میر سجاد موسوی، کارشناس امور معلولین در گفت و گو با قدس آنلاین گفت: معلولین که می گوییم منظور نابینایان، معلولین جسمی حرکتی، ناشنوایان و طیف گسترده معلولین است که باید ابتدا وضعیت آنها را بطور کلی ارزیابی کنیم.
وی ادامه داد: در جامعه امروزی عدم توجه به توانمندی های معلولین را شاهدیم و باید دنبال راه حلی برای عبور از این وضعیت نامساعد برای معلولین باشیم و تجهیزاتی فراهم کنیم که از این شرایط خارج شوند هرچند که امکانش نیست مگر با کمک پذیرش جامعه و اینکه این افراد را به عنوان اقلیت بزرگ در جامعه بشناسیم و به حقوق آنان احترام بگذاریم، همچنین نیاز به برنامه ریزی و اراده مسئولین برای خروج و برون رفت از این وضعیت است.
به طور مثال در برنامه های ۵ ساله که داشتیم چه اتفاق مثبتی افتاده است؟ چقدر شرایط برای بهبود وضعیت معلولین ارتقا دادیم؟ آیا اقدامات مهم اتفاق افتاد؟! به این موضوعات باید رسیدگی شود.

وی افزود: اگر از حمایتی صحبت میکنیم باید ببینیم در چه زمینه هایی صورت گرفته است حمایت باید در جهت خدمات مالی، کلاس های توانبخشی و توانمندسازی معلولین باشد. بحث مهمی که مطرح است اینکه خوشبختانه این امر در قالب مناسب سازی معابر شهری و محیط های کاری و مکان های زندگی نسبت به استان های دیگر در خراسان رضوی اقدامات خوبی صورت گرفته است.

موسوی در ادامه گفت: برای رسیدن به نقطه مطلوب فاصله زیادی است یعنی هنوز فاصله زیادی بین سهولت زندگی معلولین نسبت به افراد عادی داریم و اینگونه است که توجه به معلولین را در جامعه کمرنگ می بینیم به طور مثال در جلسه ای که داشتیم یکی از مسئولین مطرح کردند که در جامعه آنقدر تعداد معلولین زیاد نیست که سرمایه خاصی نیاز باشد اما پاسخ این است اگر شما معلولی را نمی بینید به علت اینکه معلولین نمی توانند از خانه خارج شوند و اینگونه می شود که نادیده می‌گیرید و سرمایه‌گذاری صورت نمیپذیرد و گرفتار بی توجهی می شوند و سرانجام به لحاظ فرهنگی اجتماعی و اقتصادی به مشکل برخورد می‌کنند و باعث می‌شوند نقش موثری در تولید اقتصاد و فرهنگ و حوزه های کاری ایفا نکنند.

این کارشناس امور معلولین ادامه داد: ما در جامعه حدود ۱۴ یا ۱۵ درصد معلول داریم و این جمعیت زیاد اقلیت بزرگی است که از توانمندی های آنان استفاده نمی‌شود و برنامه‌ای برای آنان وجود ندارد وقتی چنین شرایطی را تجربه میکنیم بیکاری معلولین را میبینم به طور مثال ۹۵ درصد نابینایان بیکار هستند در صورتی که اکثر این افراد به لحاظ اقتصادی در شرایط پایین قرار دارند اما دارای درک بالایی هستند اما جامعه با خالی کردن زیر پای این افراد جوری شرایط را ایجاد کرده که نمی‌توانند به جایگاه واقعی خود برسند درصورتیکه این افراد می‌توانند مولد باشند و نقش مهمی در جامعه ایفا کنند اما نه تنها نادیده گرفته می‌شوند بلکه شرایطی فراهم کردند که محتاج به کمک های حمایتی سازمان های حمایت گر هم هستند و این قابل قبول نیست.

