حجت‌الاسلام رضا وطن‌دوست، عضو هیئت‌علمی بنیاد پژوهش‌های اسلامی، در گفت‌وگو با خبرنگار ما اظهار کرد: این ایام فرخنده بهترین فرصت برای تبیین جایگاه حقیقی بانوی دو عالم است؛ بانویی که پیامبر اکرم (ص) درباره او فرمود: «یا فاطمة أبشری، فَلَکِ عِنداللهِ مقامٌ محمود تَشفَعینَ فیهِ لِمُحبّیک»؛ بنابراین هرکس دوستی خود را نسبت به آن حضرت ثابت کند، در قیامت از شفاعت ایشان بهره‌مند خواهد شد.

وی افزود: اساس منابع معتبر اسلامی، حضرت فاطمۀ اطهر (س) «عصارۀ بهشت» است و کیفیت پیدایش وجود نورانی ایشان به گونه‌ای است که به‌روشنی نشان می‌دهد آن حضرت از عالمی فراتر از عالم خاک سرچشمه گرفته است.

عضو هیئت علمی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی، تصریح کرد: براساس روایات، اگر ولادت حضرت زهرا (س) در سال پنجم بعثت باشد، یک سال پیش از آن، جبرئیل (ع) با هیبتی ویژه بر پیامبر (ص) نازل شد و فرمان مخصوص الهی را ابلاغ کرد: «یَا مُحَمَّدُ، ... أَنْ تَعْتَزِلَ عَنْ خَدِیجَةَ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً»؛ یعنی خداوند به پیامبر دستور داد چهل روز از حضرت خدیجه (س) کناره‌گیری کند. این فرمان با تعبیر «یَأْمُرُکَ» صادر شد که نشان‌دهنده اهمیت و فوریت آن بود.

وی ادامه داد: پیامبر(ص) پس از دریافت این فرمان الهی، به خانه فاطمه بنت اسد، مادر امیرالمؤمنین علی (ع) رفتند و چهل روز در آنجا به عبادت روزانه و شب‌زنده‌داری پرداختند. به روایت نقل‌شده، پس از پایان این مدت، جبرئیل (ع) و میکائیل (ع) با ظرفی از غذای بهشتی شامل خرمای تازه، انگور و بنا بر برخی نقل‌ها سیب طوبی بر پیامبر (ص) نازل شدند و آن حضرت مأمور شد از آن طعام افطار کند. جبرئیل آب بر دستان پیامبر ریخت و میکائیل آن را شست‌وشو داد؛ اقدامی که نشانگر عظمت مأموریت پیشِ رو بود.

حجت‌الاسلام وطن‌دوست، خاطرنشان کرد: پس از میل طعام و برخلاف شب‌های پیشین، پیامبر (ص) اجازه نماز نگرفتند و جبرئیل (ع) نیز آن حضرت را از خواندن نماز بازداشت و گفت: «اینک باید به خانه خدیجه بروی؛ چراکه خداوند اراده کرده امشب از صلب تو فرزندی پاک آفریده شود». پیامبر (ص) با شوق و سرعت راهی خانه شد و خدیجه (س) با خوشحالی فراوان در را گشود. آن شب نطفۀ حضرت زهرا (س) به امر الهی منعقد شد و خدیجه (س) همان لحظه سنگینی حمل را احساس کرد.

وی افزود: از این گزارش تاریخی روشن می‌شود که وجود حضرت زهرا (س) از غذای بهشتی و به ارادۀ مستقیم الهی پدید آمد. پیامبر اکرم (ص) نیز بارها بر این حقیقت تأکید کردند و فرمودند: «فاطمه حوریه‌ای بهشتی در صورت انسان است» و نیز «هرگاه مشتاق بوی بهشت می‌شوم، دخترم فاطمه را می‌بویم».

این پژوهشگر، در پایان بیان کرد: کیفیت پیدایش حضرت زهرا (س)، جایگاه بی‌مانند ایشان در منظومه خلقت را نشان می‌دهد و دلایل متقن روایی تأکید دارد که آن حضرت «عصارۀ بهشت» و تجلی طهارت الهی در عالم انسانی است.