ابتدا سید رضا حسینزاده، معاونت پژوهش و فناوری دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، یازدهمین سال بنیان شعر پریسکه را تبریک گفت و از حضور بنیانگذار این سبک شعری در دانشگاه فردوسی ابراز خوشحالی کرد. سپس نعیمه ظریف قاسمیان، متخصص علم اطلاعات کتابخانه دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد، ضمن تشکر از میهمانانی که ازشهرهای دور و نزدیک جهت برگزاری هر چه مطلوبتر این نشست شعری تخصصی حضور داشتند،گفت: برگزاری جشن یازدهمین سال بنیان شعر پریسکه باید در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه فردوسی مشهد که ساختگاه شعر و ادب فارسی است برگزار شود. سپس محبوبه بوری کارشناس این نشست در خصوص این نوع سبک شعری گفت: پریسکه یک قالب جدید شعر ایرانیست که اگر شعر را شعلهای از احساس درون و خلاقیت ذهن بنامیم پریسکه بخش کوچکی از این شعله بوده و در ذهن مخاطبش یک روشنایی کوچک و زودگذر ایجاد کرده و تا مدتی ذهن را درگیر خود میکند .
بوری ادامه داد: پریسکه که یک لغت اصیل ایرانی و از واژههای زبان فارسی میانه محسوب شده که هم اکنون ساکنان حاشیه زاگرس از قبیل مردم لرستان، کرمانشاه، ایلام و بخشهایی از خوزستان و چند نقطه مرکزی نیز در محاورات خود از این واژه زیبا بهرهمند میشوند . به گفته وی ایرانی در حین سخن گفتن شعر میسراید و ناخواسته همه آرایههای زیبای فارسی در سخن یک ایرانی جاریست . به ادعای او پریسکه شعری است که کوتاه شده سخن ایرانیست که همیشه بوده ،هست و خواهد بود .
بوری گفت: اعجاز مهمترین رکن پریسکه است و شعر پریسکه هیچ شاخ و برگ اضافهای ندارد و این نوع شعر توانسته به مشکل تطویل در شعر فارسی پایان دهد.
در ادامه علیرضا بهرهی، بنیانگذار این سبک گفت: شعر پریسکه تاکید بر تصویرسازی، ایهام افکنی و وادار کردن مخاطب به فکر در موضوع مطرح شده در شعر و ارتباط درونی و بیرونی اجزای شعر با یکدیگر دارد بهرهی افزود: پریسکه میتواند موزون و مقفا نیز باشد به شرط اینکه فصلها با یکدیگر مساوی نبوده و به عنوان تک بیت کلاسیک مطرح نشود. بنیانگذار شعر پریسکه تصریح کرد قبل از ایجاد این قالب شعری پراکندگیهای زیادی در حوزه شعر کوتاه وجود داشت و شعر کوتاه قاعده و قانون مشخصی نداشت که با ایجاد این سبک ، شعر کوتاه شناسنامه دار شد .
او در ادامه از ورود واژه ژاپنی «هایکو» در کشور نام برد و توضیح داد تلاش در زمینه شعر هایکو به نفع شعر ایرانی نیست و همچنین با ورود هایکو به کشورهای مختلف تفکرات ذن، بالطبع اندیشههای بودیسم با کارکردهای کم حساسیتی چون طبیعت گرایی و عشق به طبیعت و همچنین تعالیم مکتب شینتو و کنفوسیوس در این کشورها گسترش مییابد که این تعالیم تحت عنوان عرفانهای نوظهور و عرفانهای شرقی از طریق شعر با سهولت بیشتری در اذهان جوانان و نوجوانان شکل میگیرد.
بهرهی در ادامه افزود: بیش از صد مجموعه شعر پریسکه در داخل و خارج از کشور انتشار یافته است و هم اکنون در بیست و پنج کشور جهان از جمله کشورهای افغانستان، سوئد وهند، شاعران ایرانی و غیر ایرانی به صورت مستمر به سرودن شعر پریسکه با زبانها و لهجههای مختلف از جمله کردی، ترکی ،عربی، ارمنی ، فارسی دری به سرودن شعر پریسکه مشغول هستند. او با بیان اینکه شعر پریسکه در سال 1391 به صورت رسمی توسط وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی ثبت شده و در حال حاضر یکی از قالبهای پرمخاطب شعر فارسی است، تصریح کرد: در این سبک شعری مخاطب در اندیشه خود، شعر را به بلوغ کامل میرساند به عبارتی دیگر مشارکت شاعر با مخاطب در سرایش این سبک شعری دخیل است به گفته وی تاکنون چندین پایان نامه کارشناسی ارشد و بخشهایی از برخی رساله های دکتری رشته زبان و ادبیات فارسی با موضوع چیستی و چرایی این سبک شعری انجام شده است .
پدر شعر پریسکه در ادامه به نقش شعرا و ادبای بزرگی که در اقلیم خراسان قبل از فردوسی بزرگ میزیستند در رشد و بالندگی این بزرگ مرد اشاره کرد و گفت فردوسی ثابت کرد که اگر فرد به مرحله ای از دانایی و استادی کلام برسد قادر است شعر کوششی را طوری بسراید که برتر از تمام شعرهای جوششی که تا امروز سروده شده ، باشد . به اعتقاد وی اگر فردوسی به مقام خداوندگاری واژه و کلمه دست یافته است ،قطعاً صدها فردوسی قبل از وی در اقلیم خراسان وجود داشته است که سبب بالندگی فردوسی بزرگ شدهاند. او همچنین گفت شعر و ادب تا ابد وامدار فردوسی می باشد .
دراین مراسم از پنج جلد کتاب ویس الدین صدری، شاعر پریسکه به نامهای «مسافر خسته کفش»، «عطر آرام درختی بود»،«مرد پردغدغه»، «شکر باران» و«درد و دود» رونمایی شد.






نظر شما