مرحوم علامه جعفری در یکی از سخنرانی های خود به موضوع «کار و مسئولیت در نگاه ابدی انسان» اشاره کردند که تقدیم شما علاقهمندان می شود.
هر کاری که انجام میدهید، چنان انجام دهید که گویی آن کار برای همیشه با شما همراه خواهد بود و به شخصیت شما خواهد چسبید.
اگر در دنیا در انجام کارها پیشرفت نکردید یا جلو نیفتادید، در نهایت، نتیجهی همان اعمال در جایگاه خودش باقی میماند و از شما جدا نخواهد شد.
در هر زمینهای که فعالیت میکنید — چه در صنعت، چه در امور فکری و فرهنگی، یا در کسبوکار و تولید — باید چنین احساس کنید که نتیجهی کارتان جزئی از وجود شماست و تا ابد با شما خواهد ماند.
مهم نیست کار شما در چه حوزهای است یا عنوان و مقام شما چیست؛ مهم آن است که کار را چنان انجام دهید که گویا تا ابد با آن پیوند خواهید داشت.
انسان گاهی شگفتزده میشود وقتی میبیند در برخی جوامع، مردم شاید اصول یا فرمولهای پیچیدهی نظری نداشته باشند، اما با عشق و دلبستگی کار میکنند.
کار برای آنان همچون معشوق است؛ آن را جدی، دقیق و با احترام انجام میدهند، حتی اگر مربوط به امور ظاهراً کوچک یا مادی باشد.
در واقع، عمل هرچند دنیوی، اگر با نیت درست و احساس مسئولیت انجام شود، ارزشی فراتر از زمان و مکان پیدا میکند.
بنابراین، «برای دنیا چنان عمل کن که گویی تا ابد در آن خواهی ماند، و برای آخرت چنان آماده شو که گویی همین لحظه از دنیا خواهی رفت».
نظر شما