این روزها در حالی که به اولین سالگرد شهادت رئیس جمهور شهید، آیت‌الله رئیسی نزدیک می‌شویم، برخی جریان‌های سیاسی نه تنها عملکرد شهید رئیسی بلکه حتی برگزاری مراسم سالگرد برای وی و همراهانش را کاری نادرست می‌دانند. هرچند این جریان‌ها اقلیت هستند اما صدای پربسامدی در شبکه‌های اجتماعی دارند.
البته این مخالفت‌ها و تخریب‌ها موضوع جدیدی نیست و رهبری هم نسبت به آن در گذشته واکنش نشان دادند، به نحوی که دو هفته بعد از شهادت شهید رئیسی در عبارتی جانسوز گفتند که دلم برای رئیسی سوخت.
اما ریشه تخریب شهید رئیسی چیست؟
رهبر معظم انقلاب تعابیر و تعاریف مختلفی برای شهید رئیسی چه در دوره حیات ایشان و چه بعد از شهادت به کار بردند که تمجید کردن از شهید رئیسی را سخت می‌کند.
آیت الله خامنه‌ای، شهید رئیسی و دولتش را نماد خدمت بی‌وقفه و خستگی‌ناپذیر توصیف کرده‌اند و شخص شهید رئیسی را الگویی کم‌نظیر از اخلاص، پاکدستی و تلاش برای مردم دانسته‌اند.
اوج این تعاریف اطلاق نام امیرکبیر به شهید رئیسی است؛ شخصیتی که در زمان کوتاه، کارهای بزرگی برای پیشرفت و آبادانی ایران انجام داد.
رهبر معظم انقلاب در حالی به صراحت شهید رئیسی را امیرکبیر می‌داند که کمتر چنین تعبیری را برای سایر شخصیت‌ها و دولت‌ها به کار برده است.
سایر تعابیر رهبر معظم انقلاب همانند اهتمام به طرح‌های بزرگ و اعتماد به جوان‌ها و جوانگرایی در مجموعه اجرایی، اعتقاد واقعی به ظرفیت‌ها و توانایی‌های داخلی، هم در واقع توصیف همین عنوان امیرکبیر است.
از این منظر شهید رئیسی امید و حرکت را در قلب ملت کاشت؛ امیدی که همچنان زنده است و راه را برای آینده‌ای روشن هموار می‌کند.
بنابراین یک دلیل مخالفت با شهید رئیسی همین جریان امید و حرکتی است که شهید جمهور امیرکبیرگونه در طی سه سال ایجاد کرد؛ جریانی که همواره ایران را در بن‌بست و ته دره توصیف می‌کرد، از این جریان امید و حرکت ناخوشنود است.
دلیل دیگر در مخالفت با شهید رئیسی چه در دوره حیات و چه حتی بعد از شهادت به موضوع انقلاب اسلامی برمی‌گردد.
رهبر معظم انقلاب شهید رئیسی را متمسّک به ارزشهای اساسی انقلاب می‌دانند و در زمان حیات شهید رئیسی فرموده بودند: "در بیانات رئیس‌جمهور محترم، جناب آقای رئیسی، در تبلیغات انتخابات و غیره، تکیه بر روی ارزشهای اساسی انقلاب، مکرّر انجام گرفت -ایشان بر ارزش عدالت، مبارزه‌ی با فساد و امثال اینها تکیه کردند- این مسیر درستی است... آن مسیری که کشور را، ملّت را به حقوق اساسیِ خودش میرساند، کشور را در جایگاه اساسیِ خود قرار میدهد، همین تمسّک به ارزشهای اساسی انقلاب است."
موضوع دیگر مسئله مردم و محرومان است که رهبر معظم انقلاب درباره آن گفته بودند: "در شعارهای ایشان مسئله‌ی مردمی بودن و از مردم شنیدن و در میان مردم بودن تکرار شده... این چیز بسیار مهمّی است."از آنجایی که شهید رئیسی از دل محرومیت و مستضعفان آمده بود، در آستان قدس رضوی اهتمام ویژه ای به محرومان داشت، مخصوصا که رهبر معظم انقلاب در ماموریتی بی‌سابقه توجه به زائران و مجاوران محروم را به شهید رئیسی محول کرده بود.دوره قوه قضاییه این اهتمام تداوم داشت و در دولت به اوج خود رسید.
شهید رئیسی واژه فراموش شده محرومان و مستضعفان را دوباره به بطن سیاست‌گذاری و تصمیم‌گیری آورد که در جای خود باید به تفصیل مصادیق آن را بررسی کرد.
