حرف امروز و دیروز نیست، آلبوم خانوادگی مامان بزرگ و بابابزرگ‌هایمان را هم که ورق بزنیم، یاد و یادگارش هست. یادگار تصویری از سفر نوروزی به مشهدالرضا(ع) که خبر از یک عید متفاوت در جوار مرقد علی بن موسی‌الرضا(ع) دارد. سفری که هر سال هم حسن آقای شالیکار را از گیلان و هم ننه‌جاسم را از جنوب می‌آورد مشهد، خانه امن و امان آقا علی بن موسی‌الرضا(ع). خانه‌ای که سال‌هاست در ایام نوروز، مشتاق و منتظر، خودش را برای ورود میهمانان سال نو آماده می‌کند. میهمانانی که عین ننه‌ها و آقاجان‌هایشان، امیدوار بودند یک بار هم که شده لحظه تحویل سال را سر سفره امام مهربانی‌ها باشند. میهمانانی که امسال آن‌قدر آمده‌اند که توی خانه آقا جای سوزن انداختن نیست. آخر کی بشود که سال و ماه بچرخد و یک روز سال نویی با شب قدری گره بخورد و تو بتوانی قدر بهار را در خانه امام هشتم(ع) پاس بداری. این است که پا توی حرم مطهر می‌گذارم از عظمت جمعیت نفسم بند می‌آید. پیش رویم خانمی به آذری دعا می‌خواند و پشت سرم چندتا دختربچه با لهجه یزدی می‌گویند و می‌خندند. صدای تلاوت قرآن و مناجات با دعاهای خودمانی مردم قاطی شده است؛ دعاهایی که امسال یک ترجیع‌بند جدید دارد «یاعلی».

درست است که هر سال این ایام، صحن و سرای امام مهربانی‌ها میزبان زائرانی از سراسر ایران و سایر نقاط است اما امسال گره خوردن شب‌های قدر با نوروز و پس از آن عید فطر، ایران را چند بار سرسفره علی بن موسی‌الرضا(ع) آورد. آمدنی که در ادامه چند خطی از آن روایت خواهیم کرد.

هفت سین روی فرش امام رضا(ع)

سیب و سنجد را دختر بچه می‌گذارد وسط و بقیه هفت سین را مادرش تکمیل می‌کند. می‌ماند سکه که پیرمرد از جیبش یک اسکناس می‌گذارد کنار سیب و می‌گوید این هم سکه. روی هم پنج نفر هستند. دور هفت سین خودمانی‌شان نشسته‌اند و منتظرند سال را با سایر زائران تحویل کنند. پدر خانواده می‌گوید از اراک آمده‌اند و اگر خدا بخواهد شب‌های قدر را هم میهمان آقا خواهند ماند و توضیح می‌دهد: همیشه دوست داشتیم یک بار هم شده عید بیاییم مشهد. امسال امکانش فراهم شد و خوشحالیم که شب‌های قدر را هم می‌توانیم میهمان حرم مطهر امام رضا(ع) باشیم.

شب قدر بارانی زیر چتر مهربانی آقا

فرصتی که میهمان‌های اراکی از آن حرف می‌زنند، بخت مبارکی است که امسال نصیب زائران نوروزی شده است. میهمانانی که با توجه به شرایط اقتصادی باز هم خودشان را به مشهد رسانده‌اند که به کمک تعطیلات نوروز چند روزی از رمضان را میهمان امام مهربانی‌ها باشند و قرآن را زیر سایه امام رضا(ع) بر سر بگیرند. این را میهمانان گیلانی می‌گویند که شب قدر بارانی در بیست و سوم رمضان میهمان آقا هستند. همسایه‌هایی از شهر رودبار که دسته‌جمعی آمده‌اند مشهد. خانمی که سرگروهشان است با اشاره به باران می‌گوید: ما به این آب و هوا عادت داریم. شنیده‌ام وقت باران دعا حتماً مستجاب می‌شود و امیدواریم این باران نشانه این باشد که آقا صدای ما را شنیده و شفیع ما خواهند بود. چتر محبتشان بالای سر ماست ان‌شاءالله.

نمازی همراه با همه ایران

یک وقت است می‌خواهی تحویل سال در حرم مطهر باشی، یک وقت می‌گویی کاش شب‌های قدر برسم به خانه آقا، اما فرصتی دیگر که امسال برای زائران نوروزی فراهم بود، تجربه شرکت در نماز عید فطر بود. نمازی که به خاطر حضور بی‌سابقه زائران بسیار باشکوه‌تر از سال‌های قبل برگزار شد. نجمه، دانشجویی اهل بوشهر است، می‌گوید هیچ وقت با جمعیتی به این بزرگی نماز نخوانده و حقیقتاً وقت دعای دست، حالش دگرگون شده و در ادامه توضیح می‌دهد: راستش توی ذهنمان این‌طوری بود که از فرصت تعطیلات نوروز استفاده کنیم و چند روزی بیاییم مشهد. اینجا که بودیم انگار یک‌مرتبه آقا دعوتمان کرد به نماز عید فطر. خیلی حال عجیب و غریبی داشت، زمزمه دعا با این جمعیت عظیم، انگار همه ایران آمده‌اند مشهد. ما از هر شهری مسافر دیدیم.

دلمان را به ضریح آقا گره زدیم

میهمانان بعدی را روز ۱۳ فروردین ملاقات می‌کنم. با خودم می‌گویم امروز دیگر همه به طبیعت رفته‌اند و حتماً حرم مطهر از سایر روزها خلوت‌تر است. اما امسال روز ۱۳ فروردین هم یکی از روزهای شلوغ این صحن و سراست. زائران انگار آمده‌اند در خانه بهشتی آقا امام رضا(ع) دل‌هایشان را به سبزی و نور گره بزنند. زوج جوان بابلی که روبه‌روی گنبد ایستاده و در حال سلام‌دادن به حضرت هستند نیز حال‌وهوای خود را این‌گونه توصیف می‌کنند: خوشا به حال کسانی که می‌توانند هر روز به حرم حضرت رضا(ع) مشرف شوند. وی اضافه می‌کند: آرزو داشتم این توفیق نصیبم می‌شد و می‌توانستم هر روز به پابوسی حضرت مشرف شوم. زائر دیگری که از گنبدکاووس همراه همسر و دو فرزند خردسالش به زیارت حرم مطهر رضوی مشرف شده، معتقد است: همه در روز طبیعت سبزه گره می‌زنند؛ ولی ما آمده‌ایم تا دلمان را به ضریح آقا گره بزنیم؛ چون معتقدم گره‌گشای اصلی، اهل‌بیت(ع) هستند و کار ما فقط با عنایت‌ آن‌هاست که حل می‌شود.