کلاً چرخشی که سیاستگذاران اصلی فوتبال ایران دارند، طوری است که سالهاست استقلال و پرسپولیس فاصله خود را با سایر تیمها بیشتر میکنند و این سیاست کلی است. اگر به متوسط امتیازگیری تیمها نگاه کنید، میبینید این دو تیم متوسط امتیازگیری خیلی خوبی را به ثبت رساندهاند. اگر به گذشته نگاه کنید میبینید این دو تیم اگر قبلاً در لیگ قهرمان میشدند با متوسط امتیازی ۲ در هر بازی به این مقام میرسیدند، اما الان این رکورد را هم جابهجا کردهاند.
استقلال توانسته سبکی از بازی را ارائه بدهد که در بازیها نتیجه بگیرد و از سایر تیمها جلوتر باشد. یعنی استقلال قواعد برنده شدن در یک بازی را میداند. این تیم خوب دفاع میکند و مترصد تک فرصتهاست تا به گل برسد و بعد از گلش دفاع کند. استقلال با همین روش توانسته امتیازات خوبی جمع کند و تیمی هم که میخواهد قهرمان شود این روش بازی برایش قابل توجیه است.
مدل بازی پرسپولیس متفاوتتر است. این تیم از بابت مدل بازی شاید از استقلال جلوتر باشد اما از نظر نتیجه گیری فعلاً به استقلال نرسیده است. موضوعی که هست، پرسپولیس در دربی پیش رو چیزی برای از دست دادن ندارد و اگر بخواهد محتاط بازی کند، قطعاً به سود استقلال خواهد بود. مساوی در این بازی به سود استقلال است چون اگر در این بازی نبازد، میتوانیم این تیم را شانس اول قهرمانی بدانیم. بنابراین پرسپولیس مجبور است احتیاط را کنار بگذارد و جسورتر بازی کند.
از نظر تجربه بازی، بازیکنان خارجی استقلال بهتر هستند اما از نظر کیفیت نه، بازیکنان خارجی پرسپولیس بهتر هستند. بازیکنان خارجی استقلال با تجربه هستند و از نظر قیمتی هم بیشتر از بازیکنان خارجی پرسپولیس ارزش دارند و با توجه به اینکه مدتهاست در این تیم بازی میکنند، در تیم استقلال جا افتادهاند. در مقابل بازیکنان خارجی پرسپولس واقعاً با کیفیت هستند. دفاع وسط تاجیک پرسپولیس به نام وحدت هنانوف، واقعاً بازیکن با کیفیتی است و هوشمندانه بازی میکند و در قطع کردنها زمانبندی دقیقی دارد و در بازیسازی هم بسیار خوب کار میکند. البته تمیروف مهاجم ازبک پرسپولیس هم بازیکن خوبی است که اگر در این تیم جا بیفتد میتواند کمک کند.
در بازی رفت دو تیم، نقش استقلال در تخریب بازی حریف بسیار مهم بود. استقلال روشی که برای بازی انتخاب کرده بود، روشی کاملاً تخریبی بود و روی نقاط قوت پرسپولیس تمرکز کرده بود و بازی قفل شده بود. در آن بازی پرسپولیس هم خیلی ریسک نکرد اما در دربی پیشرو پرسپولیس مجبور است ریسک کند. فکر میکنم در بازی پیشرو پرسپولیس با دو هافبک دفاعی بازی نخواهد کرد و حدس میزنم با سه هافبک بازی کند که یکی از این سه هافبک دفاعی باشد. یعنی در واقع با سیستم ۳-۴-۳ بازی کند. چون باید جسورتر بازی کنند. همین شیوه با کمی تغییر، بازی را از حالت قفل خارج میکند.
نظر شما