اين اتفاق بسيار خوشايند و مثبتي است که به نوعي هم نزديکي و قرابت بهتر بين هنرمند و مخاطب ايجاد کرده و هم در دو سه سال گذشته، حراجي‌هاي هنري خوبي برگزار شده که هر چند با اشکال‌هايي همراه بوده، اما موجب رونق انگيزه بين هنرمندان شده است.

اين جهت گيري گالري‌ها موجب شده تا مخاطباني که در گوشه و کنار عالم هنر بودند، هم اکنون به هواداران خوبي براي آن‌ها تبديل شوند. به بيان ساده‌تر، اين تلاشي مثبت با هدف ارتقاي اطلاعات هنري مخاطب است. دست بر قضا همين اطلاعات بوده است که مي‌تواند انگيزه بيشتري به هنرمندان بدهد تا به آفرينش‌هاي بهتر بپردازند.

 مجموعه‌اي از بزرگان

گالري ساربان، نمايشگاهي هنري با عنوان «نام‌آوران هنر ايران» برگزار کرده است. محمد احصايي، احمد اسفندياري، نصرا... افجه‌اي، هانيبال الخاص، صداقت جباري، محمود جوادي پور، علي‌محمد حيدريان، جليل رسولي، رضا مافي، حسين محجوبي، اردشير محصص، مرتضي مميز و... از استادان بزرگي هستند که کارهاي تقريباً جديد آن‌ها بر ديوار گالري آويخته شده است.

مجموعه کارهاي خوبي از استادان که بعضي از آن ها، کارهاي ناديده يا کمتر ديده شده اند، علاقه‌مندان به دنياي هنر را در يک بعد ازظهر جمعه پاييزي به گالري ساربان کشانده است. انگار همه اين استادان را دعوت کرده‌اند تا مجموعه‌اي خاص در طبقه سوم ساختماني در خيابان سهروردي بيافرينند. اين حس خوشايندي به شما مي‌دهد که در ابتداي ورود به گالري مي‌توانيد شاهد تابلوهايي باشيد که در حراجي‌ها، رقم‌هاي بالايي براي آن‌ها پرداخت مي‌شود. حتي اگر با ديد خريدار هم نگاه کنيد، ضرر نکرده‌ايد. واقعيت اين است که خيلي کم پيش مي‌آيد که نمايشگاه گروهي با اين حجم در يک گالري به نمايش در بيايد. به نظر مي‌رسد نمايشگاه گردان‌هاي گالري ساربان از کارهاي هنرمنداني که در حراج‌ها و فروش‌هاي گالري‌ها خيلي خوب بوده اند، استفاده کرده اند. با اين حال خوبي اين نمايشگاه اين است که کارهاي کمتر ديده شده به نمايش درآمده است.

 براي مثال و نمونه عالي، چند تابلو از نقاشي خط‌هاي استاد محمد احصايي بر ديوار روبه‌روي ورودي مي‌بينيم که چشم هر مخاطب هنر را به خود خيره مي‌کند، جايي که کلمه جلاله «ا...» با قدرت هر چه تمام به «تکرار نامکرر» آمده است. احصايي هميشه عادت داشته تا در پس زمينه مشکي و تيره کار کند، اما اينجا از المان‌هاي سفيد در سفيد به نحوي جذاب استفاده کرده است. مي‌توان گفت، اين کار يکي از استثنايي‌ترين کارهاي استاد احصايي است.

در سالن دوم، دو تابلوي علي اکبر صنعتي، شاگرد بي‌واسطه ابوالحسن‌خان صديقي (نقاش و مجسمه‌ساز برجسته ايراني و از شاگردان کمال الملک بود که تنديس فردوسي در ميدان فردوسي تهران و تنديس نادرشاه افشار در مشهد از کارهاي اوست) روي ديوار رفته است. او کودکي را با چهره اي معصومانه به تصوير کشيده است و لبخند کودکانه بر چهره پسر بچه، از اين تابلو نقشي متفاوت در ذهن بيننده خلق مي‌کند. استفاده از رنگ‌هاي روشن با نور کافي حسي کاملاً رئال را به ما انتقال مي‌دهد. تابلوي ديگر صنعتي، برشي از يک دشت رنگي است که در دامنه کوه ترسيم شده است.

