علیرضا استقامتی، درباره دسترسی به داروهای بیماران دیابتی گفت: مشکلی در زمینه دسترسی به داروهای اساسی دیابت وجود ندارد؛ اما در زمینه مدیریت دارویی با مشکل مواجه هستیم. انسولینهای قلمی که برای بیماران دیابتی کاربرد دارد، یک شرکت تولیدکننده واحد دارد و دو شرکت در کشور نسبت به واردات این انسولین قلمی اقدام میکنند و یکی از این دو شرکتها نیز کارخانهای در کرج احداث کرده و این انسولین را تاحدودی در کشور تولید میکند. علاوه بر این دو شرکت، چند شرکت نیز نسبت به فرمولهکردن انسولین در ایران اقدام میکنند اما ماده اولیه انسولین را از خارج به داخل کشور وارد میکنند. هنگامی که اجازه فرمولهکردن بدون ضابطه انسولین صادر میشود، این احتمال وجود دارد که بازار کشش کافی برای فروش یک محصول را نداشته باشد و در نتیجه رقابت ناسالم شکل میگیرد. انسولین در دسترس است و شاید بتوان گفت که بیشتر از نیاز کشور به انسولین دسترسی داریم؛ چرا که چندین شرکت نسبت به فرمولهکردن انسولین در ایران اقدام میکنند.
وفور انسولین و علت اعتراض بیماران به کمبود
رئیس هیئتمدیره انجمن دیابت گابریک در پاسخ به پرسش «به گفته شما، دسترسی به انسولین راحت است اما چرا بیماران دیابتی از دسترسی سخت به انسولین گلایه دارند؟» اظهار کرد: بازهم تکرار میکنم که ۴ شرکت نسبت به فرمولهکردن انسولین در کشور اقدام میکنند و دو شرکت نیز این محصول را به کشور وارد میکنند؛ در واقع به معنای واقعی با «زیادی انسولین» مواجه هستیم. این در شرایطی است که بیماران میگویند به انسولین دسترسی ندارند؛ چرا که بیماران خواهان برند خارجی هستند و با نشان خارجی سازگار شدهاند و از تغییر انسولین مصرفی خود خودداری میکند. به هیچ وجه نمیتوانیم بیمار را به تغییر انسولین مصرفی و استفاده از یک نشان خاص وادار کنیم. در چنین شرایطی، بیماران احساس نارضایتی میکنند و میگویند که برای تهیه انسولین به چندین داروخانه مراجعه کردهاند. این شرایط نشان میدهد که نتوانستهایم بیماران را برای استفاده از انسولین با نشان دیگر متقاعد کنیم و در این زمینه برنامهریزی درست و دقیقی نداشتهایم.
تغییر نرخ ارز نباید منجر به افزایش پرداخت از جیب مردم شود
رئیس دانشکده پزشکی دانشگاه علومپزشکی تهران درباره پوشش بیمهای انسولین گفت: پوشش بیمهای انسولین ۹۰ درصد است و سالها قیمت آن را ثابت نگه داشته بودند. افزایش قیمت انسولین باید با شیب ملایم انجام میشد نه اینکه قیمت آن را چندین برابر و به یکبار افزایش دهند. قیمت انسولین در کشور ارزان است و مصرفکننده نیز باید باید ارزش آن را بداند؛ چرا که یک محصول با فناوری بالا است و باید با قیمت درست عرضه شود. به دلیل اینکه قیمت انسولین را به صورت کاذب پایین نگه داشته بودند، افزایش قیمت این محصول سبب شوک قیمتی شده و سبب نارضایتی به حق بیماران شده است. همچنین موضوع تغییر نرخ ارز دارو مطرح شده و این تغییر نیز سبب شوک قیمتی به انسولین و نارضایتی بیشتر میشود.
رئیس هیئتمدیره انجمن دیابت گابریک درباره تغییر نرخ ارز و افزایش قیمت انسولین تصریح کرد: به عنوان یک انجمن حمایت از بیماران دیابتی با تغییر نرخ ارز به شرط پوشش بیمهای مناسب و عدم افزایش پرداخت از جیب بیمار مخالف نیستم. انسولین مانند بنزین است؛ بیش از یک میلیون ایرانی، یک یا چند نوبت در روز از انسولین استفاده میکنند؛ بنابراین باید از شوک قیمتی انسولین جلوگیری کرد.
هزینههای درمانی بالای بیماران دیابتی
این پزشک با بیان اینکه هزینههای درمانی بیماران مبتلا به دیابت بالا است، افزود: متاسفانه، هزینههای درمانی به انسولین محدود نمیشود؛ چرا که مبتلایان باید داروهای مورد نیاز برای عوارض ناشی از دیابت مصرف کنند. نه تنها جلوگیری و پیشگیری از شوک قیمتی انسولین ضروری است بلکه این موضوع برای تمام داروها صدق میکند. سیاستگذاران از بیمهها میخواهند که شوک قیمتی داروها را پوشش دهند اما منابع بیمهها نیز محدود است. مدیریت و کنترل شوک ناشی از تغییر نرخ ارز دارو فقط به وزارت بهداشت محدود نمیشود، بلکه سازمان برنامه و بودجه، وزارت اقتصاد، بانک مرکزی و سازمان غذا و دارو با همکاری سازمانهای مردم نهاد به پای کار آیند و موضوع تغییر قیمت نرخ ارز دارو را بررسیکنند تا مصرفکنندگان دچار مشکل نشوند و سازمانهای بیمهگر نیز بتوانند هزینه ها را پوشش دهند.
ضرورت توجه به جمعیت دیابتیها و پیشدیابتیها
رئیس هیئتمدیره انجمن دیابت گابریک گفت: سومین همایش «بررسی چالشها و راهکارهای مدیریت بیمار_محور دیابت در ایران» را روز سهشنبه (۲۰ آبان) برگزار میکنیم. من از سیاستگذاران میخواهم که صدای ۷ میلیون دیابتی کشور را بشنوند و نیمی از یک روز را برای این گروه از بیماران اختصاص دهند و در این همایش حضور داشته باشند. هزینههای بیماری دیابت در سطح جهان یک تریلیون دلار در سال است.
استقامتی گفت: تعداد بیماران دیابتی کشور ۷ میلیون و افراد مبتلا به پیش دیابت ۱۴ میلیون نفر که جمعیت این دو گروه به ۲۱ میلیون نفر میرسد که جمعیت آن ها از تعداد جمعیت تمام استانهای کشور بیشتر است و هیچ استانی بیش از ۲۱ میلیون نفر جمعیت ندارد. براساس این شرایط، تبادل نظر درباره دیابت یک ضرورت قلمداد میشود.



نظر شما