به گزارش قدس آنلاین، سرمایه‌گذاری در تولید، موتور اصلی رشد اقتصادی است. این کار باعث می‌شود سرمایه جمع شود، بهره‌وری بالا برود و نوآوری تقویت شود که در نهایت به توسعه پایدار می‌انجامد. کشورهایی مثل چین، آمریکا و کره جنوبی با سرمایه‌گذاری زیاد در بخش‌های مختلف، به‌ویژه فناوری و زیرساخت، توانسته‌اند رشد اقتصادی چشمگیری داشته باشند. برای اینکه رشد اقتصادی پایدار باشد، دولت‌ها باید شرایط را برای سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، تحقیق و توسعه فراهم کنند و بین سرمایه‌گذاری دولتی و خصوصی تعادل ایجاد کنند.
سرمایه‌گذاری در تولید، پایه و اساس رشد اقتصادی هر کشوری است. این کار نه تنها باعث ایجاد سرمایه و افزایش ظرفیت تولید می‌شود، بلکه با افزایش بهره‌وری و نوآوری، زمینه را برای توسعه پایدار فراهم می‌کند. گزارش‌های بانک جهانی نشان می‌دهد کشورهایی که بیش از ۲۵٪ از تولید ناخالص داخلی خود را سرمایه‌گذاری می‌کنند، رشد اقتصادی بالاتری دارند.
این گزارش به بررسی ارتباط بین سرمایه‌گذاری در تولید و رشد اقتصادی می‌پردازد و تاثیرات آن را با استفاده از داده‌ها و شواهد آماری تحلیل می‌کند.
سرمایه‌گذاری و انباشت سرمایه؛ زیربنای توسعه اقتصادی
سرمایه‌گذاری در تجهیزات، زیرساخت‌ها و فناوری، اساس انباشت سرمایه است. این انباشت، ظرفیت تولیدی را افزایش می‌دهد و زمینه را برای رشد بلندمدت فراهم می‌کند. مثلا چین با سرمایه‌گذاری سالانه بیش از ۴۰٪ از تولید ناخالص داخلی خود در بخش‌های صنعتی و زیرساختی، به یکی از سریع‌ترین رشدهای اقتصادی تاریخ دست یافته است. صندوق بین‌المللی پول گزارش داده که رشد سالانه تولید ناخالص داخلی چین بین سال‌های ۱۹۹۰ تا ۲۰۲۰ به طور متوسط حدود ۹٪ بوده است.
سرمایه‌گذاری و بهره‌وری؛ موتور محرکه تولید
سرمایه‌گذاری در فناوری‌های جدید، بهره‌وری نیروی کار را بهبود می‌بخشد و تولید ناخالص داخلی را افزایش می‌دهد. شاخص بهره‌وری کل عوامل تولید که نشان‌دهنده کارایی استفاده از منابع است، معمولاً در اقتصادهایی با سرمایه‌گذاری بالا رشد سریع‌تری دارد.
مثلا ایالات متحده در دهه ۱۹۹۰ با سرمایه‌گذاری‌های گسترده در فناوری اطلاعات منجر به افزایش ۲٫۵٪ در بهره‌وری سالانه شد. دفتر آمار کار ایالات متحده گزارش داده که رشد بهره‌وری در این دوره نقش کلیدی در رونق اقتصادی آمریکا ایفا کرد.
سرمایه‌گذاری و نوآوری؛ خلق صنایع جدید
سرمایه‌گذاری در تحقیق و توسعه یکی از مهم‌ترین عوامل نوآوری است. اقتصادهایی که حداقل ۳٪ از تولید ناخالص داخلی خود را به R&D اختصاص می‌دهند، معمولاً رشد فناوری و اقتصادی بالاتری دارند. سیلیکون ولی، نتیجه سرمایه‌گذاری‌های مستمر در بخش فناوری است. مؤسسه Brookings گزارش داده که شرکت‌های فعال در این منطقه سالانه بیش از ۱۵۰ میلیارد دلار در R&D سرمایه‌گذاری می‌کنند که منجر به ایجاد صنایع جدید و رشد اقتصادی پایدار شده است.
اثر جابه‌جایی در مقابل اثر تزاحم
الف) اثر جابه‌جایی: تقویت سرمایه‌گذاری خصوصی
سرمایه‌گذاری دولتی در زیرساخت‌ها می‌تواند هزینه‌های ک سب‌وکار را کاهش دهد و سرمایه‌گذاری‌های خصوصی را جذب کند. مثلا دولت کره جنوبی با سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دیجیتال، زمینه را برای رشد شرکت‌های فناوری مانند سامسونگ و LG فراهم کرد. امروزه، کره جنوبی یکی از پیشرفته‌ترین اقتصادهای دیجیتال جهان است.
ب) اثر تزاحم: کاهش سرمایه‌گذاری خصوصی
وقتی دولت با استقراض زیاد، منابع مالی را جذب می‌کند، ممکن است نرخ بهره افزایش یابد و سرمایه‌گذاری بخش خصوصی کاهش پیدا کند. مثلا ایالات متحده در دهه ۱۹۸۰ کسری بودجه دولت منجر به افزایش نرخ بهره و کاهش سرمایه‌گذاری بخش خصوصی شد. فدرال رزرو گزارش داده که نرخ بهره در برخی سال‌ها به بیش از ۱۵٪ رسید که تاثیر منفی بر اقتصاد گذاشت.
پس‌انداز، سرمایه‌گذاری برای تولید و رشد؛ رابطه متقابل
در اقتصادهای بسته، سطح سرمایه‌گذاری مستقیماً به میزان پس‌انداز ملی وابسته است. کشورهایی با نرخ پس‌انداز بالا معمولاً منابع بیشتری برای سرمایه‌گذاری در اختیار دارند. مثلا ژاپن در دهه‌های ۱۹۷۰ و ۱۹۸۰ با نرخ پس‌انداز حدود ۳۰٪ از تولید ناخالص داخلی، توانست سرمایه‌گذاری‌های عظیمی در صنایع خود انجام دهد و به یک قدرت اقتصادی تبدیل شود.
سرمایه‌گذاری و چرخه‌های تجاری؛ نوسانات اقتصادی
سرمایه‌گذاری تجاری یکی از متغیرهای کلیدی در چرخه‌های رونق و رکود اقتصادی است. پس از بحران مالی ۲۰۰۸، سرمایه‌گذاری تجاری در ایالات متحده حدود ۲۰٪ کاهش یافت که منجر به رکود شدید و افزایش نرخ بیکاری شد. سازمان همکاری اقتصادی و توسعه گزارش داده که بهبود سرمایه‌گذاری پس از ۲۰۱۰ نقش مهمی در خروج اقتصاد جهانی از رکود داشت.
۳ گام سیاست‌گذاری برای تحقق رشد پایدار
برای دستیابی به رشد اقتصادی پایدار، دولت‌ها باید:
فضای مناسب برای سرمایه‌گذاری خصوصی فراهم کنند.
در تحقیق و توسعه سرمایه‌گذاری کنند.
تعادل بین سرمایه‌گذاری دولتی و خصوصی را حفظ نمایند تا از اثر تزاحم جلوگیری شود.
مطالعات نشان می‌دهد کشورهایی که این سیاست‌ها را اجرا کرده‌اند، به طور متوسط نرخ رشد اقتصادی بالاتری داشته‌اند. سرمایه‌گذاری برای تولید نه تنها یک عامل کلیدی در رشد کوتاه‌مدت است، بلکه پایه‌گذار توسعه بلندمدت اقتصادی محسوب می‌شود.
نظر شما