دوره حکمرانی «تلویزیون» به معنای سنتی آن تقریباً در همه جهان تمام شده است. جعبه جادو همانطور که خودش در زمان پیدایش، پوزه همه رقیبانش را به خاک مالید و سوگلی رسانههای جهان شد، حالا قافیه را به رقیبان تازهوارد باخته است... البته صبر کنید... مفهوم آنچه گفتیم، این نیست که مفهوم «تماشای تلویزیون» به طور کلی از بین رفته است. امروزه جعبه جادو برای بقا مجبور شده تغییر ماهیت بدهد، واقعیتهای جهان را بپذیرد و با توقعات مخاطبان امروزی کنار بیاید.
پیشنهادهای جدید
«یورونیوز» چند روز پیش نوشت: «برای حدود ۵۰درصد مردم جهان مفهوم «تلویزیون» امروز بیشتر به معنای سایتهای پخش آنلاین است تا آن جعبه بزرگ پر از برفک در اتاق نشیمن خانه». این یعنی مفهوم «نشستن و تلویزیون دیدن» هر سال انتزاعیتر میشود.
دیگر خبری از این نیست که خانوادهها دور هم و پای تلویزیون بنشینند و از این کانال به آن کانال بروند. بیشتر اعضای خانواده ترجیح میدهند به جای اکتفا به جدول پخش برنامههای این شبکه یا آن شبکه، آنچه را دوست دارند روی صفحه گوشی، لپتاپ و رایانهشان ببینند.
روشها و سکوهای پخش آنلاین در ۱۰ سال اخیر زحمت مخاطبان را کم کرده و براساس سابقه شما در تماشا کردن برنامههای مختلف و جستوجوهایی که در مرورگرتان کردهاید، سلیقهتان را تشخیص داده و به شما پیشنهادهای شخصیسازی شده ارائه میدهند. درواقع شما وارد «عصر تلویزیونِ» بدون تلویزیون شدهاید!
صفحه دوم
نتفلیکس، یوتیوب و... و در ایران خودمان شبکههای پخش خانگی و سکوهای مختلف آنلاین؛ بازیگران عصر جدید هستند. عصری که «تلویزیون دیدن» میتواند به معنی بیرون آوردن گوشی همراه توی اتوبوس و مترو یا تماشای فلان فیلم و سریال، توی رختخواب و از تبلت و لپتاپ باشد. این در حالی است که تا همین ۱۰ سال پیش در همه جای جهان مفهوم تلویزیون تماشا کردن، چیزی شبیه و نزدیک به همان مفهوم سنتیاش بود و همه چیز به تلویزیونهای کابلی، ماهوارهای و زمینی محدود میشد. «یورونیوز» در این باره مینویسد: «دستگاههای هوشمند یعنی تلفنها، تبلتها، لپتاپها و تلویزیونهای هوشمند اکنون صفحههایی قابل جایگزینی برای تماشای برنامهها هستند؛ نظرسنجیها گزارش میدهند تماشای ویدئو روی تلفن همراه بیش از ۷۰درصد کل پخشهای ویدئویی جهان را تشکیل میدهد». درواقع پدیده «نمایشگردوم» شکل گرفته و اغلب افراد زیر ۴۰ سال جهان، تلویزیونبینهای همین صفحه دوم هستند و آمار و ارقام میگوید نزدیک به ۹۰درصدشان موقع تماشای تلویزیون (صفحه اول) دارند از دستگاه دیگری هم برای تماشای محتوا استفاده میکنند. علاوه بر این تا ۱۰ سال پیش تماشای تلویزیون مسئلهای ملی بود و بیشتر به محتواهای ملی هر کشور میپرداخت، اما امروزه بیشتر محتواهایی که مخاطبان روی صفحههای نمایششان تماشا میکنند، به مدد همان سیستم پخش آنلاین، بینالمللی هستند. «یورونیوز» مینویسد: «نکته مهم این است که مخاطبان امروزی، ذهنبازتر شدهاند. در نظرسنجیها تا ۴۰درصد بینندگان جهانی گفتهاند محتوای بینالمللی را ترجیح میدهند یا از تماشای آنها لذت میبرند. در برخی مناطق مانند آمریکای لاتین و جنوبشرق آسیا این درصد خیلی بیشتر است. یعنی سکوها اکنون بهطور جدی روی تولیدات اصیل منطقهای سرمایهگذاری میکنند؛ نه فقط برای خدمت به مخاطبان محلی؛ بلکه برای صادرات این داستانها به سراسر جهان.»
نظر شما