به گزارش قدس آنلاین،مساله اربعین حسینی و اقامه عزا و مجالس و ذکر مصیبت در روایات مورد تاکید قرار گرفته است که ائمه اطهار علیهم السام همواره به گرامی داشت اربعین حسینی تاکید داشته و شیعیان و آزادگان را به احیای آن تشویق نموده اند.اربعین سیدالشهدا نه تنها از لحاظ مذهبی و دینی از اهمیت بالایی برخوردار است بلکه از جنبه اجتماعی و تاریخی نیز از اهمیت قابل ذکری برخوردار می باشد.درروایاتی که از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار علیهم السلام به ما رسیده عظمت قیام امام حسین و جایگاه خاص ایشان به عنوان کشتی نجات امت مشخص می شود از این رو اربعین شهادت امام حسین(ع) بیش از سابر معصومین مورد توجه و تاکید قرار گرفته است چرا که یادآوری شهادت امام حسین (ع) خونی تازه را در رگ های شیعیان به جریان می اندازد و همگان را به قیام برای خدا به صورت فردی و جمعی دعوت می کند.
در گفتگویی با حجت الاسلام و المسلمین علی فاضلی استاد حوزه و کارشناس امور دینی با اهمیت اربعین را از منظر روایات آشنا می شویم.
جایگاه اربعین در حادثه کربلا کجاست؟ آیا در متون دینی عدد چهل از جایگاه خاصی برقرار است در این باره با توجه به رخدادهای تاریخی لطفا توضیحاتی بفرمایید؟
حادثه کربلا یک حرکت یک تذکر و یک هشدار و یک تربیت کامل بود اربعین نیز باید در این راستا از اهمیت خاصی برخوردار باشد. ابتدا به واژه اربعین در سخنان معصومین نگاهی می کنیم در کتاب ارزشمند سفینه البحار و مستدرک آن این احادیث آمده است:چهل روز خالصانه زندگی کردن چشمه های علم و حکمت رادر قلب می جوشاند .همچنین چهل ساله ها کشت کاملند و برای حسابرسی آماده اند.چهل روز بر مومن نمی گذرد مگر اینکه خداوند گناهانش را با مریضی وبلا پاک می کند .آدم برای دوری از بهشت و آسمان در شهادت حضرت یحیی و امام حسین چهل روز گریستند جنین انسان در هر دوره تکاملش چهل روز می ماند به موسی کلیم در چهل سالگی علم و حکمت دادیم .پیامبران در چهل سالگی مبعوث شدند.رسول خدا(ص) برای انعقاد نطفه حضرت زهرا(ع) چهل روز تنهایی گزید.امت موسی (ع) به جهت نافرمانی چهل سال سرگردان شدند.علی(ع) فرمود: اگر چهل مرد با عزم و همت می یافتم قیام می کردم.در چهل سالگی اعمال بندگان به دقت نوشته می مشود .اگر کسی چهل سخن از سخنان معصومین (ع) راحفظ کند روز قیامت فقیه محشور می میاشود .اگر چهل مومن بر نیکی انسانی شهات دهند خداوند او را می آمرزد.نماز شرابخوار چهل روز پذیرفته نیست.دعا در چهل روز پی در پی به استجابت می رسد.همه این احادیث در یک نکته اشتراک دارند عدد چهل در همه آنها نشانگر یک دوره هست کمال یک دوره را نشان میدهد.
-آیا توجه به اربعین حسینی با تاثیر گذاری چهل روزه مراقبه و توجه به دوری از گناه و احکام اسلامی جهت زلالی دل و صفای درون ارتباطی دارد؟
خیلی از زمانها انسانها دارای احوالی زودگذر و موقتی هستند خوشی یا امید اخلاص یا گریز از گناه یا عزم و همت گذری می آیند و می روند به این حالات نمی توان اعتماد کرد حال باید یه حالتی راسخ و ماندگار تبدیل شود و به اصطلاح اهل حکمت ملکه شود تبدیل حال به حالت نیازمند استقامت در یک دوره کامل هست .چهل روز اخلاص آنرا ماندگار می کند چنانکه چهل روز گناه پرده را می درد و نماز را از پذیرش می اندازد. عزا داری بر امام حسین (ع) نیز از این قاعده خارج نیست تاثیر گذاری نام و ماندگاری یاد او در یک دوره چهل روزه کامل می شود باید چهل روز به صورت ویژه با امام حرکت کرد با عشق و امید و هوشیاری عزادار او بود چهل روز به سخنانش گوش داد ودر حرکتش تامل کرد .هیچ دور نیست که راز نهفته در اربعین همین باشد در زیارت اربعین می خوانیم:او خون دل خویش را فدا کرد تا بندگان خدا را از سرگردانی و نادانی برهاند.وسپس می گوییم:یا حسین من به جایگاه والای تو ایمان دارم قلبم را به شما می سپارم آمااده یاریتان هستم با شما هستم با شما هستم فمعکم معکم .در کامل الزیارات زراره از امام صادق (ع) نقل میکند: آسمان و زمین و فرشتگان بر حسین(ع) چهل روز گریستند.انسانها نیز در این چهل روز باید فرشتگان را همراهی کنند.
