پیش بینی های فرزند نازی آباد درست درآمد و ما به تور بلژیک، مصر و نیوزیلند خوردیم تا از همین امروز دلمان برای جام جهان نما تنگ شود و برای صعودی تاریخی روزشماری کنیم.به اتراقگاه یوزها می نگریم و به شاخ و برگ شمشادها اعتماد می کنیم تا به ضرس قاطع باور کنیم در روز واقعه آتش به جان حریفان خواهیم انداخت و فریاد لیاقت فوتبال آریایی را در چهارگوشه گیتی طنین انداز خواهیم کرد.
حالا که همای سعادت بر شانه های تیم ملی نشسته و خدا ژنرال را بغل کرده است از فدراسیون پنج ستاره (!!) تا دیگر مسئولان ذیربط امکانات و تجهیزات و پیکار تدارکاتی طلب می کنیم تا سفیدهای فلات ایران هزاران کیلومتر دورتر از خانه حریفان متفرعن را خاکمال کنند و برای اولین بار سند صعود ایران از گروهی نه چندان آهنین را منگوله دار کنند.
حالا که سرهای سربازانمان در تیررس سلسائو، خروس ها، سه شیرها و جادوگران سرزمین قهوه نیست، بی آنکه به از دست دادن بیندیشیم، کسب خوشبختی را از سویدای دل آرزو می کنیم و به آقای قلعه نویی و اعوان و انصارش متذکر می شویم که گوش های ملت از وعده های پوشالی پر است و مردمان سرزمین گربه ای شکل به طغیان یوزها در سرزمین یانکی ها دل بسته اند تا غم های بی پایان خود را فراموش کنند و برای پیشامدهای گوارا دست تکان دهند.
بی لاف و گزاف برای تیمی با این پتانسیل گذشتن از معبر فراعنه و میخکوب کردن دریانوردان اقیانوسیه و حتی برهم زدن معادلات شوالیه های بروکسل کار سختی نیست.فقط باید باد در گلو نیندازیم و غره نشویم و در جهت موافق آغوش وطن گام برداریم. فقط باید خودمان باشیم و ثابت کنیم نسل یوزها تا همیشه منقرض نخواهد شد.
حالا که ترس ها ریخته و گلخند بر لبان «قلعه» نشسته بی مقدمه و موخره روزهای پر از انفجار و دود را در خیال ترسیم می کنیم و یقین داریم که با التفات به جدول جام جهانی نه تنها از بخت بالایی برای صعود به دور دوم برخورداریم، بلکه می توانیم بیش از این ها پیش بتازیم و به فاتح ترین ارتش قاره کهن در آن آوردگاه بی تکرار مبدل شویم.
درست ۳۶ سال پیش زغال سنگ های نی قلیانی کامرون با رهبری روژه میلا جام جهانی ایتالیا را به صحنه ترکتازی خود بدل کردند و جام جهانی را تحت الشعاع نمایش های چشم نواز خود قرار دادند تا شیرهای رام نشدنی لقب بگیرند. حالا زمان در آستانه تکرار است و سربازان ما با رهبری مهدی طارمی در زمین، دی بروینه، محمد صلاح و دیگر ستاره ها را خاموش خواهند کرد تا لقب یوزهای رام نشدنی را برای خود دست و پا کنند. وقتی ابر و باد و مه و خورشید و فلک دست به دست هم داده اند تا ایران دستور زبان جام جهانی را عوض کند،قبول کنید گریزی نداریم جز آنکه به سیم آخر بزنیم و در گرماگرم جام، مجوز نفس کشیدن را از غول ها و مورچه ها بگیریم.