اما اهمیت این موضوع به خواستگاه انقلاب اسلامی برمی‌گردد؛ مردم کلید انقلاب اسلامی ۵۷ و تنها تکیه‌گاه امام خمینی(ره) بود که رهبر معظم انقلاب آیت‌الله خامنه‌ای آن را تئوریزه و تبدیل به یک سیستم و ساختار کردند اما توسط دولت‌ها و جریان‌های سیاسی مورد بی‌توجهی قرار گرفتند.
این جریان‌های سیاسی انقلاب اسلامی و عنصر قدرت آن یعنی مردم را ناکارآمد می‌دانند و بنابراین طبیعی است که رئیسی چه به عنوان شهید و چه به عنوان رئیسی جمهور نباید نماد کارآمدی انقلاب و مردم گرایی معرفی شود به ویژه آنکه به رهبر معظم در توصیف شهید رئیسی گفته بودند که اعتقاد قلبی و واقعی به مبانی انقلاب داشت.
تشییع بی نظیر در شهرهای مختلف تبریز، قم، تهران، بیرجند و مشهد هم تاییدی بر انقلابی‌گری شهید رئیسی بود به شکلی که رهبر معظم انقلاب در این باره گفتند: "[شهید رئیسی]، هم در دوران حیاتش خالصانه خدمت کرد و خدمتهای بزرگی کرد، هم بعد از درگذشتش یک چنین خدمت بزرگی به کشور کرد با این اجتماع مردم. اینکه مردم به مجرّد شنیدن حادثه، در شهرهای مختلف، در تهران، در مشهد و در جاهای دیگر بیایند در مساجد یا میدانها اجتماع کنند، خیلی معنا دارد؛ این علاقه‌ای که مردم به ایشان نشان دادند، این وفاداری‌ای که به ایشان نشان دادند، خیلی معنا دارد. ایشان مظهر شعارهای انقلاب بود؛ یعنی همان حرفهای اصلی انقلاب از دهان ایشان خارج میشد و این شعارها را ایشان شعارهای خودش قرار داده بود و مردم اینها را از ایشان شنیده بودند. همین مردم دارند این احساسات را برای این مرد نشان میدهند؛ معنای این چیست؟ معنایش این است که مردم به این انقلاب و به این شعارها دلبسته‌اند."
شهید رئیسی نزدیک به ۴۰ سال در جایگاه‌های مختلف انقلاب اسلامی مشغول خدمت بود اما اوج خدمت‌گذاری‌اش ریاست جمهوری بود، خدمتی که سرمایه اجتماعی انقلاب اسلامی را زیاد کرد.
این موضوع مورد اذعان رهبر معظم انقلاب هم قرار گرفته بود. "این سران کشورها که آمدند با ما ملاقات کردند، دیدم بعضی از آنها هم متوجّه این نکته هستند که این تشییعی که از ایشان شد، در واقع، قوّت جمهوری اسلامی را برای همه‌ی دنیا پیام میدهد؛ میفهمند که این فکر، این منطق، این مکتب، این‌قدر بین این مردم ریشه‌دار است. همه چیز هم مردمند؛ یعنی وقتی که مردم با یک نظامی باشند، قوّت اصلی نظام از ناحیه‌ی علاقه‌ی مردم است. سرمایه‌ی اجتماعی از این بالاتر؟ این اجتماع، این گریه، این اندوه عمومی، نه فقط در تهران، [بلکه] در کلّ کشور؛ سرمایه‌ی اجتماعی از این بالاتر؟ چه کسی این [کار] را کرد؟ چه کسی این را در چشم دنیا آورد؟ آقای رئیسی؛ ایشان کرد این کار را. اینها خیلی مهم است."
حال با این تعاریف و تمجیدهای رهبر معظم انقلاب اسلامی از شهید رئیسی چگونه برخی حتی برگزاری سالگرد برای رئیس‌جمهور فقید را برنمی‌تابند؟ گاهی از سر دلم برای رئیسی سوخت می‌اندیشم تعابیر و تعاریف رهبر معظم انقلاب موجود است و برخی جریان‌ها اینگونه با شهید رئیسی برخورد می‌کنند اگر نبود چه می‌کردند؟ مرحبا به رهبر معظم انقلاب که شهید رئیسی و الگوی خدمتش را از گزند بدخواهان دور نگه داشت.
نظر شما