اجلاس اکو

ربع قرن پس از پاگشایی‌اش در فینال جام باشگاه‌های آسیا، هنوز لرزش دستش برای آن است که عشق پناهی گردد. خنکای مرهمی بر شعله زخمی!

منصور پورحیدری به معنای واقعی اسوه و اسطوره بود / سکوها حوصله شکست و ناکامی را ندارند

به گزارش قدس آنلاین، او سیروس دین‌محمدی است. برخاسته از دامنه سهند که در گذر ایام، چهره آبی عشق را به خاطر سپرد و به رؤیاهایی به رنگ آسمان دل باخت. عصر میانه پاییز در حالی سراغش را گرفتیم که تصویر آرپی‌جی‌ها و گل‌هایش در پس سال‌ها هنوز در ذهنمان رژه می‌رفت. گپ ما با تفنگ‌داری که روزگاری تا ماینتس در کرانه رود راین پیش تاخت را می‌خوانید.

*شب‌های تلخ پایانی ندارند انگار. یک شکست دیگر برای آبی‌ها با سه گل!

-جز شرمندگی ما پیشکسوتان در مقابل هواداران چه می‌ماند؟ توی کوچه و خیابان مدام جلومان را می‌گیرند و می‌پرسند پس کی این اوضاع قمر درعقرب تمام می‌شود و متأسفانه ما پاسخ قانع‌کننده‌ای در چنته نداریم. امیدوارم این کابوس یک جایی بالاخره ته بکشد و با اعتبار تیم دو ستاره آسیا بیش از این بازی نشود.

*فکر می‌کنید پاشنه آشیل استقلال در خطوط مختلف کجاست و چطور باید آستین بالا زد؟

-این استقلال در همه خطوط با مشکل دست و پنجه نرم می‌کند. ببینید در خط میانی یک هافبک رونده و پا به توپ نداریم که به عمق بزند و تیم  را به جلو براند. در خط آتش هم از نبود مهاجمی که توپ را حفظ کند و سرعت قابل توجه داشته باشد، رنج می‌بریم. من این‌ها را بارها گوشزد کردم، اما متأسفانه اتفاقی نیفتاده است.

*یعنی پیتسو موسیمانه قادر است این ارتش بحران زده را نجات دهد؟

-در چنین شرایطی چاره‌ای جز دندان روی جگر گذاشتن و صبر کردن وجود ندارد. در بحث نکونام مدیریت باشگاه ورود پیدا نکرد و  مربی برگزیده‌اش را زیر چتر حمایت قرار نداد و آن اتفاقات تلخ افتاد. حالا که کار به اینجا رسیده شکیبایی و فرصت دادن به مربی جدید معقولانه‌ترین کار است. ضمن آنکه این تیم باید در نیم فصل بازیکنان مورد نظرش را جذب کند تا گره‌های تاکتیکی باز شوند.

*حتماً موسیو موسیمانه تا همین جا پی به اتمسفر مه‌آلود استقلال برده!

-او بدون مطالعه به ایران نیامده و خوب می‌داند همه از استقلال توقع بردن و از پا ننشستن دارند. مربیگری در جایی مثل استقلال با میلیون‌ها هوادار با مربیگری در سکوت و انفعال توفیر دارد و هر کس نبض تیم را در دست داشته باشد، متوجه خواهد شد سکوها حوصله شکست و ناکامی را ندارند. هر چند من از باب علاقه به تیمم از هواداران می‌خواهم شعار قدیمی استقلال اول بشی، آخر بشی را در ذهن مرور کنند تا این روزها هر طور شده رد شود.

*قبول دارید فاصله فوتبال آسیا با وجود تیم‌هایی مثل الهلال و النصر با فوتبال ایران روز به روز زیادتر می‌شود؟

-بله آن‌ها در این سال ها پیشرفت چشمگیری داشتند و با برنامه پیش رفتند و ما دست روی دست گذاشتیم. با وجود این، یادتان نرود که الهلال در زمان ما نیز تیم قدرتمند و سدشکنی بود. ما برابر الهلال جوری بازی می کردیم که هر آن احتمال میخکوب شدنشان وجود داشت و نفس نمی‌کشیدند اما حالا... چی عرض کنم!

*احتمال دارد استقلال در لیگ الیت از گروهش صعود کند؟

-با توجه به تغییر ساختارها احتمالش هست. وقتی هشت تیم از هر گروه جواز صعود را دریافت می‌کنند، استقلال هم شانس دارد. اما به نظرم مهم‌ترین چیز در این برهه پایان دادن به ناکامی‌های دنباله‌دار و خارج کردن تیم از تونل خاموشِ شکست است.

*تقویم ورق خورد و دوباره به سالمرگ منصور پورحیدری رسیدیم. در قامت شاگرد آن مربی عاشق جمله‌ای، چیزی درباره‌اش بگویید.

-منصورخان همه زندگی‌اش را وقف استقلال کرد و هیچ چیز جز سربلندی باشگاه و شادی سکوها طلب نکرد. اگر به او می‌گوییم اسطوره، به معنای واقعی اسوه و اسطوره بود. آدمی که ماشین زیر پایش را بفروشد و خرج تیمش کند و تا لحظه مرگش پای عشقش بایستد، حتماً اسطوره است.

*راستی شنیدیم چند روزی است روی نیمکت پیکان می‌نشینید؟

-بله با حکم آقا رسول به‌عنوان مدیر تیم انجام وظیفه می‌کنم و تجربیاتم را در اختیار تیم سازنده پیکان قرار می‌دهم. خوشبختانه در طلیعه حضورم توانستیم یک برد دلگرم کننده در جام حذفی بدست بیاوریم و مدعی شویم.

*امیدمافی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.