این نامه تلخ را از طرف یک مادر معتاد می خوانید: خواهش می کنم بچه ام را به یک جای امن تحویل بدهید. من و شوهرم به کراک اعتیاد داریم.

رها کردن نوزاد کراکی در خیابان

به گزارش قدس آنلاین به نقل از جام نیـوز، خدا لعنت کند کسانی که ما را معتاد کردند. شوهرم می خواست بچه را بفروشد. برای همین نوزادم را رها می کنم. بچه معصوم هم به کراک معتاد است. باید هر چه زودتر او را به دکتر ببرید. من واکسن یک روزگی اش را زده ام. ولی هنوز اذان توی گوشش نگفته ایم.
هیچ وقت این قدر سنگدل نبوده ام. امروز احساس می کنم خیلی آدم بدی هستم. ولی خسته ام و کاری هم از دستم بر نمی آید. هر موقع به چشم های این بچه نگاه می کنم قلبم می گیرد. خودم را لعن و نفرین می کنم. این جمله را هم برای بچه ام می نویسم:
مامان جان، عزیز دلمی، تو را از همه دنیا بیشتر دوست دارم، الان هم دارم گریه می کنم. چاره ای ندارم. پدرت هم تو را دوست دارد. اما او می خواست تو را بفروشد. فکر می کنم این طوری بهتر است. مامانی فدات بشه، دوستت دارم عزیزم. دلم برات تنگ میشه ... »
زن جوان نامه را نوشت و لای قنداق نوزادش گذاشت. او جلوی یک پارک از خانمی خواست بچه اش را چند دقیقه نگه دارد.
خانم 35 ساله حدود یک ساعت منتظر ماند. از مادر بچه خبری نشد. موضوع را به پلیس 110 اعلام کرد. ماموران کلانتری 12 در محل حاضر شدند. با کشف نامه، نوزاد به دستور مقام قضائی بهزیستی تحویل داده شد.

برچسب‌ها

پخش زنده

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.