به گزارش قدس آنلاین، نشریه آمریکایی «هالیوود ریپورتر» در گزارشی درباره درگذشت این چهره سرشناس فرهنگ و هنر ایران نوشته است: فیلم «باشو، غریبه کوچک» ساخته سال ۱۹۸۵ بیضایی، در سال ۲۰۲۵ در جشنواره فیلم ونیز به نمایش درآمد و جایزه بخش «کلاسیکهای ونیز» را برای بهترین فیلم مرمتشده دریافت کرد؛ موفقیتی که بار دیگر جایگاه این اثر را در تاریخ سینمای ایران و جهان تثبیت کرد.
«هالیوود ریپورتر» از بیضایی به عنوان یکی از اعضای بنیانگذار «کانون سینماگران پیشرو ایران»، «کانون نویسندگان ایران» و «انجمن نمایشنامهنویسان و آهنگسازان نمایشی» یاد شده که ریاست گروه هنرهای نمایشی دانشگاه تهران را بر عهده داشته است. سپس به استعفای او از دانشگاه تهران و سانسور آثارش اشاره شده است.
در پایان این گزارش هم آمده است: «او در سال ۲۰۱۰ ایران را ترک کرد و به عنوان مدرس مطالعات ایرانی به دانشگاه استنفورد پیوست؛ جایی که چندین نمایش صحنهای اجرا کرد و کارگاههایی درباره اسطورهشناسی ایرانی برگزار کرد.
بهرام بیضایی عضو آکادمی علوم و هنرهای سینمایی اسکار بود و در سال ۲۰۲۴ برای عضویت در هیات رایدهندگان جوایز اسکار نیز دعوت شده بود.»
روزنامه فرانسوی «فیگارو» هم درباره بهرام بیضایی نوشته است: «این فیلمساز پرکار در طول یک دوران حرفهای طولانی، کارگردانی ۱۰ فیلم بلند سینمایی را بر عهده داشت، دهها نمایش صحنهای را کارگردانی کرد و آثار مکتوب متعددی منتشر ساخت که شماری از آنها به تئاتر ایران اختصاص دارد.
از ابتدای دهه ۱۹۷۰ میلادی، او به عنوان یکی از چهرههای اصلی موج نو سینمای ایران مطرح شد؛ بهویژه با فیلمهایی چون «رگبار» (۱۹۷۱)، «غریبه و مه» (۱۹۷۴) و «کلاغ» (۱۹۷۶).
بیضایی بعدتر فیلم «باشو، غریبه کوچک» را ساخت؛ اثری که زندگی کودکی آسیبدیده از جنگ ایران و عراق (۱۹۸۰ تا ۱۹۸۸) را روایت میکند. او همچنین فیلمنامه فیلم «روز واقعه» (۱۹۹۵) را نوشت؛ فیلمی که از آن به عنوان یکی از مهمترین آثار سینمای ایران درباره واقعه شهادت امام حسین، چهره محوری آیین تشیع، یاد میشود.»
نظر شما