روزنامه شرق در نقد عدم پاسخگویی سعید جلیلی در پرونده کرسنت نوشت: جلیلی و همفکرانش تاکنون سندی برای اثبات ادعایشان ارائه نکرده‌اند. با این حال او در آخرین موضع‌گیری خود درباره پرونده، دلیل متفاوتی را برای رد درخواست مناظره ارائه کرد و گفت پرونده کرسنت بسیار گسترده و مفصل است و در یک نشست ۲ ساعته نمی‌توان آن را جمع کرد. با این حال این پاسخ جلیلی نیز مانند پاسخ قبلی چندان پایه استدلالی قدرتمندی ندارد.
آقای جلیلی و همفکرانش مدام از وقوع فساد و ردوبدل‌شدن رشوه در جریان قرارداد سخن می‌گویند که طبعا باید با دقت و بدون هیچ‌گونه گذشتی و البته به صورت شفاف و علنی رسیدگی شود. اما نکته‌ای که آنان هنوز هیچ مطلبی درباره آن نگفته‌اند، این است که صرف خسارت‌بار بودن یک قرارداد به‌تنهایی دلیل موجهی برای اجرا نکردن آن نیست، زیرا همین اقدام ممکن است ضرر سنگین‌تری از گزینه اجرای قرارداد به دنبال داشته باشد.
حال آقای جلیلی باید به این سؤال روشن پاسخی کوتاه و شفاف بدهد که چگونه محاسبه کرده و به نتیجه رسیده است که ضرر اجرای قرارداد از ضرر پرداخت خسارت بیشتر است. گستردگی این بحث نمی‌تواند بهانه‌ای برای پاسخ‌گو نبودن یک طرف باشد. این پرونده بیش از حد مجاز آلوده به عنصر سیاست شده و برخی مدعیان تلاش کرده‌اند با کمک آن موقعیت رقبای سیاسی خود را تخریب کنند. اما ملت مظلوم ایران در این پرونده خسارتی بزرگ متحمل شده و حتی مهم‌تر از آن، تحقیر شده است. این ملت حق دارد بداند از صد درصد تقصیر رخ داده، سهم هر مقام مسئولی چقدر است. کدام مسئولان دلسوزانه دنبال کسب منافع برای جامعه بوده‌اند که حتی اگر اشتباه هم کرده باشند، در حد تلاش خود شایسته تقدیر هستند و کدام مسئولان با هدف چوب لای چرخ گذاشتن و زمین‌گیر کردن خودروی حزب رقیب، با اهداف انتخاباتی وارد میدان شدند. از این‌رو برگزاری مناظره ۲ طرف درباره پرونده کرسنت حتی اگر منحصر به یک سرفصل جزئی از پرونده باشد، بیشتر از آن که حق دعوت‌کنندگان و شرکت‌کنندگان باشد، حق مردم ایران است.
نظر شما