 اعتماد دوطرفه هنرمندان

و گالري‌داران

تابلوهاي عرضه شده در اين نمايشگاه در مرحله اول شصت کار بوده که از ميان آن‌ها سي و پنج نقاشي به روي ديوار رفته است. قدرت فوق العاده کارها نشان از آن دارد که وسواس به موقعي در ارايه و انتخاب کارها صورت گرفته که به نظر مي‌رسد اعتماد هنرمندان و گالري داران، دوطرفه بوده است. تابلوي نقاشي بسيار ماهرانه استاد منوچهر نيازي از جنگل، از آن کارهايي است که تحسين همه بينندگان را به همراه دارد. جايي خواندم نيازي دوست دارد تابلوهايش روي ديوار همه خانه‌هاي ما ايراني‌ها باشد و معتقد است، بعد از خلق يک تابلو، آن اثر، ديگر مال او نيست. با اين حال قيمت اين جور کارها فقط به جيب آدم پولدارها چشمک مي‌زند.  يک جنگل مرموز با درختاني بي برگ يا کم برگ، با اينکه حسي سردرگم را به ما انتقال مي‌دهد، با اين حال اصلاً دلتان نمي‌خواهد چشم از آن برداريد. کار آن قدر قوي است که نياز داريد اوقات زيادي را کنار آن بمانيد، تحليل کنيد و تحليل بشنويد. منوچهر نيازي، براي ماندگاري آثار خود از عسل براي زيرسازي کارهايش استفاده مي‌کند.

 پاييز و بهار هنرهاي تجسمي

پاييز، زمان رونق گالري‌هاست. از نکات مهم اين نمايشگاه سطح تنوع آن است. آثاري از استاداني که در سي، چهل سال گذشته، جايگاه خوبي در هنر ايران داشته‌اند. بحث حراجي‌ها از حرف‌هايي است که از مخاطبان به گوش مي‌رسد.  احمدي، نمايشگاه گردان «ساربان» در اين باره معتقد است: اين حراجي‌ها خيلي خوب است، چون سطح کار هنرمندان ما جهاني است. دليلش هم خوب بودن هنر و هنرمندان ايران است. استادان جوان و پيشکسوت ايران در زمان معاصر کم نيستند.

 کارهايي که بعضي جوانان ارايه مي‌کنند، آن قدر خوب است که آدم فکر مي‌کند صد سال در عالم هنر بوده‌اند. شايد ادعاي بزرگي باشد، اما اين اتفاق افتاده است. خب اين نشان مي‌دهد که جامعه هنر ما ظرفيت خيلي بالايي دارد. احمدي با اشاره به اينکه در حراجي‌ها ممکن است بعضي‌ها اداي علاقه‌مندي به هنر را دربياورند، گفت: البته داريم کساني که اداي هنرمندان و هنردوستان را در مي‌آورند و اين  در همه جاي دنيا وجود دارد و نمي‌شود به آن خرده گرفت.

بحث خريد و فروش مؤلفه‌هايي دارد که اتفاقاً يکي از آن‌ها همين است. يعني از اينکه افراد متمول در اين خريد و فروش هستند، بايد خوشحال هم باشيم. بايد آن‌ها را ترغيب کنيم تا به جاي خرج‌هاي بيهوده، هزينه‌هايي براي اعتلاي فرهنگ و هنر داشته باشند. با اين کار، ناخودآگاه به پيشبرد آن کمک مي‌کنند. خب وقتي هنرمند بتواند کارش را بفروشد، خلقي سريع‌تر و بهتر را خواهد داشت.

حيف است که نمي‌شود در مورد همه کارها نوشت. از هنرهاي مدرن تا رنگ و روغن‌هاي محمد جوادي‌پور. حيف است که فقط بايد جسته و گريخته از کارهاي مدرن و متفاوت‌هانيبال الخاص و از رقص کلمات رضا مافي سخن گفت.