گفته می شود اسرای کربلا درا ربعین وارد صحرای کربلا شدند و به عزاداری پرداختند در این مورد لطفا توضیح دهید؟
ابتدا به نقش اسیران اهل بیت در حادثه کربلا می پردازیم و برای روشن شدن این نقش به بیان مقدمه ای می پردازیم حرکتهای انسانی بزرگی در تاریخ پدید امده اند ولی جبهه باطل آنهارابی اثر کرده است جبهه باطل از چه روشهایی استفاده میکند؟انکار و کتمان حقیقت اولین حربه جبهه باطل است مشرکین مکه در اولین مرحله رسالت پیامبر اکرم را انکار کردند قرآن در جاهای مختلفی از انکار و کتمان حقیقت نام می دهد علی (ع) در روز حکمیت با یکی از همین آیات سخن را شروع کردند یعنی اگر مقام و جایگاه من انکار نمی شد جنگ به اینجا نمی کشید.این امر ممکن بود که قیام امام حسین(ع) و شهادت ایشان در تاریخ کتمان شود امروزه گروهی مثل وهابیون جانشینی حضرت علی را در روز عید غدیر انکار می کننددومین سلاح جبهه باطل تحریف حقایق و واقعیتهاست پیامبران را به قدرت طلبی متهم کردند توحید ناب موسی (ع) را در اندک زمانی به گوساله پرستی تبدیل کردند امام حسین برای بیداری آمد ولی همان روز اول عبید الله در کوفه قیام حضرت را <اکذوبه> خواند یعنی <دروغی بزرگ> قیام حضرت را به تنش های نژادی و یا سیاسی خواستند تفسیر کنند نقش اسیران جلوگیری از این اتفاق بود آنها از همان روز اول شروع به گریه و فریاد کردند ابو مخنف از قره بن قیس تمیمی نقل می کند که روز یازدهم محرم یعنی فردای روز شهادت را فراموش نمی کنم اهل بیت خود را بر روی نعشها انداختند و ناله های زینب دوست ودشمن را به گریه واداشت فریاد و گریه بیش از اندازه در مرگ عزیزان شایسته نیست و زینب (س) از هر کس دیگر بر آن آگاهتر بود ولی اینجا تنها سخن از مرگ برادر نیست سخن بر سر شهادت حسین است یعنی زندگی جاودانه انسانی و آنها نگذاشتند این حقیقت پوشیده یا تحریف شود.زینب (س)در شهر کوفه همه اهل شهر را به گریه واداشت. او هنگامی که سر نازنین امام حسین را سر نیزه دید چنان سرش را به محمل کبید که خون جاری شد.خطبه ها و سخنرانیهای حضرت زینب چنان بهت آور و شگفت انگیز بود که همه گفتند: مگر علی(ع) سخن می گوید.خطابه های او تا به امروز مانده اند و هر سال به گوش هزاران آزاده می رسند.این سخنرانی ها از یک نظم منطقی شگرفی بر خوردارند ابتدا به سرزش اهل کوفه می پردازند آنها را بهفریبکاری و دروغ گویی متهم می کنند و سپس به شناسایی امام حسین می پردازند آنگاه ارتباط حرکت امام حسین را با اسلام بیان میکنند.حضرت زینب چقدر زیبا شهادت امام حسین رامعرفی می کنند:شما با کشتن حسین عهد و پیمانتان را با پیامبر ص شکستید.حضرت زینب در مجلس یزید نیز همه را گریاند.نوشته اند صدای او زخمی عمیق بر دل حاضران نهاد.آنجا نیز به معرفی حسین و سنتهای الهی درباره مومنان و کافران پرداخت:ای یزید هر چه در توان داری به کار گیر ،سوگند به خداوند که یاد ما را نمی توانی از خاطره ها پاک کنی و کار و هدف ما را نمی توانی پنهان کنی.
آری،چهل روز آنها فریاد کشیدند گریبان چاک کردند و تمام یاد و فکرشان حسین بود.بنابر یک گزارش تاریخی اهل بیت ع روز اربعین به کربلا آمدند و اولین زایر قبر حسین ع بودند.اگر این گزارش تاریخی نیز ثابت نشود،در این که اولین زیارت رسمی حسین ع روز اربعین بود شکی نیست.
-به غیر از اسیران و اهل بیت پیامبر که در واقعه عاشورا حضور داشتند آیا در اولین اربعین امام حسین(ع) نیز صحابه به زیارت مضجع شریف ایشان رفتند؟
جابر بن عبدالله انصاری ،صحابه پرآوازه رسول خدا و عطی کوفی،دانشمند و مفسر مشهور قرآن،دراولین اربعین شهادت امام حسین ع ابتدا در فرات غسل کردند و با قدمهایی کوتاه به سوی قبر حسین شتافتند.با تلاش اسیران،وزیارت رمز گونه ی جابر عاشورا ماندگار شد و هر روز فونتر از دیروز بر شور و حرکت وهوشیاری انسان ها افزود.امروز امام حسین ع که آخرین بازمانده اهل عبا بود نماد کامل نسانیت ،ظلم ستیزی ،امید و توکل به خداوند متعال است.یاد او امروز سرچشمه زندگانی پاکیزه ایست که پیامبران ،همه برای او مبعوث شدند.
نظر شما