به خصوص پس از تجربه جنگ هشت‌ساله و مشاهده نقاط قوت و ضعف خود و تلاش برای به کارگیری راهکارهایی ارزان قیمت و تأثیرگذار در میدان‌های نبرد، سبب شد به سمتی حرکت کند که بتواند از ظرفیت‌های داخلی کشور برای تولید صنایع بومی بهره ببرد و از وابستگی به آمریکا رهایی یابد.

تقریباً تمامی ناوگان هوایی ایران برای ارتقا و عملکرد خود نیازمند دریافت قطعات از آمریکا هستند. به همین دلیل جمهوری اسلامی تصمیم گرفت برای گریز از این مشکل به سمت ساخت هواپیمای بدون سرنشین برود. تاریخچه ساخت این پهپادها در داخل به زمان دفاع مقدس برمی‌گردد.

پهپاد، قابلیت‌های مختلفی را در اختیار ارتش یک کشور می‌گذارد. اگر این پهپادها با جنگنده‌ها ترکیب شوند در هنگام جنگ می‌توانند تبدیل به سلاح ترسناکی شوند. ارزان‌تر بودن این پرنده‌ها نسبت به هواپیماهای جنگی این امکان را به جمهوری اسلامی داده با تولید هرچه بیشتر، خلأهای موجود در نیروی هوایی خود را پر کند و بازدارندگی خوبی در منطقه ایجاد کند.

زمانی که پهپادهای ایرانی سر از روسیه درآوردند توانستند با موفقیت‌های قابل قبولی که از خود برجای می‌گذارند ایران را تبدیل به رقیب جدی کشورهای قدرتمند در عرصه تولید هواپیماهای بدون سرنشین  همچون ترکیه کنند و علاوه بر این بازار خوبی را برای سلاح‌های ایرانی فراهم کنند.

کشورهایی همچون روسیه، تاجیکستان، صربستان، بولیوی و ونزوئلا خواهان دریافت پهپادهای ایرانی هستند. پیش از شروع جنگ روسیه و اوکراین نیز شاهد افتتاح شرکت تولید پهپاد در تاجیکستان بودیم علاوه بر این‌ها بولیوی هم علاقه‌مند است از پهپادهای تولید ایران بهره‌مند شود. وزیر دفاع بولیوی در نشستی افزود علاقه‌مندیم از فناوری پهپادی ایران استفاده کنیم. بولیوی دستیابی به فناوری پهپادی ایران را برای حفاظت از مرزها و مقابله با قاچاق مواد مخدر می‌خواهد.

امروز قدرت پهپادی ایران تهدید بزرگی در کنار برنامه اتمی این کشور محسوب می‌شود، با این حال همچنان که مشاهده می‌کنیم قدرت پهپادی ایران در حال گسترش به تمامی نقاط جهان است. 
یکی دیگر از توانایی‌ها و محبوبیت‌های پهپادهای ایرانی که سبب شهرت آن‌ها شده قابلیت بی نیاز بودن از باندهای فرود طولانی است، برخی از پهپادهای ایرانی حتی قابلیت این را دارند از نقاط و سکوهای  مختلف از جمله پشت وانت‌های تاکتیکی  نظامی پرتاب شوند، این قابلیت‌ها به علاوه ارزان قیمت بودن این پهپادها این امکان را به کشورهای دارنده این نوع پرنده‌ها می‌دهد که با تولید تعداد زیادی از این‌ها بتوانند بازدارندگی خوبی را در برابر تهدیدات خارجی ایجاد کنند.
این پهپادها در میدان‌های جنگ اگر به صورت دسته جمعی یا به عبارت دیگر زنبوری حرکت کنند، می‌توانند رادارهای دشمن را اشباع کنند، به طوری که دیگر نتوانند تهدیدات هوایی دیگری را شناسایی کنند.
جنگ روسیه و اوکراین به خوبی نشان داد این سلاح‌ها چقدر می‌توانند اثرگذار باشند و چه مقدار  از کارایی لازم برخوردارند. هم می‌توانند مخرب باشند هم به عنوان یک  گیم چنجر در نبردهای پیش رو عمل کنند و ورق بازی را به نفع کشورهای دارنده این نوع تسلیحات برگردانند.
 ترکیب این نوع سلاح‌ها با هوش مصنوعی و هدایت ماهواره‌ای می‌تواند قدرت کارایی آن‌ها را بسیار بالا برده، به طوری که کشوری که به این ابتکار دست بزند، قادر است بر تمامی مناطق راهبردی اطراف خود تسلط و در برابر رقبای خارجی خود برتری پیدا کند. 
هنوز ابرقدرت‌هایی چون چین و روسیه نتوانسته‌اند از این فناوری بهره ببرند یا به عبارتی دیگر به آن دست یابند، البته آمریکا در این زمینه بسیار موفق عمل کرده است که نمونه‌های آن را در ام کیو ناین و گلوبال‌هاوک شاهد هستیم .