رهبر معظم انقلاب اسلامی در پیامی راهبردی به نشست سالانه اتحادیه انجمن‌های اسلامی دانشجویان در اروپا، پرده از واقعیتی برداشتند که سال‌هاست در هیاهوی سیاسی غرب پنهان مانده است؛ اینکه مسئله اصلی دشمنان با ملت ایران نه پرونده هسته‌ای، بلکه ایستادگی در برابر نظم ناعادلانه و ساختار تحکمی نظام سلطه و برافراشتن پرچم عدالت‌خواهی در عرصه ملی و بین‌المللی است.
برای اکثریت ایرانیان، حقیقت انقلاب اسلامی امری روشن و بدیهی است؛ حقیقتی که نه محصول امروز و دیروز، بلکه حاصل بیش از چهار دهه تربیت نظری، سیاسی و اعتقادی در مکتب امام خمینی(ره) و رهبری حکیمانه رهبر معظم انقلاب است. ملت ایران به تجربه زیسته خود دریافته آنچه جمهوری اسلامی مطالبه می‌کند، نه سلطه‌گری و توسعه‌طلبی، بلکه «استقلال»، «حق تصمیم‌گیری» و «حاکمیت بر سرنوشت خویش» است. برخلاف تصویرسازی‌های دروغین جریان استکباری، ایران نه‌تنها قصد تعرض به همسایگان خود را نداشته، بلکه در موارد متعددی به شکل مستقیم و غیرمستقیم یاری‌رسان ملت‌های منطقه بوده است. در مقابل، این آمریکا و شبکه استکبار جهانی است که از آن سوی دنیا، با ابزارهای نظامی، اقتصادی، سیاسی و فرهنگی، حکومت‌های دست‌نشانده را در منطقه مستقر کرده و آن‌ها را به‌ گونه‌ای مدیریت می‌کند که گوش ‌به‌ فرمان منافع سلطه‌طلبانه‌اش باشند.
همین لمس عینی فشار استکبار جهانی، در کنار بصیرت تاریخی ملت ایران، از این مردم «ملتی مقاوم» ساخته است؛ ملتی که نه‌تنها در مسیر خود ایستاده، بلکه الهام‌بخش بیداری آزادگان جهان نیز شده است. امروز این بیداری در کشورهایی چون لبنان، یمن و عراق به تشکیلات و سازماندهی برای مقابله با سلطه آمریکا تبدیل شده و در بسیاری از نقاط دیگر نیز به‌صورت بالقوه وجود دارد؛ هرچند برخی حکومت‌ها اجازه بروز آن را به مردم خود نمی‌دهند. در چنین شرایطی، وقتی ایران در یک جنگ نابرابر و تحمیلی، به رژیم صهیونیستی پاسخ موشکی می‌دهد، شادی و تحسین را نه‌تنها در میان مسلمانان، بلکه در میان ملت‌های غیرمسلمان منطقه نیز می‌بینیم. این احترام و قدردانی، نشانه‌ای روشن از بیداری و آمادگی ملت‌ها در برابر نظم ظالمانه جهانی است.
از سوی دیگر، استکبار جهانی برای توجیه حضور سلطه‌گرانه خود، گاه با برجسته‌سازی پرونده‌هایی همچون موضوع هسته‌ای، برخی کشورهای عربی را علیه کشورمان تحریک می‌کند. این در شرایطی است که با وجود محاصره اقتصادی، شدیدترین جنگ روانی و تبلیغاتی و فشارهای سیاسی بی‌سابقه، جمهوری اسلامی همچنان مسیر پیشرفت علمی، نظامی و فناورانه خود را ادامه داده است. مقاومت در جنگ ۱۲روزه، ضربه به رژیم صهیونیستی و تداوم پیشرفت‌های داخلی، گواهی روشن بر ظرفیت بزرگی است که در متن انقلاب اسلامی نهفته است. شگفتی نخبگان جهانی از این واقعیت که چگونه ملتی تحت شدیدترین فشارهای سازمان‌یافته آمریکا و اروپا، همچنان رو به جلو حرکت می‌کند، خود بهترین سند حقانیت این مسیر است. با این حال، باید اذعان کرد در درون کشور آن ‌گونه که شایسته است به این ظرفیت بزرگ ـ ریشه‌دار در دین، فرهنگ، تمدن و هویت ایرانی ـ پرداخته نشده است. دشمن نیز با آگاهی از همین خلأ، تمرکز خود را بر نسل جوان و نوجوان گذاشته و می‌کوشد با ابزار رسانه و جنگ شناختی، اقشاری از جامعه را تحریک و دچار آشوب کند؛ تلاشی مذبوحانه که به فضل الهی، همانند گذشته، محکوم به شکست است.