بانوان آگاه، مادران صبور و دختران بصیر عصر ۱۸ تیر گرد هم آمدند تا با سرود و پرچم، آرمان قدس و ظهور را فریاد بزنند و جنایات رژیم صهیونیستی اسرائیل در جنگ ۱۲ روزه علیه ملت شریف ایران، به گوش جهانیان برسانند.
این‌جا، صحن قدس است، اجتماع حماسی بانوان مشهدالرضا(ع). دست‌ها بالا رفته؛ دست مادران، دختران، جوانان. دست نائب‌هایی که امروز دل‌شان این‌جا بود، در جوار حرم حضرت علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع)، با مشت‌هایی گره‌خورده،
و نوای بلند: «هیهات منّا الذله».
نسیم آرام آرام می‌پیچد میان پرچم‌ها، میان سربندهای سرخ بسته بر مچ‌ دست‌ها. می‌وزد و با خودش رنگ مقاومت را می‌برد بر بلندای صحن قدس.
رنگِ زیبای این پرچم، در آبی آسمان خیره کننده است؛
و خورشید، همان‌جا، بر گنبد مسجدالاقصی می‌تابد.
مثل رؤیاست، رؤیایی که همچون کبوتران حرم، اوج می‌گیرد.
قدم می‌زنم با پای دل از صحن قدس تا شهر قدس. صدای حاج محمود کریمی از بلندگوها در فضا می‌پیچد: «در روح و جان من، می‌مانی ای وطن...» و بانوان زینبی یک صدا هم‌خوانی می‌کنند: «تویی، تویی، تو هستی حرم؛ تویی تو، خانه‌ی من...» و بانوان زینبی در این گردهمایی، با دردست‌داشتن پلاکاردهایی حاوی پیام‌های حمایت از مقاومت مردم ایران، محکومیت نسل‌کشی در غزه و ابراز انزجار از رژیم غاصب صهیونیستی، اتحاد و همبستگی خود را با خانواده‌های شهدای جنگ ۱۲ روزه به جهانیان نشان می‌دهند.
نوای « انا المهدی(عج) » از بلندگوهای صحن قدس بلند می‌شود و سپس ذاکران و مرثیه‌سرایان حال‌وهوای معنوی خاصی به مراسم می‌بخشند.
این مراسم با دعا برای پیروزی رزمندگان کشور و سلامتی مردم غزه و همچنین تشکر از تلاش‌های خانم امامی در انعکاس اخبار صحیح، به پایان رسید.