سرانجام نتیجه آن تلاش ها و چاره جویی ها که از سال 1371 آغاز شده بود، منجر به تصویب مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی در 22 خرداد 1375 شد که براساس آن نحوه تاسیس انجمن های فارغ التحصیلی برای استمرار ارتباط دانشگاه و فارغ التحصیلان به تصویب رسید و در تیرماه همان سال به وزارت فرهنگ و آموزش عالی وقت ابلاغ شد و از آن پس تاکنون انجمن های فارغ التحصیلان دانشگاه های مختلف کشور به طور قانونی و در چارچوب مقررات تعریف شده فعالیت خود را ادامه داده است، اما اینکه تا چه حد این انجمن ها در تحقق اهداف اولیه یعنی حفظ ارتباط دانشجویان و دانش آموختگان با دانشگاه و همچنین رفع مشکلات پس از فارغ التحصیلی آنان موفق بوده اند، پرسشی است که باید از مسؤولان مربوط پرسید.
در همین خصوص دبیر کمیته روابط عمومی و انتشارات انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف می گوید: کانونهای فارغ التحصیلی دانشگاه های کشور هنوز راه زیادی را در پیش دارند و اگر بخواهیم شاخصی را در نظر بگیریم باید دانشگاه های معتبر بین المللی را مبنا قراردهیم، زیرا کانون های مذکور نقش بسیار گسترده ای دارند به گونه ای که بخش بزرگی از بودجه دانشگاه را از طریق فارغ التحصیلان خود و صنایع مرتبط تأمین می کنند.
به گفته محمد زهرایی، کانون های فارغ التحصیلی در ایران پیشینه کوتاهی دارند، این کانون ها ازاوایل 1370 در تعداد محدودی از دانشگاه ها و مؤسسات آموزش عالی کشور فعال شدند،در حالی که دانشگاه های معتبر جهانی که قدمتی بیش از 100 سال دارند ، تقریباً از بدو تشکیل ،انجمن های خود را تاسیس کرده اند.
وی با بیان اینکه انجمن های فارغ التحصیلی اهداف مختلفی را دنبال می کنند،ادامه می دهد: ایجاد همبستگی بین فارغ التحصیلان و برگزاری برنامه های مفید برای اعضا وهمچنین حفظ ارتباط فارغ التحصیلان با دانشگاه ازجمله اهداف این انجمن هاست،که البته انجمن های فارغ التحصیلی دانشگاه های ایران در خصوص تحقق اهداف مزبور در ابتدای راه هستند که امید می رود با ارتقای فرهنگ و توسعه تشکل های اجتماعی در جامعه و همچنین توجه ویژه دانشگاه ها و مراکز آموزشی به تقویت این نهادها روند تکامل آنها تسریع شود .
وی در خصوص فعالیت کانون فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف می گوید: انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف از سال 1371 تاسیس شد و ابتدای فعالیت خود را بسیار قوی آغاز کرد و به پشتوانه حمایت قوی دانشگاه مسایل را پیش برد.

