طبق گفته محققین، طی ازمایش‌هایی ثابت شد که می‌توان درد را بدون داروی مسکن متوقف کرد؛ ان هم بدون اینکه جلوی ترمیم سلول‌ها گرفته شود. این یعنی داروهای آینده می‌توانند دردهای آرتروز و میگرن را در حالی آرام کنند که بدن همچنان فرآیند طبیعی ترمیم و بهبود خود را ادامه می‌دهد.

امروز میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا از داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل ایبوپروفن و آسپیرین استفاده می‌کنند. تنها در آمریکا، سالانه ۳۰ میلیارد دوز از این داروها مصرف می‌شود. اما مشکل اینجاست که استفاده طولانی‌مدت از آن‌ها می‌تواند به معده، قلب، کلیه و کبد آسیب جدی برساند. حالا دانشمندان راهی یافته‌اند که شاید این خطرها را پشت سر بگذارد.

راز این کشف در یک گیرنده خاص به نام EP2 در سلول‌های عصبی محیطی بدن نهفته شده است. محققان نشان دادند وقتی این گیرنده مهار شود، درد از بین می‌رود اما التهاب – که برای بهبود ضروری است – دست‌نخورده باقی می‌ماند. به بیان ساده، آن‌ها توانستند درد و التهاب را از هم جدا کنند؛ چیزی که پیش‌تر غیرممکن به نظر می‌رسید.

تصور کنید بیمار مبتلا به آرتروز یا میگرن بتواند بدون نگرانی از آسیب‌های بلندمدت دارویی، تنها با هدف‌گیری گیرنده EP2 درد خود را تسکین دهد! به گفته‌ی پژوهشگران، این کشف می‌تواند مسیر جدیدی برای تولید نسل نوینی از داروهای ضد درد را هموار کند؛ داروهایی که هم مؤثرتر و هم ایمن‌تر از داروهای فعلی هستند.

این تحقیق که با همکاری دانشگاه فلورانس، دانشگاه کالیفرنیا و چند مرکز علمی دیگر انجام شده، فعلاً در مرحله آزمایش‌های پیش‌بالینی روی حیوانات است. اما دانشمندان امیدوارند در آینده نزدیک بتوانند داروهایی بسازند که تنها روی گیرنده EP2 اثر بگذارد و به این ترتیب انقلابی در درمان دردهای مزمن ایجاد کنند.