«اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مُحِبّاً لِاَوْلِیَائِکَ وَ مُعَادِیا لِاَعْدَائِکَ مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ اَنْبِیَائِکَ یَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِیِّینَ».
خدایا مرا در این ماه دلبسته اولیا و دشمن دشمنانت قرار ده و آراسته به راه و روش خاتم پیامبرانت گردان، ای نگهدارنده دل‌های پیامبران.
شرح و تفسیر:
این دعا، انعکاس عمیق حقیقت «تولی و تبری» در سیر و سلوک عرفانی و اخلاقی انسان است. «اللَّهُمَّ اجْعَلْنِی فِیهِ مُحِبّاً لِاَوْلِیَائِکَ» تجلی عشق به اولیای الهی است، که نه صرفاً محبت ظاهری، بلکه اتصال روحانی به مسیر هدایت را در بر دارد. محبت به اولیای خدا، در حقیقت محبت به حقیقت و نور است، چراکه آنان آیینه‌های جمال و جلال الهی‌اند.
در مقابل، «و مُعَادِیا لِاَعْدَائِکَ» نشان از قطع تعلق از ظلمت و هر آنچه که در مسیر قرب الهی مانع است، دارد. این دشمنی، نه از سر کینه‌توزی، بلکه از درک حقیقت فاصله‌ها و تقابل نور و ظلمت نشأت می‌گیرد.
«مُسْتَنّاً بِسُنَّةِ خَاتَمِ اَنْبِیَائِکَ» اشاره به تبعیت از سنت پیامبر اکرم (ص) دارد که راهنمای حقیقی سالک است. سنت نبوی، نمود عینی حقیقت و عدالت بوده و پیروی از آن، گام برداشتن در مسیر کمال است.
در نهایت، «یَا عَاصِمَ قُلُوبِ النَّبِیِّینَ» نشانگر طلب استقامت در ایمان و حفظ قلب از لغزش است. این دعا بیانگر مسیر حق‌جویان و اهل معرفت است که در محبت و دشمنی، معیارشان حق و حقیقت الهی است.
نظر شما