به مناسبت شهادت جانسوز امام هادی علیه السلام، گزیده‌ای از بیانات مقام معظم رهبری پیرامون شخصیت امام دهم شیعیان تقدیم شما فرهیختگان می شود.

قدرت تشیع در زمان امام هادی در نبرد بین امام هادی (علیه‌السّلام) و خلفایی که در زمان ایشان بودند، آن کس که ظاهراً و باطناً پیروز شد، حضرت هادی (علیه‌السّلام) بود، این باید در همه‌ بیانات و اظهارات ما مورد نظر باشد. در زمان امامت آن بزرگوار شش خلیفه، یکی پس از دیگری، آمدند و به درک واصل شدند. آخرین نفر آنها، «معتز» بود که حضرت را شهید کرد و خودش هم به فاصله‌ کوتاهی مُرد. این خلفا غالباً با ذلت مردند، یکی به‌دست پسرش کشته شد، دیگری به دست برادرزاده‌اش و به همین ترتیب بنی‌عباس تارومار شدند؛ به عکسِ شیعه. شیعه در دوران حضرت هادی و حضرت عسکری(علیهماالسّلام)و در آن شدت عمل روزبه‌روز وسعت پیدا کرد، قوی‌تر شد.

سامرا چه جور جایی بود؟ حضرت هادی (علیه السلام) چهل و دو سال عمر کردند که بیست سالش را در سامرا بودند؛ آن‌جا مزرعه داشتند و در آن شهر کار و زندگی می‌کردند.

سامرا در واقع مثل یک پادگان بود و آن را معتصم ساخت تا غلامان ترکِ نزدیک به خود را ـ با ترک‌های خودمان؛ ترک‌های آذربایجان و سایر نقاط اشتباه نشود ـ که از ترکستان و سمرقند و از همین منطقه‌ مغولستان و آسیای شرقی آورده بود، در سامرا نگه دارد.

این عده چون تازه اسلام آورده بودند، ائمه و مؤمنان را نمی‌شناختند و از اسلام سر در نمی‌آوردند. به همین دلیل، مزاحم مردم می‌شدند و با عرب‌ها ـ مردم بغداد ـ اختلاف پیدا کردند.

در همین شهر سامرا عده‌ قابل توجهی از بزرگان شیعه در زمان امام هادی (علیه السلام) جمع شدند و حضرت توانست آن‌ها را اداره کند و به وسیله‌ آن‌ها پیام امامت را به سرتاسر دنیای اسلام ـ با نامه‌نگاری و.. ـ برساند.

شبکه قوی شیعیان این شبکه‌های شیعه در قم، خراسان، ری، مدینه، یمن و در مناطق دوردست و در همه‌ اقطار دنیا را همین عده توانستند رواج بدهند و روزبه‌روز تعداد افرادی را که مؤمن به این مکتب هستند، زیادتر کنند.

امام هادی همه‌ این کارها را در زیر برق شمشیر تیز و خونریز همان شش خلیفه و علی‌رغم آن‌ها انجام داده است. حدیث معروفی درباره‌ وفات حضرت هادی (علیه السلام) هست که از عبارت آن معلوم می‌شود که عده‌ قابل توجهی از شیعیان در سامرا جمع شده بودند، به‌گونه‌ای که دستگاه خلافت هم آنها را نمی‌شناخت، چون اگر می‌شناخت، همه‌شان را تارومار می‌کرد، اما این عده چون شبکه‌ قوی‌ای به‌وجود آورده بودند، دستگاه خلافت نمی‌توانست به آن‌ها دسترسی پیدا کند.

یک روزِ مجاهدت این بزرگوارها – ائمه (علیهم السلام) به قدر سال‌ها اثر می‌گذاشت، یک روز از زندگی مبارک اینها مثل جماعتی که سال‌ها کار کنند، در جامعه اثر می‌گذاشت. این بزرگواران دین را همین‌طور حفظ کردند، والّا دینی که در رأسش متوکل و معتز و معتصم و مأمون باشد و علمایش اشخاصی باشند مثل یحیی‌بن‌اکثم که با آن‌که عالم دستگاه بودند، خودشان از فساق و فجار درجه یکِ علنی بودند، اصلاً نباید بماند، باید همان روزها بکل کلکِ آن کنده می‌شد، تمام می‌شد.

این مجاهدت و تلاش ائمه (علیهم السلام) نه فقط تشیع بلکه قرآن، اسلام و معارف دینی را حفظ کرد، این است خاصیت بندگان خالص و مخلص و اولیای خدا(۱۳۸۳/۰۵/۳۰)

زیارت جامعه کبیره میراث امام هادی این امام بزرگوار در مجموعه‌ آثار و برکاتی که از ائمّه‌ هدیٰ (علیهم‌السّلام) رسیده است، این خصوصیّت را دارد که در ضمن زیارت، مهم‌ترین فصول مربوط به مقامات ائمّه (علیهم‌السّلام) را با بیان وافی و شافی، با زیباترین تعبیرات بیان کرده‌اند.

زیارت جامعه‌ی کبیره، از این بزرگوار است، زیارت امیرالمؤمنین در روز غدیر که یکی از غُرَر تعبیرات و فرمایشات ائمّه (علیهم‌السّلام) است، از این بزرگوار است. امیدواریم که به برکتِ نگاهِ عطوفت‌آمیزِ این امام بزرگوار که شهادت ایشان با روز اوّل سال و با عید نوروز همراه شده استـ ملّت ایران در این سال از هدایت الهی برخوردار باشند.(۱۳۹۷/۰۱/۰۱)