این سفر و این زیارت، برای "داریوش فرضیایی" یا همان "عمو پورنگ" کودکان ایران زمین، از قبل چیده نشده بود، بلکه احساسی ویژه بود که به قول خودش به قلب او و "ننه نقلی"، مادر عزیزش الهام شده بود؛ آمد تا نائب الزیاره مادرش باشد که "خدمت در بهشت" نصیبش شد.