موسوی در ادامه اظهار داشت: البته تکنولوژی می تواند بخش مهمی از برنامه ریزی ها باشد و برای بهبود وضعیت معلولین جهت توانمندسازی آنان میتوان تا حدودی از کشورهای پیشرفته الگو گرفت ما هم اکنون برای افراد کم‌بینا توانبخشی بینایی داریم که این امکان را می دهد، فرد با حداقل بینایی که دارد حداکثر استفاده را داشته باشد در حال حاضر در بین جامعه نابینایان بصری حدود ۱۳ درصد نابینایی مطلق هستند و بقیه کم بینا کی باشند که برای این افراد میشود تجهیزات خاص خود را در جهت استفاده بهینه از حداقل بینایی بهره برداری کرد که این موضوع را باید بررسی کنیم.

میرسجاد موسوی با بیان اینکه در حال حاضر نرخ بیکاری معلولین صعودی است گفت: هنگامی که نرخ بیکاری معلولین نزولی شود، می توان گفت اقدام درستی انجام شده بطور مثال در کشورهای دیگر حدود ۹۰ درصد معلولین شاغل هستند اگر هم بیکار باشند از کمک‌های حمایتی خوبی برخوردار می‌شوند که با این کمک ها خیلی ها تصمیم به بیکاری دارند ما باید به این موارد هم برای معلولینمان توجه کنیم زیرا اگر تامین رفاهی نباشند و درآمد نداشته باشند تشکیل خانواده غیر ممکن می‌شود و با چالش های زیادی روبرو می شوند.
برای جلوگیری از این امر می‌توان با برنامه ریزی های مهم و کارشناسی شده تمهیداتی اندیشید تا از این شرایط خارج شوند و با کمک آموزش مهارت های زندگی، برنامه توانبخشی و زمینه کاری و تجهیزات و ابزاری که تکنولوژی برایشان تهیه و اجرا کرده به زندگی خود ادامه دهند و بتوانند بدون نیاز به سازمانهای حمایتی کمک رسان خود باشند.

وی ادامه داد: در واقع باید شرایط را طوری مهیا کنیم که همه مردم توانمندی های معلولین را بشناسند و قبول کنند که در جامعه هم به آنها مسئولیت واگذار شود و باورهای غلط جامعه پایان یابد اگر جامعه توانایی معلولین را نپذیرد هرچند که تلاش‌هایی شده و اقدام های مثبتی نسبت به چند دهه گذشت صورت گرفته اما باید به مرحله ای برسیم که در آینده بگوییم کار است اما معلول بیکار نداریم آن زمان به نقطه مطلوب میرسد پس باید همچنان تلاش کرد زیرا اینه اقدامات کافی نیست.
معلولیت به معنای ناتوانی نیست بلکه کم توانی می باشد که میتوان آن را با وسایل و ابزار علمی جبران کرد.
وقتی معلول ما می تواند در میادین ورزشی و در دنیا به درخشش از مقام های عالی را دریافت کند پس میتواند در جامعه هم نقش خوبی داشته باشد.

کارشناس امور معلولین در پاسخ به مهمترین کمک به معلولین به توانبخشی آنان اشاره نمود و افزود: مهمترین اقدام و کمکی به معلولین رعایت اصول توانبخشی و اجرای برنامه‌های توانبخشی است که توانبخشی به تنهایی یک موضوع مفصل می باشد که دارای پنج رکن است. نمی‌شود بدون توانبخشی معلولین انتظار جبران این شرایط را با تکنولوژی داشته باشیم باید حتماً برنامه ها و خدمات توانبخشی باشد تا بتوانند روی پای خود بایستند و ادامه راه را طی کنند.

موسوی با بیان توانمندی معلولین در پایان ادامه بیان کرد: امیدوارم با کمک خدا و مسئولین و معلولینی که در این زمینه صاحب نظر هستند و می توانند نقش موثری داشته باشند، در خروج از این وضعیت بتوانیم شرایط را دگرگون کنیم چرا که با همین حداقل امکاناتی که داریم تلاش ها و نقش های مفید معلولین در سطوح مختلف آموزشی و در مقاطع مختلف تحصیلی که استعدادهای خاصی در حوزه‌های مختلف فرهنگی، ورزشی و ... دارند را شاهدیم.

خبرنگار:حدیث محمدگلی