیروزمندانه پیش رفته است، از این به بعد هم پیش برود و این جمهوری اسلامی باقی باشد با اسلامیت خود تا وقتی که به حضور بقیة الله این جمهوری مشرف شود و مسائل را در خدمت ایشان حل کند. (همان؛ ج ‏۱۶، ص ۳۸۸)

همه باید آستان‌بوسی کنند
متقابلاً این عید بزرگ را بر مهمانان عزیزی که از محضر مقدس امام ثامن(ع) تشریف آوردند [تبریک می‏گویم‏]، ما قدم‏های شما را بسیار گرامی می‏داریم. شما از مرکزی آمدید که مرکز نور است، مرکز علم الهی است، مرکزی است که باید همه در آن مرکز آستان‌بوسی کنید و باید اظهار تأسف کنم که دست ما کوتاه است‏. (همان؛ ص ۶۳)

در حسرت پابوسی
من از شما آقایان که از راه دور و از مرکز ولایت و از محل قدس ملکوتی آمدید، تشکر می‌کنم. چه سعادتی دارید که چشم‌های شما به آن بارگاه عظیم ملکوتی باز می‌شود و در آن حرم شریف؛ مرکز علم و مرکز ملائکة الله می‌روید و ما حسرت آن را داریم. من حسرت یک همچو توفیقی را دارم که خدای تبارک و تعالی موفق کند ما را که به پای‌بوس آن بارگاه معظم بیاییم، لکن چه کنم. چه باید کرد که دست‌های اجیر و اقدامات ناشایسته اشخاصی که از خارج هدایت می‌شوند مانع از آن است که کشور ما یک آرامشی داشته باشد و من بتوانم از این محل خارج بشوم و به زیارت آن بارگاه، موفق. دعا کنید در آن مرکز سعادت، در آن مهبط ملائکة الله که خداوند این مملکت را آرام کند و توفیق بدهد که اهالی این مملکت بتوانند به آن تکالیفی که خدای تبارک و تعالی برای آن‌ها معین فرموده است عمل کنند. (صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۱۰۶)

در آرزوی زیارت ثامن‌الحجج (ع)
عتبه‌بوسی مولا علی بن موسی از آرزوهای من است. مکرراً هم از خراسان اظهار لطف کردند آقایان و دعوت کردند. من اگر فرصتی پیدا بکنم آرزو دارم که بیایم خدمت ایشان و خدمت همه ملت خراسان، لکن شما می‌دانید که الان من گرفتاری‌هایی دارم و در یک اجتماعات بزرگی هم برای من میسر نیست که رفت و آمد کنم، از این جهت، عجالتاً، موقتاً، معذور هستم. امیدوارم که دعا بفرمایید من موفق بشوم به همچو توفیق بزرگ. (همان؛ ج ۱۰، ص ۴۵۹)

انتهای پیام/

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.