به گزارش قدس آنلاین، خانواده کانونی است که هر چه با صفا و گرم‌تر باشد، زندگی شیرین‌تر و توفیقات انسان بیشتر خواهد شد.

حُسن رفتار در خانواده

از این رو امام رضا(ع) در اشاره به اهمیت این کانون، به بیان برخی از عواملی که در صفا و گرما بخشیدن به کانون خانواده مؤثر است، می‌پردازد. آن حضرت در سخنی نورانی از قول رسول خدا(ص) هم به حسن رفتار در خانواده توصیه کرده و هم از نوع رفتار ایشان با همسر خبر داده و می‌فرماید: رسول خدا(ص) فرمود کسی که ایمانش برتر از دیگران است، اخلاقش نیکوتر و به خانواده‌اش مهربان‌تر است و من نسبت به خانواده خود، مهربان‌ترم.

ایشان در فرمایش دیگری از قول رسول خدا(ص) می‌فرماید: نزدیک‌ترین شما به من در روز قیامت کسی است که خوش خلق‌تر باشد و برای خانواده خود بهترین باشد. بنابراین یکی از اصول اولیه که لازم است هر مسلمان به کار گیرد، خوش‌خلقی در جامعه و مهربانی و رأفت با خانواده است.

خودآرایی در خانه

نکته دیگری که باید به آن توجه داشت، بایستگی آراستگی و خودآرایی مردان در خانواده است، یعنی همان طور که مردان، از همسران خود توقع دارند تا خود را برای آنان بیارایند، آنها نیز باید در حد معمول، به ظاهر خود برسند و برای ایجاد محبت در همسر، خود را آراسته کنند. این دستور دینی و انسانی و عملی ساختن آن را از بزرگواری چون امام رضا(ع) بیاموزیم که آراستگی در منزل را، نه برای خود که برای خانواده و برای تربیت درست، امری لازم می‌دانستند.

حسن بن جهم می‌گوید: نزد امام رضا(ع) رفتم و او موهایش را رنگ سیاه زده بود. گفتم: فدایت شوم، با رنگ سیاه موهایت را رنگ کردی؟ فرمود: در رنگ‌آمیزی مو پاداش است. رنگ کردن موی و آمادگی با آراستن ظاهر از چیزهایی است که پاکدامنی زنان را افزون می‌سازد، زنان پاکدامنی‌ها را رها کردند چون همسرانشان خود را برای ایشان آماده نکردند.

آن حضرت در حدیثی دیگر به نقل از پدران خود، نزدیک به همین مضمون فرمودند: «زنان بنی‌اسرائیل از عفت و پاکی دست برداشتند و این مسئله هیچ سببی نداشت جز آن‌که شوهرانشان، خود را نمی‌آراستند». سپس افزود: «زن نیز از مرد همان را انتظار دارد که مرد از او دارد».

از این احادیث و دیگر آموزه‌های اسلامی استفاده می‌شود که حقوق زن و مرد در خانواده باید دو سویه باشد و هرکدام با دیگری باید رابطه‌ای درست و انسانی داشته باشد. آراستگی و خودآرایی و پرهیز از ژولیدگی، از جمله این حقوق است که اگر به درستی صورت پذیرد طرفین را به زندگی زناشویی دلگرم می‌کند و آرامش لازم را به ارمغان خواهد آورد.

امنیت روانی و اطمینان قلبی

وقتی آرایش و پیرایش برای یکدیگر صورت گیرد، علاوه بر ایجاد روابط پسندیده اخلاقی و روانی و ازدیاد عواطف قلبی، موجبات اطمینان زوجین نسبت به هم را پدید می‌ آورد. اینجاست که نه زن به مردی غیر از همسر خود نظر خواهد داشت و نه مردی نسبت به زن دیگری می‌اندیشد و امنیتی که از این رفتار متقابل به دست می‌آید همه ابعاد زندگی زن و مرد را تحت پوشش قرار می‌دهد و هرگونه بدبینی و بی‌اطمینانی در روابط خانوادگی را محو می‌کند. بدینگونه پایه‌های نظام خانواده بر اساس حُسن روابط و سلامت روحی استوار خواهد شد و این همان است که خداوند در آیه ۱۷۸ سوره بقره می‌فرماید: «هُنّ لباسٌ لَکُمْ و انتم لباسٌ لَهُنّ» یعنی هر کدام حافظ امنیت دیگری و مایه زینت و افتخار همسر می‌گردد.

کلینی در فروع کافی حدیثی را بدین مضمون از امام رضا(ع) نقل می‌کند: هیچ فایده‌ای به کسی نمی‌رسد بهتر از اینکه برایش بانویی باشد که نگاه کردن به او و مصاحبت با او موجب شادمانی همسر باشد و در غیاب شوهر امانت‌دار و حافظ حریم خویش و خانواده و اموال شوهر است.

از آنجا که مسئولیت امنیت روانی خانواده بر عهده زن است و کلیدهای عاطفه و رموز ایجاد روابط قلبی به دست اوست، اسلام از زن انتظاری متناسب با این جایگاه دارد و در واقع چون سعادت و شقاوت خانواده به بانوی خانه وابسته است، در روایات ائمه هدی بالاترین زینت و نهایت سعادت برای مرد، برخورداری از همسری شایسته، معرفی شده است.

انتهای پیام/