16 سال برای تثبیت ضرورت موجودیت

وی با اذعان به اینکه قوانین کشوری ویژه ای برای حمایت از انجمن های فارغ التحصیلان در سالهای نخست دهه 70 وضع نشده بود، می افزاید:کانون فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف با فاصله کوتاهی از تاسیس با چالش قانونی مواجه شد،اما اواخر دهه 70 با تصویب قانون مربوط در شورای عالی انقلاب فرهنگی و وزارت فرهنگ و آموزش عالی مسیر قانونی فعالیت این کانون هموار شد و فعالیت انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف رسمیت یافت، بنابراین ،آنچه اکنون به عنوان دستاورد این انجمن تلقی می شود، ناشی از فعالیت های انجام شده طی دهه گذشته است.
به نظر می رسد آنچه در این دهه انجام شده را می توان مرحله تثبیت نامید چرا که طی این مدت انجمن توانسته است خود را به فارغ التحصیلان و دانشگاه معرفی کند و موجودیت خود را به عنوان یک نهاد ضروری و مؤثر تثبیت کند، از همین رو ، انجمن مذکور هنوز در نیمه راه است و طی دهه آینده مسیر توسعه را طی خواهد کرد.
این مسؤول در پاسخ به این پرسش که حمایتهای دولت از انجمن های فارغ التحصیلان به چه صورت است، می گوید: حمایت های ویژه ای از جانب دولت وجود ندارد و در قوانین نیز پیش بینی چنین امری نشده است؛ از این رو ،انجمن به صورت یک نهاد مردمی و بدون وابستگی به بودجه های دولتی اداره می شود و آنچه از سوی دانشگاه وجود دارد بیشتر چتر حمایت قانونی و استفاده از برخی ازامکانات دانشگاه نظیر استقرار ستاد مرکزی انجمن در فضای دانشگاه و استفاده از فضاهای مختلف دانشگاه برای برگزاری مراسم و برنامه های مختلف است.
زهرایی در خصوص ارتباط این کانون با دانشگاه صنعتی شریف اظهار می دارد: تشکیلات این انجمن به گونه ای طراحی شده که دانشگاه در مدیریت آن سهیم است و در تدوین سیاستها وراهبردها نقش دارد (درواقع 80 درصد ازاعضای هیأت امنای انجمن از میان اعضای منتخب فارغ التحصیلان 20 درصد به انتخاب رئیس دانشگاه است، ضمن اینکه رئیس دانشگاه خود ریاست هیأت امنای انجمن را عهده دار می باشد) که این مسأله موجب می شود رابطه تعاملی خوبی بین انجمن و دانشگاه برقرار باشد؛علاوه برآن ساختمان انجمن به مساحت 800 متر مربع در زمین اهدایی دانشگاه بنا شده است که البته هزینه احداث آن به کمک فارغ التحصیلان تامین شده است.
وی با بیان اینکه اغلب فعالیتهای انجمن در محل دانشگاه و فضای داخلی آن برگزار می شود تا از این طریق تعامل کافی بین فارغ التحصیلان ،اعضای هیأت علمی ودانشجویان برقرارشود،در خصوص فعالیتهای علمی و همچنین فعالیتهای غیرعلمی انجمن مذکورمی گوید: فعالیتهای علمی انجمن شامل برگزاری همایش ها ،سخنرانی ها ،دوره های آموزشی و تورهای علمی است که به صورت دوره ای یا موردی برنامه ریزی واجرا می شود .

بی توجهی مسؤولان بهانجمن های تخصصی
دبیر کمیته روابط عمومی وانتشارات انجمن فارغ التحصیلان درخصوص نظارت وزارت علوم تحقیقات و فناوری برعملکرد کانون های فارغ التحصیلان دانشگاه های کشورمی افزاید: با توجه به مشارکت دانشگاه در ساختار و تشکیلات این انجمن نظارتها به طور عمده توسط مدیریت دانشگاه انجام می شود و وزارت علوم، تحقیقات وفناوری نقش حداقلی در این زمینه دارد.
زهرایی در ادامه یاد آور می شود: انجمن فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف یک نهاد مردمی است و از هیچگونه بودجه دولتی استفاده نمی کند .
انجمن منابع لازم برای فعالیت های مختلف را از طریق گرفتن حق عضویت وهدایای نقدی وغیر نقدی اعضا تأمین می کند و در اغلب مواقع برای برگزاری برنامه های مختلف حامی گرفته می شود، یعنی برخی اشخاص وشرکت های مرتبط به فارغ التحصیلان و یا سایر نهادها و سازمانها از این فعالیتها حمایت مالی می کنند.
*گفتنی است طی انجام این گزارش با کانون فارغ التحصیلان دانشگاه های امیر کبیر ، دانشگاه تهران وهمچنین مسؤولان وزارت علوم ،تحقیقات وفناوری به شیوه های مختلف مکاتبه و تماس گرفته شده است ،اما متاسفانه هیچ یک از مسؤولان مذکور تا زمان چاپ این گزارش پاسخگو نبوده اند !