نیایش احمدی _ خبرنگار تحریریه جوان قدس: سریال دفتر یادداشت محصول کشور ایران و در ژانر خانوادگی، درام می‌باشد و به کارگردانی کیارش اسدی‌زاده در سال ۱۴۰۲ ساخته شده است. در سریال دفتر یادداشت بازیگرانی چون حسین سلیمانی، کاظم سیاحی، مینا ساداتی، حسن معجونی، نعیمه نظام دوست، رضا عطاران، ریما رامین فر، سیامک انصاری، و... به ایفای نقش پرداخته اند. دفتر یادداشت اولین تجربه بازیگری رضا عطاران در سریال نمایش خانگی پس از ۱۰ سال می‌باشد. نخستین قسمت از این سریال، جمعه ۲۶ آبان ۱۴۰۲ در پلتفرم فیلم‌نت پخش شد.

داستان این سریال در یک نگاه کلی بدینگونه است: ایرج و حمید، رفقای قدیمی از دوران کودکی سرشان برای پیگیری پرونده‌های جنایی درد می‌کند، پای آنها ناخواسته به پرونده قتل‌های زنجیره‌ای باز می‌شود… پرونده‌ای که با ورود آنها آبستن حوادث خطرناک‌تری می‌شود، اما ماجرا پیچیده‌تر از این حرف‌هاست، در این بین ایرج به دلیل مشکل مغزی منحصر به فردش مرتبا همه‌چیز و همه‌کس را از خاطر می‌برد.

حواشی قبل از انتشار...

رضا عطاران که به آقای گیشه معروف است حضورش در هر فیلم و سریالی فروش بسیار بالایی دارد حالا در سریال دفتر یادداشت بعد از ۱۰ سال در شبکه نمایش خانگی حضور پیدا کرده‌است. در ۹ تیر ۱۴۰۲ پس از انتشار پوستر و تیزر تبلیغاتی سریال دفتر یادداشت بسیاری از مخاطبان متوجه شباهت آن به سکانس مشهوری از فیلم مالنا با بازی مونیکا بلوچی شدند. بلوچی در این فیلم نقش زن جوانی به نام مالنا را برعهده داشت که پس از مرگ همسرش در جنگ مجبور به تن‌فروشی می‌شود.

در این سکانس مشهور وقتی مالنا در محیطی عمومی سیگاری به سمت دهان خود می‌برد، ناگهان دستان چندین مرد با کبریت و فندک روشن به سوی او دراز می‌شود. به نظر می‌رسد پوستر و تیزر سریال دفتر یادداشت از این سکانس مشهور الهام گرفته شده‌است. البته پیش از این هم مهران مدیری در سریال مرد هزارچهره این سکانس را البته نه با فندک و کبریت، که با چندین اسلحه روی صورتش بازسازی کرده بود. انتشار این تصاویر از سریال دفتر یادداشت بار دیگر صدای اعتراض کسانی که همواره منتقد تولیدات شبکه نمایش خانگی بوده و آن را به ترویج بی‌بند و باری متهم کرده‌اند را بلند کرده‌است و برخی کاربران شبکه‌های اجتماعی اشاره این سریال به فیلم مالنا که به محتوا و صحنه‌های اروتیکش مشهور است را نامناسب دانسته و واکنش تندی به آن داشته‌اند. اما سوال این است که چرا فیلم و سریال های ایرانی به این شکل از فیلم های خارجی کپی برداری می کنند و فقط هم روی فیلم هایی زوم میشود که دارای رده ی سنی خاصی برای تماشا هستند و چرا اینقدر موضوع فیلم ها به سمت ابتذال می روند و محتوای مفید و آموزنده کمتر به چشم میخورد؟

سرگرم کننده ولی بی محتوا

آنچه که در قسمت اول این سریال شاهد بودیم صحنه ای از یک عروسی بازسازی شده بود که حسن معجونی نقش یک عروس را داشت که با همکارش یعنی رضا عطاران مواجه میشود و عطاران وی را دستگیر و به مقرشان میبرد. سپس در صحنه ی بعد میبینیم که رضا عطاران در آسایشگاه است و گویی این صحنه مربوط به حال حاضر است و او اکنون حافظه ی خود را از دست داده است و حتی خواهر خودش را هم یادش نیست. این سریال در کنار لحظه های خنده داری که خلق کرده، حاوی شوخی های مبتذل و نادرست اعم از فحش و بی توجهی به جایگاه یک خانم است. همانطور که در ادامه شاهد هستیم با توجه به نوع پوشش مینا ساداتی و برخورد نادرست وی با کارکنان آسایشگاه و همچنین حساسیت او روی کلمه ی «خانم» همه ی این ها نشان از ترا جنسیتی بودن مدیر آسایشگاه یعنی مینا ساداتی دارد که از جنسیت کنونی خود راضی نیست. دیالوگ های زیاد و صحبت های تکراری در ارتباط با یک موضوع در سکانس های مختلف نیز از عوامل خسته کننده بودن برخی از قسمت های سریال است. ترویج خشونت و مدام عصبی بودن شخصیت ها در قسمت اول این سریال هم از دیگر نکات قابل توجهی است که به عنوان معایب این سریال قابل ذکر است.

طبق داستان که چرا نام این فیلم دفتر یادداشت است باید اشاره کنیم به همان دفتر یادداشتی که خواهر رضا عطاران برای برادرش که آلزایمر و اختلال روانی دارد به یادگار گذاشته است تا او اتفاقات روزمره اش را در آن دفتر بنویسد و فراموش نکند.

در پایان قسمت اول نیز با توجه به داستان سازی جالب و مناسب و حتی اسرار آمیز که اشاره ی کوتاهی به خاطرات بچگی وی و کشته شدن خواهر رضا عطاران دارد، مخاطب را برای دیدن ادامه ی این سریال تحریک میکند و بدین شکل مخاطب پا به پای داستان میرود تا بخواهد راز را کشف کند ولی دستاورد و تحلیل های همین قسمت نکاتی بود که گفته شد.