به گزارش قدس آنلاین، هرگاه که صحبت از ایثار و نجابت و صبوری و فداکاری می‌شود بی‌گمان بعد از واژه مقدس مادر، کلمه زیبای معلم در ذهن‌مان نقش می‌بندد، ۱۲ اردیبهشت ماه در هر سال مصادف با روز گرامیداشت مقام معلم است از همین رو بر آن شدیم با یکی از معلمان نمونه در اخلاق و انسانیت که با همت و تلاش خود توانست جانی دوباره به کورسوی امید دانش‌آموزان معلول استثنایی و خانواده‌هایشان بدمد گفت‌وگویی داشته باشیم.
محمد عابدی متولد سال ۶۱ است؛ این معلم جوان سه سالی است که در یکی از مدارس آمورش و پرورش استثنایی به نام مرکز آموزشی تلاش، معاون آموزشی است، صدایش رنگ امید دارد و مشتاقانه از آرزوهایی سخن می‌راند که حالا اهداف مهم زندگی‌اش شده است، او برای نیل به این اهداف انسان دوستانه موسسه خیریه چتر بهار مهربانی را تأسیس کرده و همه‌ساله از طریق این خیریه روزی‌رسان بسیاری از زندگی‌ها شده است.
او در بین سخنانش از ماجرای غم‌انگیزی تعریف می‌کند که در وجود او تبدیل به اولین جرقه‌ها برای قدم نهادن در مسیری شد که حالا بخش اعظمی از زندگی او را در برگرفته است، وادی کمک به محرومان و نیازمندان.
عابدین در این خصوص می‌گوید: حدود ۱۲ سال پیش هنگامی که تازه به کسوت معلمی نایل شده بودم در یکی از مدارس حاشیه شهر، دبیر ورزش بودم. در یکی از روزها که با همکاران مشغول خوردن صبحانه بودیم بعد از اتمام صبحانه گوشه‌های باقی‌مانده نان را داخل روزنامه‌ای پیچیدیم و در سطل زباله‌های بازیافت انداختیم اما در هنگام زنگ تفریح صحنه‌ای را مشاهده کردم که باعث تاثر خاطر بسیار من و شکل‌گیری انقلاب احساسی در درونم شد به طوری که دیگر نتوانستم بی‌تفاوت بنشینم.
این معلم در خصوص آن صحنه تاثربرانگیز بیان می‌کند: در هنگام زنگ تفریح دیدم تعدادی از دانش‌آموزان مدرسه دور سطل جمع شده‌اند و همان باقی‌مانده‌هایی که از نان‌های صبحانه همکاران به جا مانده را می‌خورند، در واقع دیدن همین صحنه تبدیل به قدم اول تأسیس خیریه شد و از آن روز عزم خود را جزم کردم که صبحانه این دانش‌اموزان را تهیه کنم.
وی می‌افزاید: در ابتدای امر گمان می‌کردم فقط صبحانه بچه‌های همان مدرسه تامین می‌شود اما خدا را هزاران بار سپاس با توجه به اعتمادی که مردم به معلمان دارند خوشبختانه برنامه تهیه صبحانه دانش‌آموزان آن چنان گسترده شد که از یک مدرسه تبدیل به تامین صبحانه برای پنج مدرسه شد و توانستم موسسه خیریه چتر بهار مهر را به ثبت برسانم به طوری که هم‌اکنون این موسسه از طرف بیش از ۹۰۰ خیر از داخل و خارج کشور حمایت و پشتیبانی می‌شود.
به قول خودش روحیه سرکش‌اش هیچ گاه به او اجازه نداده که آرام بگیرد و همواره در تکاپوی انجام فعالیتی برای بهبود شرایط انسان ها بوده تا مگر بتواند هر چند اندک دنیا را به جایی بهتر از انچه هست برای قشر دردمند تبدیل کند.
عابدی در خصوص علت تغییر مسیر کاری خود از آموزش وپرورش عادی به استثنایی می‌گوید: هیچ‌گاه معلمی را پشت میزنشینی ندانسته ام و هر روز از صبح تا ساعت ۱۲ ظهر که در مدرسه مشغول تدریس بودم و از آن ساعت به بعد مشغول انجام کارهای خیر و بازدید از منازل مددجویان موسسه می‌شدم تا اینکه خدا خواست و یک روز ۲ ساعت اضافه کاری در مدرسه استثنایی به من داده شد و از همان جا با این بچه ها و روحیه دوست‌داشتنی‌شان اشنا شدم.
این معلم عنوان می‌کند: همین آشنایی باعث شد مهر و علاقه کار با این دانش آموزان به دل من راه پیدا کند بنابراین تصمیم گرفتم هرطور شده انتقالی بگیرم و به آموزش وپرورش استثنایی وارد شوم هر چند سخت با این انتقال موافقت کردند, اما بالاخره موفق شدم.
عابدی علاوه بر معلم خرد و دانش، معلم معنوی و روحی دانش‌آموزانش نیز است و این دو مهم را در مدرسه و موسسه خود به نحوی متعالی به پیش می‌برد به طوری‌که با گذشت ۱۴ سال از تأسیس خیریه چتر بهار مهربانی هم اکنون علاوه بر اینکه مایحتاج ماهیانه تمامی دانش آموزان مرکز خود را از قبیل بسته‌های کمک معیشتی و مخارج درمانی و دارویی آنها تقبل می‌کند، توانسته است از بچه‌هایی که شاید حتی خانواده‌هایشان از سرانجام زندگی آنها بیمناک بودند، افرادی کارآفرین بسازد و نشان دهد این بچه‌ها می‌توانند سرانجامی بهتر داشته باشند.
خودش اینطور بیان می‌کند: تعداد بسیاری از دانش آموزان کم توان ذهنی تا مقطع دیپلم پیش می‌روند اما به علت اینکه بعد از اتمام دوران تحصیلات هیچ برنامه‌ای برای اشتغال این دانش‌اموزان از سوی ارگان‌های متولی وجود ندارد تبدیل به افراد منزوی و رانده شده از خانواده و اجتماع می‌شوند، به همین دلیل ما در این موسسه خیریه تصمیم گرفتیم طرحی جهت اشتغال این دانش‌اموزان تهیه کنیم، بنابراین برای اشتغال دانش آموزان قبل از سال جدید، یک بازارچه گل و گیاه راه انداختیم که تمام کارهای این بازارچه از کاشت و پرورش گیاهان تا فروش آن بر عهده دانش آموزان استثنایی بود و در کنار این بازارچه ما تصمیم گرفتیم تعدادی دستگاه میوه خشک کن تهیه کنیم تا این بچه‌ها با خشک کردن و بسته بندی میوه‌های خشک شده درآمدزایی بیشتری داشته باشند.
نظر شما