واکنش عالمان به شبهه‌پراکنی، تنها در برخورد ظاهری خلاصه نمی‌شود؛ بلکه با روشنگری علمی ادامه می‌یابد.

مرحوم حاج شیخ حسن نوری از مرحوم حاج احمد خادمی نقل کرد: در بروجرد زمانی که آقای بروجردی در آن‌جا ساکن بودند، چند نفر بهایی سکونت داشتند و مردم را گمراه می‌کردند.

مرحوم آقای بروجردی از متصدّیان وقت در آن شهر خواستند که آن‌ها را بیرون کنند، متصدّیان کوتاهی کردند. ایشان مایل نبود برای جلوگیری به تهران متوسّل شود.

مرحوم آقای بروجردی به عنوان اعتراض از شهر خارج شدند، مردم تظاهرات کردند و شهر به هم ریخت. بهائیان شبانه از ترس جان خود از شهر فرار کردند.

مرحوم آقای بروجردی بعد از آنکه به شهر بازگشتند، فرمودند: چون جمعی را اضلال کرده‌اند و افکار عدّه‌ای از مردم تحت تأثیر شبهه‌پراکنی‌های آنان شده است، این اقدام کافی نیست، لذا وظیفه خود تشخیص دادند که برای پاسخ به شبهات آنان یک ماه رمضان درباره امام زمان(عج) منبر بروند. آن بحث‌ها زمینه‌ای شد برای تألیف کتاب «منتخب الأثر» جناب آقای صافی.

منبع: جرعه‌ای از دریا [آیةالله شبیری زنجانی]؛ ج ۲، ص ۵۷۸